1 τι ουν το περιϲϲον του ιουδαιου η τιϲ η ωφελεια τηϲ περιτομηϲ
2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτο̅ μεν γαρ οτι επιϲτευθηϲαν τα λογια του θ̅υ̅
3 τι γαρ ει ηπειθηϲαν τινεϲ μη η απιϲτεια αυτω̅ την πιϲτιν του θ̅υ̅ καταργηϲει
4 μη γενοιτο γινεϲθω δε ο θ̅ϲ̅ αληθηϲ παϲ δε α̅ν̅ο̅ϲ̅ ψευϲτηϲ καθωϲ γεγραπται οπωϲ α̅ δικαιωθηϲ εν τοιϲ λογοιϲ ϲου και νικηϲειϲ εν τω κρινεϲθαι ϲε
5 ει δε η αδικια ημων θ̅υ̅ δικαιοϲυνην ϲυνιϲτηϲιν τι ερουμεν μη αδικοϲ ο θ̅ϲ̅ ο επιφερων την οργην κατα α̅ν̅ο̅ν̅ λεγω
6 μη γενοιτο επει πωϲ κρινει ο θ̅ϲ̅ τον κοϲμον
7 ει δε η αληθεια του θ̅υ̅ εν τω εμω ψευϲματι επεριϲϲευϲεν ειϲ την δοξαν αυτου τι ετι καγω ωϲ αμαρτωλοϲ κρινομαι
8 και μη καθωϲ βλαϲφημουμεθα και καθωϲ φαϲιν τινεϲ ημαϲ λεγειν οτι ποιηϲωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εϲτιν
9 τι ουν προεχωμεθα ου παντωϲ προητιαϲαμεθα γαρ ιουδαιουϲ τε πρωτον και ελληναϲ πανταϲ υφ αμαρτιαν ειναι
10 καθωϲ γεγραπται οτι ουκ εϲτιν δικαιοϲ ουδε ειϲ
11 ουκ εϲτιν ϲυνιων ουκ εϲτιν ο εκζητων τον θ̅ν̅
12 παντεϲ εξεκλειναν αμα ηχρεωθηϲαν ουκ εϲτιν ποιων χρηϲτοτητα ουκ εϲτιν εωϲ αινοϲ
13 ταφοϲ ανεωγμενοϲ ο λαρυξ αυτω̅ ταιϲ γλωϲϲαιϲ αυτων εδολιουϲα̅ ιοϲ αϲπιδων υπο τα χειλη αυτω̅
14 ων το ϲτομα αραϲ και πικριαϲ γεμει
15 οξειϲ οι ποδεϲ αυτων εκχεαι αιμα
16 ϲυντριμμα και ταλαιπωρια ε̅ ταιϲ οδοιϲ αυτων
17 και οδον ειρηνηϲ ουκ εγνωϲαν
18 ουκ εϲτιν φοβοϲ θ̅υ̅ απεναντι των οφθαλμων αυτων
19 οιδαμεν δε οτι οϲα ο νομοϲ λεγει τοιϲ εν τω νομω λαλει ινα παν ϲτομα φραγη και υποδικοϲ γενηται παϲ ο κοϲμοϲ τω θ̅ω̅
20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθηϲεται παϲα ϲαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωϲιϲ αμαρτιαϲ
21 νυνι δε χωρειϲ νομου δικαιοϲυνη θ̅υ̅ πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
22 δικαιοϲυνη δε θ̅υ̅ δια πιϲτεωϲ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ ειϲ πανταϲ τουϲ πιϲτευονταϲ ου γαρ εϲτι̅ διαϲτολη
23 παντεϲ γαρ ημαρτο̅ και υϲτερουνται τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅
24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια τηϲ απολυτρωϲεωϲ τηϲ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅
25 ον προεθετο ο θ̅ϲ̅ ιλαϲτηριον εν τω αυτου αιματι ειϲ ενδιξιν τηϲ δικαιοϲυνηϲ αυτου δια την παρεϲιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
26 εν τη ανοχη του θ̅υ̅ προϲ την ενδιξιν τηϲ δικαιοϲυνηϲ αυτου εν τω νυν καιρω ειϲ το ειναι αυτον δικαιο̅ και δικαιουντα τον εκ πιϲτεωϲ ι̅υ̅
27 που ουν η καυχηϲειϲ εξεκλειϲθη δια ποιου νομου των εργω̅ ουχι αλλα δια νομου πιϲτεωϲ
28 λογιζομεθα γαρ δικαιουϲθαι πιϲτει α̅ν̅ο̅ν̅ χωρειϲ εργων νομου
29 {μη} [4] ιουδαιων ο θ̅ϲ̅ μονον ουχι και εθνων ναι και εθνων
30 {ειερ} [5] ειϲ ο θ̅ϲ̅ οϲ δικαιωϲει περιτομην εκ πιϲτεωϲ και ακροβυϲτειαν δια τηϲ πιϲτεωϲ
31 νομον ουν καταργουμεν δια τηϲ πιϲτεωϲ μη γενοιτο αλλα νομον ιϲτανομε̅
Примечания:
29 [4] {η}
30 [5] {ειπερ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 3 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.