1 да Карынцянаў 13 глава

Першы ліст да Карынцянаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Перевод Еп. Кассиана

Калі я гавару мовамі людзей і анёлаў, а любові не маю, то я — медзь, што звініць, або цымбалы, што гудзяць.

Если я языками человеческими говорю и ангельскими, но любви не имею, — сделался я медью звучащею и кимвалом звенящим.

І калі я маю дар праракавання ды зведаў усе таямніцы і ўсякія веды, і маю ўсю веру, што і горы пераносіць, але любові не маю, — я нішто.

И если я имею пророчество и постигаю все тайны и всё знание, и если имею всю веру так, чтобы и горы переставлять, но любви не имею, — я ничто,

І калі б раздаў на бедных усю сваю маёмасць і цела сваё аддаў на спаленне, але любові не меў бы — ніякай мне з гэтага карысці.

И если я раздам всё имение мое, и если предам тело мое на сожжение, но любви не имею, — нет мне никакой пользы.

Любоў доўгацярплівая, любоў ласкавая, не зайздросціць, не бывае ганарыстай, не надзімаецца,

Любовь долготерпит, милосердствует любовь, не ревнует любовь, не кичится, не надмевается,

не амбітная, не шукае таго, што сваё, не злуецца, не думае благога,

не поступает бесчинно, не ищет своего, не раздражается, не ведёт счёт злу,

не цешыцца з несправядлівасці, але радуецца праўдзе,

не радуется неправде, но сорадуется истине;

усё пераносіць, ва ўсё верыць, на ўсё спадзяецца, усё церпіць.

всё покрывает, всему верит, на всё надеется, всё переносит.

Любоў ніколі не знікае. А вось, прароцтвы знікнуць, і мовы змоўкнуць, і веды занепадуць.

Любовь никогда не кончается. А пророчества? они будут упразднены; языки? они прекратятся; знание? оно будет упразднено.

Бо мы часткова пазнаём і часткова праракуем.

Ибо мы знаем отчасти и пророчествуем отчасти.

Калі ж надыдзе дасканалае, тады знікне тое, што частковае.

Когда же придет совершенное, — то, что отчасти, будет упразднено,

Калі я быў дзіцём, гаварыў па-дзіцячаму, разумеў па-дзіцячаму, думаў па-дзіцячаму, а як стаў мужам, пазбыўся таго, што дзіцячае.

Когда я был младенцем, я говорил, как младенец, рассуждал, как младенец. Когда я стал мужем, я упразднил младенческое.

Цяпер мы бачым быццам праз мутнае шкло, не выразна, а тады тварам у твар. Цяпер пазнаю часткова, а тады пазнаю так, як я сам пазнаны.

Ибо теперь мы видим гадательно в зеркале, тогда же — лицом к лицу; теперь я знаю отчасти, тогда же познаю подобно тому, как и я был познан.

Дык цяпер трываюць гэтыя тры: вера, надзея і любоў; але большая з іх — любоў.

Но теперь пребывают вера, надежда, любовь, эти три, но большая из них любовь.