2 Паралипоменон 20 глава

Вторая книга Паралипоменон
Новый русский перевод → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

После этого моавитяне и аммонитяне с некоторыми из меунитян[71] пришли, чтобы воевать с Иосафатом.
 
І сталася пасьля гэтага, прыйшлі сыны Мааву і сыны Амона, і з імі Мэуняне ваяваць з Язафатам.

Вестники пришли и доложили Иосафату: «Из Эдома,[72] из-за моря[73], против тебя движется огромное войско. Они уже в Хацацон-Тамаре (то есть в Эн-Геди)».
 
І прыйшлі, і паведамілі Язафату, кажучы: «Ідзе на цябе вялікае мноства з таго боку мора, з Сірыі, і вось, яны ў Хацацон-Тамары, гэта Эн-Геды».

Встревожившись, Иосафат решил вопросить Господа и объявил по всей Иудее пост.
 
І спалохаўся Язафат, і зьвярнуў аблічча сваё, каб шукаць ГОСПАДА, і абвясьціў пост у-ва ўсім Юдзе.

Народ Иудеи собрался, чтобы искать помощи у Господа; люди пришли из всех городов Иудеи, чтобы искать Его.
 
І сабраўся Юда шукаць ГОСПАДА, таксама з усіх гарадоў Юды прыйшлі шукаць ГОСПАДА.

Иосафат встал в собрании жителей Иудеи и Иерусалима в Господнем доме перед новым двором
 
І стаў Язафат у царкве Юды і Ерусаліму ў Доме ГОСПАДА перад новым панадворкам,

и сказал: «Господи, Бог наших отцов, разве Ты не Бог, Который на небесах? Ты правишь всеми царствами народов. В Твоей руке власть и мощь, и никто не может противостоять Тебе.
 
і сказаў: «ГОСПАДЗЕ, Божа бацькоў нашых! Ці ня Ты — Бог у небе? І Ты пануеш над усімі валадарствамі народаў, і ў руцэ Тваёй сіла і моц, і ніхто ня можа супрацівіцца Табе!

Бог наш, разве Ты не прогнал обитателей этой земли перед Твоим народом, Израилем, и не отдал её навеки семени Авраама, Твоего друга?
 
Ці ня Ты, Божа наш, выгнаў жыхароў зямлі гэтай перад абліччам народу Твайго, Ізраіля, і аддаў яе насеньню Абрагама, сябра Твайго, на вякі?

Они жили в ней и построили в ней святилище для Твоего имени, говоря:
 
І яны пасяліліся ў ёй, і пабудавалі Табе ў ёй сьвятыню для імя Твайго, кажучы:

„Если к нам придет беда, будь то меч наказания, мор или голод, мы предстанем пред Тобою перед этим храмом, который называется Твоим именем, и воззовем к Тебе в нашем горе, и Ты услышишь и спасешь нас“.
 
“Калі прыйдзе на нас бяда: меч, пакараньне, пошасьць і голад, мы станем перад Домам гэтым і перад абліччам Тваім, бо імя Тваё ў Доме гэтым, і будзем клікаць да Цябе ў горы нашым, і Ты пачуеш, і выратуеш!”

Но вот явились жители Аммона, Моава и горы Сеир, чьи земли Ты не позволил завоевать израильтянам, когда они вышли из Египта, и они свернули в сторону от них и не погубили их.
 
І цяпер, вось, сыны Амона, Мааву і [жыхары] гары Сэір, праз якіх Ты не дазволіў Ізраілю перайсьці, калі ён выходзіў з зямлі Эгіпецкай, і яны абмінулі іх, і ня зьнішчылі іх.

Взгляни же, чем они воздают нам, явившись, чтобы выгнать нас из наших владений, которые Ты дал нам в наследие.
 
І вось, яны плацяць нам тым, што прыйшлі выгнаць нас са спадчыны Тваёй, якую Ты даў нам як спадчыну.

Бог наш, неужели Ты не осудишь их? Ведь у нас нет сил, чтобы противостать этому огромному войску, которое идет на нас. Мы не знаем, что нам делать, но глаза наши устремлены на Тебя».
 
Божа наш! Ці Ты ня будзеш судзіць іх? Бо няма ў нас сілы супраць мноства гэтага, якое прыйшло на нас, і мы ня ведаем, што рабіць, але да Цябе вочы нашыя!»

Все мужчины Иудеи со своими женами, младенцами и старшими детьми предстали там пред Господом.
 
І ўвесь Юда стаяў перада абліччам ГОСПАДА, таксама дзеці іхнія, жонкі іхнія і сыны іхнія.

И Дух Господень сошел на Иахазиила, сына Захарии, сына Бенаи, сына Иеила, сына Маттании, левита и потомка Асафа, когда он стоял в собрании.
 
І на Яхазіэля, сына Захарыі, сына Бэнаі, сына Еіэля, сына Маттаніі, лявіта з сыноў Асафа, зыйшоў Дух ГОСПАДА сярод царквы.

Он сказал: «Слушайте, все жители Иудеи и Иерусалима и царь Иосафат! Так говорит вам Господь: „Не бойтесь и не ужасайтесь из-за этого огромного войска. Ведь битва эта не ваша, а Божья.
 
І ён сказаў: «Слухайце, увесь Юда і жыхары Ерусаліму, і валадар Язафат! Гэта кажа вам ГОСПАД: “Ня бойцеся і не палохайцеся мноства гэтага вялікага, бо ня вашая вайна гэтая, але Божая.

Выступайте завтра против них. Они будут подниматься по перевалу Циц, и вы найдете их в конце долины перед пустыней Иеруил.
 
Заўтра зыйдзіце супраць іх. Вось, яны ўзыходзяць на ўзвышша Цыц, і вы знойдзеце іх на канцы даліны, перад пустыняй Еруэль.

Не вам биться в этом сражении. Вы лишь встаньте, стойте и смотрите на спасение Господне, которое Он даст вам, Иудея и Иерусалим. Не бойтесь, не ужасайтесь. Выходите завтра навстречу этим людям, и Господь будет с вами“».
 
Ня вашая бітва гэтая! Вы станьце, стойце і глядзіце на збаўленьне ад ГОСПАДА для вас, Юда і Ерусалім!” Ня бойцеся і не палохайцеся. Заўтра выйдзіце перад аблічча іхняе, і ГОСПАД будзе з вамі».

Иосафат низко поклонился, коснувшись лицом земли, и все жители Иудеи и Иерусалима пали ниц, чтобы поклониться Господу.
 
І пакланіўся Язафат абліччам да зямлі, і ўвесь Юда і жыхары Ерусаліму ўпалі перад абліччам ГОСПАДА, каб пакланіцца ГОСПАДУ.

И некоторые левиты из каафитов и корахитов встали, чтобы во весь голос славить Господа, Бога Израиля.
 
І ўсталі лявіты з сыноў Кегата і з сыноў Караха, каб хваліць ГОСПАДА, Бога Ізраіля, голасам вялікім і ўзьнятым.

Ранним утром войско Иосафата тронулось в путь к пустыне Текоа, и когда они выходили, Иосафат встал и сказал: — Слушайте меня, Иудея и Иерусалим! Верьте Господу, вашему Богу, и вы будете непоколебимы, верьте Его пророкам, и вам будет сопутствовать успех.
 
І ўсталі яны рана раніцаю, і вырушылі ў пустыню Тэкоа. І калі яны выходзілі, устаў Язафат і сказаў: «Паслухайце мяне, Юда і жыхары Ерусаліму! Верце ў ГОСПАДА, Бога вашага, і будзеце непахісныя; верце прарокам Ягоным, і будзеце мець посьпех».

Посоветовавшись с народом, Иосафат назначил людей, которые должны были петь для Господа и славить великолепие Его святости[74], идя во главе войска и говоря: «Славьте Господа, потому что Его милость — навеки».
 
І, радзіўся ён з народам, і паставіў сьпевакоў для ГОСПАДА, тых, якія хваляць у велічы сьвятасьці, каб яны ішлі перад узброенымі і казалі: «Выслаўляйце ГОСПАДА, бо на вякі міласэрнасьць Ягоная!»

Они начали петь и славить, а Господь устроил засаду против моавитян, аммонитян и жителей горы Сеир, которые вторглись в Иудею, и те были разгромлены.
 
І ў той час, калі яны пачалі сьпевы і хвалу, ГОСПАД учыніў нязгоду ў сыноў Амона, Мааву і [жыхароў] гары Сэір, якія выйшлі супраць Юды, і яны былі пабітыя.

Аммонитяне и моавитяне напали на жителей горы Сеир, чтобы губить и уничтожать[75] их, а покончив с жителями Сеира, принялись убивать друг друга.
 
І паўсталі сыны Амона і Мааву на жыхароў гары Сэір, каб выбіць і зьнішчыць; а калі скончылі з жыхарамі Сэіру, паўсталі адны на адных, каб зьнішчыць.

Народ Иудеи, добравшись до сторожевой башни над пустыней и взглянув на огромное войско, увидел только мертвые тела, лежавшие на земле: никто не уцелел.
 
І Юда прыйшоў да вартавой вежы ў пустыні, і зьвярнуўся да мноства гэтага, і вось, мёртвыя, якія ляжаць на зямлі, і няма ўратаванага.

Иосафат со своими людьми пришли, чтобы забрать у них свою добычу, и нашли у них много добра, одежды и дорогих вещей — больше, чем могли унести. Добычи было так много, что им пришлось собирать её три дня.
 
І прыйшоў Язафат і народ ягоны, каб зрабаваць здабычу іхнюю, і знайшлі ў іх мноства маёмасьці, і мёртвых, і начыньняў каштоўных, і набралі сабе [столькі], што не маглі несьці. І тры дні яны рабавалі здабычу, бо яе было шмат.

На четвертый день они собрались в долине благословения, где благословили Господа. Вот почему до сегодняшнего дня она называется долиной Бераха[76].
 
А ў чацьвёрты дзень яны сабраліся ў даліне Бэраха, бо там яны дабраславілі ГОСПАДА. Дзеля гэтага назвалі імя месца таго даліна Бэраха аж да сёньня.

Затем под предводительством Иосафата все мужчины Иудеи и Иерусалима с радостью вернулись в Иерусалим, потому что Господь дал им повод возрадоваться над своими врагами.
 
І павярнуліся ўсе мужы Юды і Ерусаліму, і Язафат на чале іх, каб вярнуцца ў Ерусалім з радасьцю, бо ўзрадваў іх ГОСПАД [збаўленьнем] ад ворагаў іхніх.

Они вступили в Иерусалим и пошли к храму Господа с лирами, арфами и трубами.
 
І прыйшлі яны ў Ерусалім з псалтырамі, гусьлямі і трубамі ў Дом ГОСПАДА.

Страх перед Богом напал на все царства окружающих земель, когда они услышали, как Господь сразился с врагами Израиля.
 
І быў страх Божы на ўсіх валадарствах зямлі гэтай, калі яны пачулі, што ГОСПАД ваяваў супраць ворагаў Ізраіля.

И в царстве Иосафата был мир, потому что Бог его даровал ему покой со всех сторон.
 
І было ў супакоі валадарства Язафата, і даў яму Бог ягоны супакой навакол.

Так Иосафат правил Иудеей. Ему было тридцать пять лет, когда он стал царем Иудеи, и правил он в Иерусалиме двадцать пять лет. Его мать звали Азува, дочь Шилхи.
 
І валадарыў Язафат над Юдам. Меў ён трыццаць пяць гадоў, калі заваладарыў, і валадарыў дваццаць пяць гадоў у Ерусаліме. Імя маці ягонай — Азува, дачка Шыльхі.

Он ходил путями своего отца Асы и не уклонялся от них, делая то, что было правильным в глазах Господа.
 
І хадзіў ён шляхам бацькі свайго Асы, і не ўхіляўся з яго, робячы тое, што слушнае ў вачах ГОСПАДА.

Но святилища на возвышенностях не были убраны, и народ всё ещё не обратил свое сердце к Богу их отцов.
 
Толькі ўзгоркі не былі прыбраныя, і народ яшчэ не падрыхтаваў сэрца свайго [быць] пры Богу бацькоў сваіх.

Прочие события правления Иосафата, от первых до последних, записаны в летописях Ииуя, сына Ханани, которые включены в книгу царей Израиля.
 
А рэшта дзеяньняў Язафата, першыя і апошнія, вось, яны запісаныя ў дзеях Егу, сына Ханані, якая далучана да Кнігі валадароў Ізраіля.

Впоследствии Иосафат, царь Иудеи, заключил договор с Охозией, царем Израиля, который творил беззакония.
 
А пасьля гэтага Язафат, валадар Юды, злучыўся з Ахазіем, валадаром Ізраіля, які дзейнічаў злачынна.

Он договорился с ним построить флотилию кораблей, чтобы отправить их в Таршиш. Корабли были построены в Эцион-Гевере,
 
І ён злучыўся з ім, каб будаваць караблі і хадзіць у Таршыш. І яны будавалі караблі ў Эцыён-Гэбэры.

и Элиезер, сын Додавагу из Мареши, изрек пророчество против Иосафата, сказав: «Раз ты заключил договор с Охозией, Господь разрушит то, что ты построил». Корабли разбились и не смогли отплыть в Таршиш.
 
І прарочыў Эліэзэр, сын Дадавіі з Марэшы, пра Язафата, кажучы: «За тое, што ты злучыўся з Ахазіем, ГОСПАД зруйнуе працу тваю». І разьбіліся караблі, і не маглі ісьці ў Таршыш.

Примечания:

 
Новый русский перевод
1 [71] — Ср. 2Пар 26:7; букв.: из аммонитян.
2 [72] — Так в одной из евр. рукописей; в нормативном евр. тексте: из Арама.
2 [73] — В знач.: «из-за Мертвого моря».
21 [74] — Или: славить Его в святом облачении; или: славить Его в великолепном святилище.
23 [75] — На евр. стоит слово, которое говорит о полном уничтожении предметов или людей.
26 [76] — Означает: долина Благословения.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.