1 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμ τον προπατορα ημων κατα ϲαρκα
2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προϲ θ̅ν̅
3 τι γαρ η γραφη λεγει επιϲτευϲεν δε αβρααμ τω θ̅ω̅ και ελογιϲθη αυτω ειϲ δικαιοϲυνην
4 τω δε εργαζομενω ο μιϲθοϲ ου λογιζεται κατα χαρι̅ αλλα κατα οφειλημα
5 τω δε μη εργαζομενω πιϲτευοντι δε επι τον δικαιουντα τον αϲεβη λογιζεται η πιϲτιϲ αυτου ειϲ δικαιοϲυνην
6 καθαπερ και δ̅α̅δ̅ λεγει τον μακαριϲμον του α̅ν̅ο̅υ̅ ω ο θ̅ϲ̅ λογιζεται δικαιοϲυνην χωριϲ εργων
7 μακαριοι ων αφεθηϲαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθηϲαν αι αμαρτιαι
8 μακαριοϲ ανηρ ω ου μη λογιϲηται κ̅ϲ̅ αμαρτιαν
9 ο μακαριϲμοϲ ουν ουτοϲ επι την περιτομην η και ειϲ την ακροβυϲτιαν λεγομεν γαρ οτι ελογιϲθη τω αβρααμ η πιϲτιϲ ειϲ δικαιοϲυνην
10 πωϲ ουν ελογιϲθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυϲτια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυϲτια
11 και ϲημειον ελαβε̅ περιτομην ϲφραγιδα τηϲ δικαιοϲυνηϲ τηϲ πιϲτεωϲ τηϲ εν τη ακροβυϲτια ειϲ το ειναι αυτο̅ π̅ρ̅α̅ παντων των πιϲτευοντων δι ακροβυϲτιαϲ ειϲ το λογιϲθηναι και αυτοιϲ την δικαιοϲυνην
12 και πατερα περιτομηϲ τοιϲ ουκ εκ περιτομηϲ μονο̅ αλλα και τοιϲ ϲτοιχουϲιν τοιϲ ιχνεϲιν τηϲ εν ακροβυϲτιαϲ πιϲτεωϲ του πατροϲ ημων αβρααμ
13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω ϲπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοϲμου αλλα δια δικαιοϲυνηϲ πιϲτεωϲ
14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιϲτιϲ και κατηργηται η επαγγελια
15 ο γαρ νομοϲ οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εϲτι̅ νομοϲ ουδε παραβαϲιϲ
16 δια τουτο εκ πιϲτεωϲ ινα κατα χαριν ειϲ το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω ϲπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιϲτεωϲ αβρααμ οϲ εϲτιν π̅η̅ρ̅ παντων ημων
17 καθωϲ γεγραπται οτι π̅ρ̅α̅ πολλων εθνων τεθεικα ϲε κατεναντι ου επιϲτευϲεν θ̅υ̅ του ζωοποιουντοϲ τουϲ νεκρουϲ και καλουντοϲ τα μη οντα ωϲ οντα
18 οϲ παρ ελπιδα εφ ελπιδι επιϲτευϲεν ειϲ το γενεϲθαι αυτον π̅ρ̅α̅ πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτωϲ εϲται το ϲπερμα ϲου
19 και μη αϲθενηϲαϲ τη πιϲτει κατενοηϲεν το εαυτου ϲωμα ηδη νενεκρωμενον εκατονταετηϲ που υπαρχων και την νεκρωϲιν τηϲ μητραϲ ϲαρραϲ
20 ειϲ δε την επαγγελιαν του θ̅υ̅ ου διεκριθη τη απιϲτια αλλ ενεδυναμωθη τη πιϲτει δουϲ δοξαν τω θ̅ω̅
21 και πληροφορηθειϲ οτι ο επηγγελται δυνατοϲ εϲτι και ποιηϲαι
22 διο και ελογιϲθη αυτω ειϲ δικαιοϲυνην
23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογιϲθη αυτω
24 αλλα και δι ημαϲ οιϲ μελλι λογιζεϲθαι τοιϲ πιϲτευουϲιν επι τον εγιραντα ι̅ν̅ τον κ̅ν̅ ημων εκ νεκρω̅
25 οϲ παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωϲιν ημων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 4 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ефремов кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.