Езэкііля 17 глава

Кніга прарока Езэкііля
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

І было мне слова Гасподняе:
 
И бы́ло ко мне сло́во Госпо́дне:

сыне чалавечы! прапануй загадку і скажы прыпавесьць дому Ізраілеваму.
 
сын челове́ческий! предложи́ зага́дку и скажи́ при́тчу к до́му Изра́илеву.

Скажы: так кажа Гасподзь Бог: вялікі арол зь вялікімі крыламі, з доўгімі пёрамі, пушысты, перысты прыляцеў на Ліван і зьняў з кедра вяршаліну,
 
Скажи́: так говори́т Госпо́дь Бог: большо́й орёл с больши́ми кры́льями, с дли́нными пе́рьями, пуши́стый, пёстрый, прилете́л на Лива́н и снял с ке́дра верху́шку,

сарваў верхні малады парастак і прынёс яго ў зямлю Ханаанскую, у горадзе гандляроў пасадзіў яго;
 
сорва́л ве́рхний из молоды́х побе́гов его́ и принёс его́ в зе́млю Ханаа́нскую, в го́роде торго́вцев положи́л его́;

і ўзяў з насеньня гэтай зямлі і пасадзіў на зямлі насеньня, разьмясьціў каля вялікіх водаў, як садзяць вярбу.
 
и взял от се́мени э́той земли́, и посади́л на земле́ се́мени, помести́л у больши́х вод, как сажа́ют и́ву.

І яно вырасла і зрабілася вінаграднаю лазою, шырокаю, нізкаю ростам, гольле якое хілілася да яе, і карані яе былі пад ёю, і зрабілася вінаграднаю лазою — і дало парасьці і пусьціла вецьце.
 
И оно́ вы́росло, и сде́лалось виногра́дною лозо́ю, широ́кою, ни́зкою ро́стом, кото́рой ве́тви клони́лись к ней, и ко́рни её бы́ли под не́ю же, и ста́ло виногра́дною лозо́ю, и дало́ о́трасли, и пусти́ло ве́тви.

І яшчэ быў арол зь вялікімі крыламі і пушысты; і вось, гэтая вінаградная лаза пацягнулася да яго сваімі каранямі і працягнула да яго галіны свае, каб ён паліваў яе з барознаў расадніка свайго.
 
И ещё был орёл с больши́ми кры́льями и пуши́стый; и вот, э́та виногра́дная лоза́ потяну́лась к нему́ свои́ми корня́ми и простёрла к нему́ ве́тви свои́, что́бы он полива́л её из боро́зд расса́дника своего́.

Яна была пасаджана на добрым полі, каля вялікіх водаў, так што магла пускаць вецьце і радзіць плод, зрабіцца лазою цудоўнаю.
 
Она́ была́ поса́жена на хоро́шем по́ле, у больши́х вод, так что могла́ пуска́ть ве́тви и приноси́ть плод, сде́латься лозо́ю великоле́пною.

Скажы: так кажа Гасподзь Бог: ці будзе ёй посьпех? Ці ня вырвуць карэньне яе і ці не абарвуць плады яе, так што яна ўсохне? усе маладыя галіны, што адрасьлі ад яе, усохнуць. І не зь вялікаю сілаю і ня з многімі людзьмі сарвуць яе з каранёў яе.
 
Скажи́: так говори́т Госпо́дь Бог: бу́дет ли ей успе́х? Не вы́рвут ли корне́й её, и не оборву́т ли плодо́в её, так что она́ засо́хнет? все молоды́е ве́тви, отро́сшие от неё, засо́хнут. И не с большо́ю си́лою и не со мно́гими людьми́ сорву́т её с корне́й её.

І вось, хоць яна пасаджана, але ці будзе посьпех? ці ня высахне яна, як толькі дыхне на яе ўсходні вецер? высахне на градах, дзе вырасла.
 
И вот, хотя́ она́ поса́жена, но бу́дет ли успе́х? Не иссо́хнет ли она́, как ско́ро коснётся её восто́чный ве́тер? иссо́хнет на гря́дах, где вы́росла.

І было мне слова Гасподняе:
 
И бы́ло ко мне сло́во Госпо́дне:

скажы мяцежнаму дому: хіба ня ведаеце, што гэта азначае? — Скажы: прыйшоў цар Вавілонскі ў Ерусалім, і ўзяў цара ягонага і князёў ягоных і прывёў іх да сябе ў Вавілон.
 
скажи́ мяте́жному до́му: ра́зве не зна́ете, что э́то зна́чит? — Скажи́: вот, пришёл царь Вавило́нский в Иерусали́м, и взял царя́ его́ и князе́й его́, и привёл их к себе́ в Вавило́н.

І ўзяў іншага з царскага роду і ўчыніў зь ім спрымірэнства, і абавязаў яго клятваю і ўзяў моцных зямлі той з сабою,
 
И взял друго́го из ца́рского ро́да, и заключи́л с ним сою́з, и обяза́л его́ кля́твою, и взял си́льных земли́ той с собо́ю,

каб царства было пакорлівае, каб не магло падняцца, каб захоўвалася спрымірэнства і стаяла цьвёрда.
 
что́бы ца́рство бы́ло поко́рное, что́бы не могло́ подня́ться, что́бы сохраня́ем был сою́з и стоя́л твёрдо.

Але той адпаў ад яго, паслаўшы паслоў сваіх у Егіпет, каб далі яму коней і шмат людзей. Ці будзе яму посьпех? Ці ацалее той, хто гэта робіць? Ён парушыў спрымірэнства — і ці ацалее?
 
Но тот отложи́лся от него́, посла́в посло́в свои́х в Еги́пет, что́бы да́ли ему́ коне́й и мно́го люде́й. Бу́дет ли ему́ успе́х? Уцеле́ет ли тот, кто э́то де́лает? Он нару́шил сою́з — и уцеле́ет ли?

Жыву Я, кажа Гасподзь Бог: у месцы, дзе цар, які паставіў яго царом, і дадзеную яму клятву ён пагардзіў і парушыў спрымірэнства сваё зь ім, ён памрэ ў яго ў Вавілоне.
 
Живу́ Я, говори́т Госпо́дь Бог: в местопребыва́нии царя́, кото́рый поста́вил его́ царём, и кото́рому да́нную кля́тву он презре́л, и нару́шил сою́з свой с ним, он умрёт у него́ в Вавило́не.

Зь вялікаю сілаю і шматлікім народам фараон нічога ня зробіць дзеля яго ў гэтай вайне, калі будзе насыпаны вал і пабудаваны будуць абложныя вежы на пагібель многіх душаў.
 
С вели́кою си́лою и с многочи́сленным наро́дом фарао́н ничего́ не сде́лает для него́ в э́той войне́, когда́ бу́дет насы́пан вал и постро́ены бу́дут оса́дные ба́шни на поги́бель мно́гих душ.

Ён пагардзіў клятваю, каб парушыць спрымірэнства, і вось, даў руку сваю і зрабіў усё гэта; ён не ацалее.
 
Он презре́л кля́тву, что́бы нару́шить сою́з, и вот, дал ру́ку свою́ и сде́лал всё э́то; он не уцеле́ет.

Таму так кажа Гасподзь Бог: жыву Я! клятву Маю, якою ён пагардзіў, і спрымірэнства Маё, якое ён парушыў, Я абярну на яго галаву.
 
Посему́ так говори́т Госпо́дь Бог: живу́ Я! кля́тву Мою́, кото́рую он презре́л, и сою́з Мой, кото́рый он нару́шил, Я обращу́ на его́ го́лову.

І закіну на яго сетку Маю, і злоўлены будзе ў цянёты Мае; і прывяду яго ў Вавілон і там буду судзіцца зь ім за вераломства яго супроць Мяне.
 
И заки́ну на него́ сеть Мою́, и по́йман бу́дет в тенёта Мои́; и приведу́ его́ в Вавило́н, и там бу́ду суди́ться с ним за вероло́мство его́ про́тив Меня́.

І ўсе ўцекачы ягоныя з усіх рушэньняў ягоных загінуць ад меча, а хто застанецца, разьвеяныя будуць па ўсіх вятрах; і ўведаеце, што Я, Гасподзь, сказаў гэта.
 
А все беглецы́ его́ из всех полко́в его́ паду́т от меча́, а оста́вшиеся разве́яны бу́дут по всем ветра́м; и узна́ете, что Я, Госпо́дь, сказа́л э́то.

Так кажа Гасподзь Бог: і вазьму я зь верху высокага кедра — і пасаджу; зь верхніх парасткаў ягоных адарву пяшчотную парасьліну і пасаджу на высокай і велічнай гары.
 
Так говори́т Госпо́дь Бог: и возьму́ Я с верши́ны высо́кого ке́дра, и посажу́; с ве́рхних побе́гов его́ ото́рву не́жную о́трасль и посажу́ на высо́кой и вели́чественной горе́.

На высокай гары Ізраілевай пасаджу яго, — і пусьціць вецьце і ўродзіць плод і зробіцца велічным кедрам, і будуць вадзіцца пад ім усякія птушкі, усякія крылатыя будуць вадзіцца ў цяні гольля яго.
 
На высо́кой горе́ Изра́илевой посажу́ его́, и пу́стит ве́тви, и принесёт плод, и сде́лается вели́чественным ке́дром, и бу́дут обита́ть под ним вся́кие пти́цы, вся́кие перна́тые бу́дут обита́ть в тени́ ветве́й его́.

І ўведаюць усе дрэвы польныя, што Я, Гасподзь, высокае дрэва паніжаю, нізкае дрэва павышаю, зялёнае дрэва сушу, а сухое дрэва раблю квяцістым: Я, Гасподзь, сказаў і зраблю.
 
И узна́ют все дерева́ полевы́е, что Я — Госпо́дь, высо́кое де́рево понижа́ю, ни́зкое де́рево повыша́ю, зелене́ющее де́рево иссуша́ю, а сухо́е де́рево де́лаю цвету́щим: Я — Госпо́дь, сказа́л и сде́лаю.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.