1 τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τη αμαρτια ινα η χαριϲ πλεοναϲη
2 μη γενοιτο οιτινεϲ απεθανομεν τη αμαρτια πωϲ ετι ζηϲομεν εν αυτη
3 η αγνοειτε οτι οϲοι εβαπτιϲθημεν ειϲ χ̅ν̅ ι̅ν̅ ειϲ τον θανατον αυτου εβαπτιϲθημεν
4 ϲυνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτιϲματοϲ ειϲ το̅ θανατον ινα ωϲπερ ηγερθη χ̅ϲ̅ εκ νεκρων δια τηϲ δοξηϲ του π̅ρ̅ϲ̅ ουτωϲ και ημειϲ εν κενοτητι ζωηϲ περιπατηϲωμεν
5 ει γαρ ϲυμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και τηϲ αναϲταϲεωϲ εϲομεθα
6 τουτο γινωϲκοντεϲ οτι ο παλαιοϲ ημων α̅ν̅ο̅ϲ̅ ϲυνεϲταυρωθη ινα καταργηθη το ϲωμα τηϲ αμαρτιαϲ του μηκετι δουλευειν ημαϲ τη αμαρτια
7 ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο τηϲ αμαρτιαϲ
8 ει δε απεθανομεν ϲυν χ̅ω̅ πιϲτευομεν οτι και ϲυζηϲομεν αυτω
9 ειδοτεϲ οτι χ̅ϲ̅ εγερθειϲ εκ νεκρων ουκετι αποθνηϲκει θανατοϲ αυτου ουκετι κυριευει
10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θ̅ω̅
11 ουτωϲ και υμειϲ λογιζεϲθε εαυτουϲ ειναι νεκρουϲ με̅ τη αμαρτια ζωνταϲ δε τω θ̅ω̅ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ τω κ̅ω̅ ημων
12 μη ουν βαϲιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων ϲωματι ειϲ το υπακουειν ταιϲ επιθυμιαιϲ αυτου
13 μηδε παριϲτανετε τα μελη υμων οπλα αδικιαϲ τη αμαρτια αλλα παραϲτηϲατε εαυτουϲ τω θ̅ω̅ ωϲει εκ νεκρων ζωνταϲ και τα μελη υμων οπλα δικαιοϲυνηϲ τω θ̅ω̅
14 αμαρτια γαρ υμων κυριευϲει ου γαρ εϲτε υπο νομον αλλα υπο χαριν
15 τι ουν αμαρτηϲωμεν οτι ουκ εϲμεν υπο νομον αλλα υπο χαριν μη γενοιτο
16 ουκ οιδατε οτι ω παριϲτανετε εαυτουϲ δουλουϲ ειϲ υπακοην δουλοι εϲτε ω υπακουετε ητοι αμαρτιαϲ ειϲ θανατον η υπακοηϲ ειϲ δικαιοϲυνην
17 χαριϲ δε τω θ̅ω̅ οτι ητε δουλοι τηϲ αμαρτιαϲ υπηκουϲατε δε εκ καρδιαϲ ειϲ ον παρεδοθητε τυπον διδαχηϲ
18 ελευθεντεϲ ουν απο τηϲ αμαρτιαϲ εδουλωθητε τη δικαιοϲυνη
19 ανθρωπινον λεγω δια την αϲθενειαν τηϲ ϲαρκοϲ υμων ωϲπερ γαρ παρεϲτηϲατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρϲια και τη ανομια ειϲ την ανομιαν ουτωϲ νυν παραϲτηϲατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοϲυνη ειϲ αγιαϲμον
20 οτε γαρ δουλοι ητε τηϲ αμαρτιαϲ ελευθεροι ητε τη δικαιοϲυνη
21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οιϲ νυν επαιϲχυνεϲθε το γαρ τελοϲ εκεινων θανατοϲ
22 νυνι δε ελευθερωθεντεϲ απο τηϲ αμαρτιαϲ δουλωθε̅τεϲ δε τω θ̅ω̅ εχετε τον καρπον υμων ειϲ αγιαϲμο̅ το δε τελοϲ ζωην αιωνιον
23 τα γαρ οψωνια τηϲ αμαρτιαϲ θανατοϲ το δε χαριϲμα του θ̅υ̅ ζωη αιωνιοϲ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅ τω κ̅ω̅ ημων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 6 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.