Другі закон 1 глава

Другі закон
Пераклад Васіля Сёмухі → Под редакцией Кулаковых

 
 

І вось словы, якія казаў Майсей усяму Ізраілю за Ярданам у пустыні на раўніне насупраць Суфа, паміж Фаранам і Тафэлем, і Лаванам і Асіротам і Дызагавам,
 
Вот слова, с которыми обратился Моисей ко всему народу Израиля в пустыне, за Иорданом, на восточном берегу реки, на равнине, неподалеку от Суфа, между Параном, Тофелом, Лаваном, Хацеротом и Ди-Захавом.

на адлегласьці ў адзінаццаць дзён дарогі ад Харыва, па дарозе ад гары Сэір да Кадэс-Варні.
 
(От Хорива до Кадеш-Барнеа — одиннадцать дней пути, если идти дорогой по направлению к Сеирским горам.)

Саракавога году, адзінаццатага месяца, першага дня месяца, казаў Майсей сынам Ізраілевым усё, што наказаў яму Гасподзь пра іх.
 
В первый день одиннадцатого месяца сорокового года после ухода из Египта Моисей обратился к сынам Израилевым, напоминая им обо всех тех заповедях, которые ГОСПОДЬ дал ему для них.

Пасьля таго, як забіў ён Сігона, цара Амарэйскага, які жыў у Эсэвоне, і Ога, цара Васанскага, які жыў у Амтэроце ў Эдрэі,
 
Произошло это после того, как одержали они победу над Сихоном, царем амореев, который правил в Хешбоне, и Огом, царем Башана, что правил в Аштароте и в Эдреи.

за Ярданам, у зямлі Маавіцкай, пачаў Майсей тлумачыць закон гэты і сказаў:
 
За Иорданом, в землях Моава, начал Моисей изъяснять Божьи законы и наставления.1 Такими были его слова:

Гасподзь, Бог наш, гаварыў нам у Харыве і сказаў: годзе вам жыць на гары гэтай!
 
«Еще у Хорива, говоря с нами, ГОСПОДЬ, Бог наш, сказал: „Долго вы здесь задержались, у этой горы.

павярнецеся, выпраўцеся ў дарогу і йдзеце на гару Амарэяў і да ўсіх суседзяў іхніх, на раўніну, на гару, на нізкія мясьціны і на паўднёвы край і да берагоў мора, у зямлю Ханаанскую і да Лівана, нават да ракі вялікай, ракі Еўфрата;
 
Поднимайтесь и трогайтесь в путь. Идите в горы амореев и ко всем их соседям, что живут на равнине, на холмах и в низинах,2 в Негев3 и на морское побережье, в земли Ханаана и в Ливан, до самой великой реки Евфрат.

вось, Я даю вам зямлю гэтую, ідзеце, вазьмеце ў спадчыну зямлю, якую Гасподзь з клятваю абяцаў даць бацькам вашым, Абрагаму, Ісааку і Якаву, ім і нашчадкам іхнім.
 
Знайте! Я отдал вам эту землю. Ступайте туда и овладейте землей, которую клятвенно обещал Я4 еще праотцам вашим: Аврааму, Исааку, Иакову, — им обещал отдать и потомкам их“.

І я сказаў вам у той час: не магу адзін вадзіць вас;
 
А я сказал вам тогда: „Нести на себе все заботы о вас мне одному — сверх моих сил.

Гасподзь, Бог ваш, памножыў вас, і вось, вы сёньня шматлікія, як зоркі нябесныя;
 
ГОСПОДЬ, Бог ваш, благоволил вам стать столь многочисленными, что теперь вас, словно звезд на небе, не счесть.

Гасподзь, Бог бацькоў вашых, хай памножыць вас у тысячу разоў ад таго, колькі вас сёньня, і хай дабраславіць вас, як ён казаў вам:
 
(И пусть ГОСПОДЬ, Бог отцов ваших, сделает вас еще в тысячу раз многочисленнее и благословит вас, как Он обещал это сделать.)

як жа мне аднаму насіць цяжары вашыя, ношкі вашыя і раздоры вашыя?
 
Но как могу нести я один это тяжкое бремя: и вас самих, и беспрестанные распри ваши?

выберыце сабе па плямёнах вашых мужоў мудрых, разумных і выпрабаваных, і я пастаўлю іх правадырамі вашымі.
 
В каждом из ваших колен выберите себе людей способных, разумных и достойных уважения, чтобы я поставил их над вами“.

Вы адказвалі мне і сказалі: добрую дзею загадваеш ты ўчыніць.
 
Вы тогда согласились со мною: „Хорошее решение ты предложил“.

І ўзяў я галоўных з плямёнаў вашых, мужоў мудрых і выпрабаваных, і зрабіў іх правадырамі над вамі, тысячнікамі, сотнікамі, пяцідзясяцкімі, дзясятнікамі і наглядчыкамі паводле плямёнаў вашых.
 
И вот взял я тех выбранных вами в ваших коленах мужей, способных и достойных уважения, и поставил их начальниками тысяч, сотен, полусотен и десятков человек и на посты иные5 в каждом колене людей назначил.

І даў я загад судзьдзям вашым у той час, кажучы: выслухвайце братоў вашых і судзеце справядліва як брата з братам, так і прыхадня ягонага;
 
Тогда же я дал такой наказ вашим судьям: „Разбирайте тяжбы между братьями вашими и судите справедливо, будь то тяжба между вашими братьями, израильтянами, или между кем-то из них и переселенцем.

ня вырозьнівайце асобаў на судзе, як малога, так і вялікага выслухоўвайце: ня бойцеся аблічча чалавечага, бо суд — дзея Божая; а справу, якая вам цяжкая, даводзьце да мяне, і я выслухаю яе.
 
Будьте беспристрастными на суде, внимательно выслушивайте и человека простого, и знатного,6 никого не боясь, ибо вы отправляете суд Божий. Всякое дело, для вас слишком трудное, мне передавайте — я выслушаю его“.

І даў я вам у той час загады пра ўсё, што трэба вам рабіць.
 
Обо всех ваших обязанностях я дал вам тогда наставления.

І выправіліся мы ад Гарыва, і йшлі па ўсёй гэтай вялікай і страшнай пустыні, якую вы бачылі па дарозе да гары Амарэйскай, як загадаў Гасподзь, Бог наш, і прыйшлі ў Кадэс-Варні.
 
И отправились мы от Хорива и одолели огромную и ужасную пустыню, на которую вы достаточно насмотрелись на пути к горам амореев, — всё, как повелел нам ГОСПОДЬ, Бог наш, — и достигли Кадеш-Барнеа.

І сказаў я вам: вы прыйшлі да гары Амарэйскай, якую Гасподзь, Бог наш, дае вам;
 
Я сказал вам тогда: „Вот и пришли мы в горную страну амореев, которую дает нам ГОСПОДЬ, Бог наш.

вось, Гасподзь, Бог твой, аддае табе зямлю гэтую, ідзі, вазьмі яе ў валоданьне, як казаў табе Гасподзь, Бог бацькоў тваіх, ня бойся і не жахайся.
 
Да будет вам известно, что ГОСПОДЬ, Бог ваш, отдал эту страну вам. Идите же и завладейте ею во исполнение обещания, которое ГОСПОДЬ, Бог ваших отцов, дал вам. Не бойтесь и не падайте духом!“

Але вы ўсе падышлі да мяне і сказалі: пашлём перад сабою людзей, каб яны нагледзелі нам зямлю і прынесьлі нам вестку пра дарогу, па якой нам ісьці, і пра гарады, у якія нам ісьці.
 
Вы тогда7 пришли ко мне и сказали, что хотели бы прежде послать несколько человек, чтобы они разведали местность и рассказали о пути, которым придется нам идти, и о городах, к которым мы подойдем.

Слова гэтае мне спадабалася, і я ўзяў з вас дванаццаць чалавек, па адным чалавеку ад племя.
 
Я нашел эту мысль разумной и отобрал двенадцать человек — от каждого колена по одному.

Яны пайшлі, узышлі на гару і дайшлі да даліны Эсхол і агледзелі яе;
 
Они отправились в путь, прошли по горам до долины Эшкол и осмотрели ее.

і ўзялі ў рукі свае пладоў зямлі й прынесьлі нам, і прынесьлі нам вестку і сказалі: добрая зямля, якую Гасподзь, Бог наш, дае нам.
 
Взяв некоторые из плодов той страны, наши посланники принесли их с собой и в своем рассказе об увиденном утверждали: „Земля, что дарует нам ГОСПОДЬ, Бог наш, прекрасна!“

Але вы не захацелі йсьці і ўсупрацівіліся загаду Госпада, Бога вашага,
 
Вы, однако, не захотели совершить тот переход, восстали против повеления ГОСПОДА, Бога вашего,

і наракалі ў намётах вашых і казалі: Гасподзь, зь нянавісьці да нас, вывеў нас зь зямлі Егіпецкай, каб аддаць нас у рукі Амарэяў, і зьнішчыць нас;
 
и ворчали у себя в шатрах: „Ненавидит нас ГОСПОДЬ. Он вывел нас из Египта, чтобы бросить амореям на истребление.

куды мы пойдзем? браты нашыя расслабілі сэрца наша, кажучы: народ той большы і вышэйшы за нас, гарады там большыя і з умацаваньнямі да нябёсаў, ды й сыноў Энакавых бачылі мы там.
 
Как можем мы идти туда? Мы, выслушав рассказ братьев наших, что ходили смотреть ту землю, боимся людей тех, ведь они и сильнее, и выше, чем мы; города там огромные, с укреплениями до небес. И потомков Анака видели они в той стране“.

І я сказаў вам: не палохайцеся і ня бойцеся іх,
 
Я пытался рассеять ваши страхи: „Не бойтесь вы их!

Гасподзь, Бог ваш, ідзе перад вамі; Ён будзе біцца за вас, як Ён зрабіў з вамі ў Егіпце, перад вачыма вашымі,
 
ГОСПОДЬ, Бог ваш, идет впереди и будет опять за вас сражаться, как Он сделал это когда-то в Египте на ваших глазах,

і ў пустыні той, дзе, як ты бачыў, Гасподзь, Бог твой, насіў цябе, як чалавек носіць сына свайго, на ўсім шляху, які вы праходзілі, да прыходу вашага на гэта месца.
 
а потом и в этой пустыне, — вы видели сами, как Он носил вас, как ребенка носит отец, и так было на всем вашем пути, пока не пришли вы сюда“.

Але і пры гэтым вы ня верыце Госпаду, Богу вашаму,
 
Но, несмотря на это, вы не доверились ГОСПОДУ, Богу вашему,

Які йшоў прад вамі дарогаю шукаць вам месца, дзе спыніцца вам, уначы ў агні, каб паказваць вам дарогу, па якой ісьці, а ўдзень у воблаку.
 
Тому, Кто всегда и везде шел пред вами, подыскивая места для ваших стоянок и указывая вам дорогу: по ночам огнем, а днем облаком.

І Гасподзь пачуў словы вашыя, і разгневаўся, і запрысягнуўся, кажучы:
 
Когда услышал ГОСПОДЬ ваши жалобы,8 разгневался Он и поклялся:

ніхто зь людзей гэтых, з гэтага ліхога роду, не пабачыць добрай зямлі, якую Я прысягнуўся даць бацькам вашым;
 
„Ни один из людей сих, из этого погрязшего в пороках поколения, не увидит той прекрасной земли, которую Я клятвенно обещал праотцам их.

Толькі Халеў, сын Ефаніеў, пабачыць яе; яму дам Я зямлю, па якой ён праходзіў, і сынам ягоным, за тое, што ён слухаўся Госпада.
 
Ни один — кроме Халева, сына Ефуннэ. Он увидит ее. Ему и потомкам его отдам Я ту землю, по которой прошел он уже однажды; отдам ему — он безгранично предан Мне“.9

І на мяне ўгневаўся Гасподзь за вас, кажучы: і ты ня ўвойдзеш туды;
 
И на меня разгневался ГОСПОДЬ из-за вас. „Ты тоже не войдешь в ту страну, — сказал Он. —

Ісус, сын Наваў, які пры табе, ён увойдзе туды; яго ўмацуй, бо ён увядзе Ізраіля ў валоданьне ёю;
 
Но войдет в нее тот, кто служит при тебе ныне, — Иисус Навин. Поддержи его в решимости его, ведь он должен добиться того, чтоб Израиль унаследовал эту землю.

дзеці вашыя, пра якіх вы казалі, што яны дастануцца здабычаю ворагам, і сыны вашыя, якія ня ведаюць сёньня ні дабра, ні ліха, яны ўвойдуць туды, ім дам яе, і яны авалодаюць ёю;
 
С ним, с Иисусом, пойдут ваши дети, о которых вы сокрушались, что станут они военной добычей; ваши сыновья, которые еще не ведают ни добра, ни зла, войдут в эту землю. Им отдам Я ее, и они будут владеть ею.

а вы павярнецеся і выпраўцеся ў пустыню па дарозе да Чэрмнага мора.
 
А вы поворачивайте и ступайте в пустыню дорогой, что ведет к Красному морю“.10

І вы адказвалі тады і сказалі мне: зграшылі мы прад Госпадам, пойдзем і будзем біцца, як загадаў нам Гасподзь, Бог наш. І аперазаліся вы, кожны баявой зброяй сваёю, і неразумна рашыліся ўзысьці на гару.
 
Тогда вы заговорили: „Согрешили мы перед ГОСПОДОМ! Но теперь мы пойдем и будем сражаться, как велел нам ГОСПОДЬ, Бог наш!“ Вооружились вы и готовы уж были пойти безоглядно в нагорную страну.

Але Гасподзь сказаў мне: скажы ім: ня ўзыходзьце і ня бецеся, бо няма Мяне сярод вас, каб не пабілі вас ворагі вашыя.
 
Но ГОСПОДЬ повелел мне сказать вам: „Не поднимайтесь в горы, не начинайте там битву, потому что Я не с вами, вы потерпите поражение от ваших врагов“.

І я казаў вам, але вы не паслухаліся і ўсупрацівіліся загаду Гасподняму і з упартасьці сваёй узышлі на гару.
 
Передал я вам волю ГОСПОДА, однако вы не вняли: вы восстали против Его повеления и, возомнив о себе, двинулись в горы.

І выступіў супроць вас Амарэй, які жыў на гары той, і гналі вас так, як робяць пчолы, і білі вас на Сэіры да самай Хормы.
 
Но против вас вышли амореи, что жили в горах; они преследовали вас, словно потревоженный пчелиный рой; нанеся вам сокрушительное поражение, они гнали вас по Сеиру до самой Хормы.

І вярнуліся вы і плакалі прад Госпадам; але Гасподзь не пачуў ляманту вашага і не паслухаў вас.
 
Возвратившись с позором, рыдая, взывали вы к ГОСПОДУ; но не стал Он вас слушать, вашим воплям не внял.11

І прабылі вы ў Кадэсе шмат часу, колькі часу вы там былі.
 
Вот и пришлось вам долго оставаться в Кадеше — всё то время, что провели вы там.

Примечания:

 
 
Под редакцией Кулаковых
5  [1] — Букв.: изъяснять эту Тору. Из сказанного выше в книгах Исход, Левит и Числа следует, что, освободив из египетского рабства Свой избранный народ, Бог дал ему свод законов, который регламентировал всю жизнь израильтян. Они называли этот кодекс Тора. Спектр значений этого слова чрезвычайно широк: от любого «повеления Божьего» и Его наставления или указания до детально разработанного свода законов, данного Богом Израилю через Моисея. В большинстве случаев это понятие переводится как «Закон» или «закон Моисеев».
7  [2] — Или: в Шефелу.
7  [3] — Или: на юг.
8  [4] — Букв.: Господь.
15  [5] — Евр. шотерим — лица, ответственные за отправление правосудия и поддержание общественного порядка, приставники.
17  [6] — Букв.: малого и большого.
22  [7] — Показательно, что, обращаясь к новому поколению, родившемуся и выросшему после описанных событий, Моисей делает их как бы участниками случившегося, что могло быть знаком единения каждого поколения людей с их предшественниками и призывом принимать во внимание уроки истории.
34  [8] — Или.: слова.
36  [9] — Букв.: Господу.
40  [10] — Или: к Тростниковому морю; или: к морю Суф; Син. пер.: к Чермному морю.
45  [11] — Букв.: не приблизил к вам Свое ухо.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.