Выслоўяў Саламонавых 1 глава

Кніга выслоўяў Саламонавых
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

Выслоўі Саламона, сына Давідавага, цара Ізраільскага.
 
При́тчи Соломо́на, сы́на Дави́дова, царя́ Изра́ильского,

Каб спазнаць мудрасьць і настаўленьне, зразумець разумныя выслоўі;
 
что́бы позна́ть му́дрость и наставле́ние, поня́ть изрече́ния ра́зума;

засвоіць правілы добрай разважлівасьці, справядлівасьці, права і слушнасьці;
 
усво́ить пра́вила благоразу́мия, правосу́дия, суда́ и правоты́;

прастадушным даць кемнасьць, юнаку — веды і разважлівасьць;
 
просты́м дать смышлёность, ю́ноше — зна́ние и рассуди́тельность;

паслухае мудры і памножыць веды, і разумны знойдзе мудрыя парады;
 
послу́шает му́дрый — и умно́жит позна́ния, и разу́мный найдёт му́дрые сове́ты;

каб разумець выслоўе і загадкавую мову, словы мудрацоў і загадкі іхнія.
 
что́бы разуме́ть при́тчу и замыслова́тую речь, слова́ мудрецо́в и зага́дки их.

Пачатак мудрасьці — страх Гасподні; толькі дурні пагарджаюць мудрасьцю і настаўленьнем.
 
Нача́ло му́дрости — страх Госпо́день; глупцы́ то́лько презира́ют му́дрость и наставле́ние.

Слухай, сыне мой, настаўленьне бацькі твайго, і не адкідай запавету маці тваёй:
 
Слу́шай, сын мой, наставле́ние отца́ твоего́ и не отверга́й заве́та ма́тери твое́й,

бо гэта — прыгожы вянок на галаву тваю і акраса на шыю тваю.
 
потому́ что э́то — прекра́сный вено́к для головы́ твое́й и украше́ние для ше́и твое́й.

Сыне мой! калі цябе будуць намаўляць грэшнікі, не згаджайся.
 
Сын мой! е́сли бу́дут склоня́ть тебя́ гре́шники, не соглаша́йся;

Калі будуць казаць: «ідзі з намі, зробім засаду на кроў, падпільнуем бязгрэшнага і бязьвіннага,
 
е́сли бу́дут говори́ть: «иди́ с на́ми, сде́лаем заса́ду для уби́йства, подстережём непоро́чного без вины́,

жывых праглынем іх, як апраметная, і — цэлых, як тых, што ў магілу сыходзяць;
 
живы́х прогло́тим их, как преиспо́дняя, и — це́лых, как нисходя́щих в моги́лу;

набяром усякага каштоўнага дабра, напоўнім дамы нашыя здабычаю;
 
наберём вся́кого драгоце́нного иму́щества, напо́лним домы́ на́ши добы́чею;

далучы сваю долю да нашай, складка адна будзе на ўсіх нас»:
 
жре́бий твой ты бу́дешь броса́ть вме́сте с на́ми, склад оди́н бу́дет у всех нас», —

Сыне мой! не хадзі адною дарогаю зь імі, утрымай нагу тваю ад сьцежкі іхняй,
 
сын мой! не ходи́ в путь с ни́ми, удержи́ но́гу твою́ от стези́ их,

бо іхнія ногі бягуць да ліхога і сьпяшаюцца кроў праліваць.
 
потому́ что но́ги их бегу́т ко злу и спеша́т на проли́тие кро́ви.

На вачах ва ўсіх птушак дарма раскідаецца сетка;
 
В глаза́х всех птиц напра́сно расставля́ется сеть,

а яны кроў сваю сочаць, засады ладзяць на душы свае.
 
а де́лают заса́ду для их кро́ви и подстерега́ют их ду́ши.

Такія дарогі ва ўсіх, хто прагне чужога дабра: яно забірае жыцьцё ў свайго ўласьніка.
 
Таковы́ пути́ вся́кого, кто а́лчет чужо́го добра́: оно́ отнима́ет жизнь у завладе́вшего им.

Мудрасьць кліча на вуліцах, на плошчах узносіць свой голас,
 
Прему́дрость возглаша́ет на у́лице, на площадя́х возвыша́ет го́лос свой,

на шумных сходах прапаведуе, каля гарадское брамы прамаўляе слова сваё:
 
в гла́вных места́х собра́ний пропове́дует, при вхо́дах в городски́е воро́та говори́т речь свою́:

«Дакуль, немысьлі, любіцьмеце невуцтва? дакуль пакепнікі будуць кепствам цешыцца? дакуль бязглуздыя будуць ненавідзець навуку?
 
«доко́ле, неве́жды, бу́дете люби́ть неве́жество? доко́ле бу́йные бу́дут услажда́ться бу́йством? доко́ле глупцы́ бу́дут ненави́деть зна́ние?

паслухайце маёй засьцярогі: вось, я вылью на вас Духа майго, абвяшчу вам словы мае.
 
Обрати́тесь к моему́ обличе́нию: вот, я изолью́ на вас дух мой, возвещу́ вам слова́ мои́.

Я клікала, а вы не паслухаліся; я падавала руку маю, і ніхто не зважаў;
 
Я звала́, и вы не послу́шались; простира́ла ру́ку мою́, и не́ бы́ло внима́ющего;

і вы адкінулі ўсе мае рады, і перасьцярогаў маіх не прынялі:
 
и вы отве́ргли все мои́ сове́ты, и обличе́ний мои́х не при́няли.

за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;
 
За то и я посмею́сь ва́шей поги́бели; пора́дуюсь, когда́ придёт на вас у́жас;

калі прыйдзе ваш страх, як бура, і няшчасьце, як віхура, наляціць на вас; калі спадобіць вас нядоля і ўціск.
 
когда́ придёт на вас у́жас, как бу́ря, и беда́, как вихрь, принесётся на вас; когда́ пости́гнет вас скорбь и теснота́.

Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую.
 
Тогда́ бу́дут звать меня́, и я не услы́шу; с утра́ бу́дут иска́ть меня́, и не найду́т меня́.

За тое, што зьненавідзелі веды і ня выбралі страху Гасподняга,
 
За то, что они́ возненави́дели зна́ние и не избра́ли для себя́ стра́ха Госпо́дня,

не схацелі парады маёй, пагардзілі ўсімі перасьцярогамі маімі;
 
не при́няли сове́та моего́, презре́ли все обличе́ния мои́;

за тое няхай ядуць яны з плоду дарог сваіх і насычаюцца з парадаў сваіх.
 
за то и бу́дут они́ вкуша́ть от плодо́в путе́й свои́х и насыща́ться от по́мыслов их.

Бо адступніцтва неразумных заб’е іх, і бястурботнасьць немысьляў загубіць іх.
 
Потому́ что упо́рство неве́жд убьёт их, и беспе́чность глупцо́в погу́бит их,

А хто мяне слухае, будзе жыць у бясьпецы і спакойна, не баючыся ліха».
 
а слу́шающий меня́ бу́дет жить безопа́сно и споко́йно, не страша́сь зла».

Примечания:

 
Пераклад Васіля Сёмухі
28 У друкаванай версіі прапушчана выраженіе: «зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне». Павінна быць: «Тады будуць клікаць мяне, і я не пачую; зранку будуць шукаць мяне, і ня знойдуць мяне
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.