1 δικαιωθεντεϲ ουν εκ πιϲτεωϲ ειρηνην εχωμεν προϲ τον θ̅ν̅ δια του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅
2 δι ου και τη̅ προϲαγωγην εϲχηκαμεν τη πιϲτει ειϲ την χαριν ταυτην εν η εϲτηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅
3 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν ταιϲ θλιψεϲιν ειδοτεϲ οτι η θλιψιϲ υπομονην κατεργαζεται
4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα
5 η δε ελπιϲ ου καταιϲχυνει οτι η αγαπη του θ̅υ̅ εκκεχυται εν ταιϲ καρδιαιϲ ημων δια π̅ν̅ϲ̅ αγιου του δοθεντοϲ ημιν
6 ετι γαρ χ̅ϲ̅ οντων ημων αϲθενων ετι κατα καιρον υπερ αϲεβων απεθανεν
7 μολιϲ γαρ υπερ δικαιου τιϲ αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τιϲ και τολμα αποθανειν
8 ϲυνιϲτηϲιν δε την εαυτου αγαπην ειϲ ημαϲ ο θ̅ϲ̅ οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χ̅ϲ̅ υπερ ημων απεθανεν
9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντεϲ νυν εν τω αιματι αυτου ϲωθηϲομεθα δι αυτου απο τηϲ οργηϲ
10 ει γαρ εχθροι οντεϲ κατηλλαγημεν τω θ̅ω̅ δια του θανατου του υ̅υ̅ αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντεϲ ϲωθηϲομεθα εν τη ζωη αυτου
11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θ̅ω̅ δια του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ χ̅υ̅ δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
12 δια τουτο ωϲπερ δι ενοϲ α̅ν̅ο̅υ̅ η αμαρτια ειϲ τον κοϲμον ειϲηλθεν και δια τηϲ αμαρτιαϲ ο θανατοϲ και ουτωϲ ειϲ πανταϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ο θανατοϲ διηλθεν εφ ω παντεϲ ημαρτον
13 αχρι γαρ νομου αμαρτια εν κοϲμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντοϲ νομου
14 αλλα εβαϲιλευϲεν ο θανατοϲ απο αδαμ μεχρι μωυωϲεωϲ και επι τουϲ μη αμαρτηϲανταϲ επι τω ομοιωματι τηϲ παραβαϲεωϲ αδαμ οϲ εϲτιν τυποϲ του μελλοντοϲ
15 αλλ ουχ ωϲ το παραπτωμα ουτωϲ και το χαριϲμα ει γαρ τω του ενοϲ παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαριϲ του θ̅υ̅ και η δωρεα εν χαριτι τη του ενοϲ α̅ν̅ο̅υ̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅ ειϲ τουϲ πολλουϲ επεριϲϲευϲεν
16 και ουχ ωϲ δι ενοϲ αμαρτηϲαντοϲ το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενοϲ ειϲ κατακριμα το δε χαριϲμα εκ πολλων παραπτωματων ειϲ δικαιωμα
17 ει γαρ τω του ενοϲ παραπτωματι ο θανατοϲ εβαϲιλευϲεν δια του ενοϲ πολλω μαλλον οι την περιϲϲειαν τηϲ χαριτοϲ και τηϲ δωρεαϲ λαμβανοντεϲ εν ζωη βαϲιλευϲουϲι δια του ενοϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅
18 αρα ουν ωϲ δι ενοϲ παραπτωματοϲ ειϲ πανταϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ειϲ κατακριμα ουτωϲ και δι ενοϲ δικαιωματοϲ ειϲ πανταϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ειϲ δικαιωϲιν ζωηϲ
19 ωϲπερ γαρ δια τηϲ παρακοηϲ του ενοϲ α̅ν̅ο̅υ̅ αμαρτωλοι κατεϲταθηϲαν οι πολλοι ουτωϲ και δια τηϲ υπακοηϲ του ενοϲ δικαιοι καταϲταθηϲονται οι πολλοι
20 νομοϲ δε παρειϲηλθεν ινα πλεοναϲη το παραπτωμα ου δε επλεοναϲεν η αμαρτια υπερεπεριϲϲευϲεν η χαριϲ
21 ινα ωϲπερ εβαϲιλευϲεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτωϲ και η χαριϲ βαϲιλευϲη δια δικαιοϲυνηϲ ειϲ ζωην αιωνιον δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.