Бытие 45 глава

Бытие, Пятикнижие Моисея
Синодальный перевод → Пераклад Яна Станкевіча

Иосиф не мог более удерживаться при всех, стоявших около него, и закричал: удалите от меня всех! И не оставалось при Иосифе никого, когда он открылся братьям своим.

І ня мог Язэп болей вытрываць пры ўсіх, што стаялі каля яго, і закрычэў: «Вывядзіце кажнага чалавека ад мяне!» І не стаяў ніхто пры ім, як вызнаўся Язэп братом сваім.

И громко зарыдал он, и услышали Египтяне, и услышал дом фараонов.

І голасна заплакаў, і пачулі Ягіпцяне, і пачуў дом Фараонаў.

И сказал Иосиф братьям своим: я — Иосиф, жив ли ещё отец мой? Но братья его не могли отвечать ему, потому что они смутились пред ним.

І сказаў Язэп братом сваім: «Я Язэп, ці жыў яшчэ ацец мой?» І не маглі браты ягоныя адказаваць яму, бо зьлякаліся віду ягонага.

И сказал Иосиф братьям своим: подойдите ко мне. Они подошли. Он сказал: я — Иосиф, брат ваш, которого вы продали в Египет;

І сказаў Язэп братом сваім: «Дабліжчася, калі ласка, да мяне». Яны дабліжыліся. Ён сказаў: «Я Язэп, брат ваш, што вы прадалі мяне да Ягіпту.

но теперь не печальтесь и не жалейте о том, что вы продали меня сюда, потому что Бог послал меня перед вами для сохранения вашей жизни;

Але цяпер ня немарасьціцеся, і хай гэта ня будзе заслугуючым гневу ў вачох вашых, што вы прадалі мяне сюды, бо дзеля захаваньня жыцьця вашага паслаў мяне Бог перад вамі;

ибо теперь два года голода на земле: остаётся ещё пять лет, в которые ни орать, ни жать не будут;

Во цяпер два гады галадові на зямлі; і яшчэ пяць год, у каторых нельга будзе араць ані жаць.

Бог послал меня перед вами, чтобы оставить вас на земле и сохранить вашу жизнь великим избавлением.

І паслаў мяне Бог перад вамі, каб пакінуць вам астачу на зямлі і захаваць жыцьцё вашае дзеля ўцекаў вялікіх.

Итак, не вы послали меня сюда, но Бог, Который и поставил меня отцом фараону и господином во всём доме его и владыкою во всей земле Египетской.

І цяпер ня вы паслалі мяне сюды, але Бог, і пастанавіў мяне за айца Фараону і за гаспадара ў вусёй зямлі Ягіпецкай.

Идите скорее к отцу моему и скажите ему: так говорит сын твой Иосиф: «Бог поставил меня господином над всем Египтом; приди ко мне, не медли;

Барзьдзіце, і ўзыйдзіце да айца майго, і скажыце яму: "Гэтак кажа сын твой Язэп: ’Бог ўчыніў мяне панам усяго Ягіпту; зыйдзі да мяне, не адвалакай.

ты будешь жить в земле Гесем; и будешь близ меня, ты, и сыны твои, и сыны сынов твоих, и мелкий и крупный скот твой, и всё твоё;

І будзеш жыці ў зямлі Ґошэн; і будзеш блізка да мяне, ты, і сынове твае, і сынове сыноў тваіх, і драбны й буйны статак твой, і ўсе твае.

и прокормлю тебя там, ибо голод будет ещё пять лет, чтобы не обнищал ты и дом твой, и всё твоё».

І пражыўлю цябе там, бо яшчэ пяць год галадові, каб не згалеў ты, і дамова твая, і ўсе твае’".

И вот, очи ваши и очи брата моего Вениамина видят, что это мои уста говорят с вами;

І вось, вочы вашыя бачаць, і вочы брата майго Веняміна, што гэта мае вусны, што гукаюць да вас.

скажите же отцу моему о всей славе моей в Египте и о всём, что вы видели, и приведите скорее отца моего сюда.

І скажыце айцу майму праз усю славу маю ў Ягіпце і праз усе, што вы бачылі; і пабарзьдзіце, і зьвядзіце айца майго сюды».

И пал он на шею Вениамину, брату своему, и плакал; и Вениамин плакал на шее его.

І паў ён на шыю Веняміну, брату свайму, і плакаў; і Венямін плакаў на шыі ягонай.

И целовал всех братьев своих, и плакал, обнимая их. Потом говорили с ним братья его.

І цалаваў усіх братоў сваіх, і плакаў над імі. І потым гукалі ізь ім браты ягоныя.

Дошёл в дом фараона слух, что пришли братья Иосифа; и приятно было фараону и рабам его.

І голас чуцён быў у доме Фараонавым, наймя: «Прышлі браты Язэпавы»; і прыемна гэта было ў ваччу Фараона і ў вачох слугаў ягоных.

И сказал фараон Иосифу: скажи братьям твоим: вот что сделайте: навьючьте скот ваш и ступайте в землю Ханаанскую;

І сказаў Фараон Язэпу: «Скажы братом сваім: "Во што зрабіце: накладзіце на жывёлу сваю, і йдзіце, і прыдзіце да зямлі Канаанскае;

и возьмите отца вашего и семейства ваши и придите ко мне; я дам вам лучшее в земле Египетской, и вы будете есть тук земли.

і вазьміце айца свайго а радзімы свае, і прыйдзіце да мяне; я дам вам дабро ў зямлі Ягіпецкай, і вы будзеце есьці тук зямлі".

Тебе же повелеваю сказать им: сделайте сие: возьмите себе из земли Египетской колесниц для детей ваших и для жён ваших, и привезите отца вашего и придите;

Табе ж загадую: зрабіце гэта: вазьміце сабе ізь зямлі Ягіпецкае калёсаў дзецянятам сваім і жонкам сваім, і прынясіце айца свайго, і прыйдзіце;

и не жалейте вещей ваших, ибо лучшее из всей земли Египетской дам вам.

І вочы вашы няхай не жалеюць судзьдзя вашага, бо дабро з усяе зямлі — ваша яно».

Так и сделали сыны Израилевы. И дал им Иосиф колесницы по приказанию фараона, и дал им путевой запас,

І зрабілі так сынове Ізраелявы. І даў ім Язэп калёсы, подле загады Фараонавае, і даў ім еміны на дарогу.

каждому из них он дал перемену одежд, а Вениамину дал триста сребреников и пять перемен одежд;

Кажнаму зь іх ён даў зьмену адзецьцяў, а Веняміну даў трыста срэбраньнікаў і пяць зьменаў адзецьцяў.

так же и отцу своему послал десять ослов, навьюченных лучшими произведениями Египетскими, и десять ослиц, навьюченных зерном, хлебом и припасами отцу своему на путь.

І айцу паслаў во што: дзесяць аслоў, накладзеных із дабра ягіпецкага, і дзесяць асьліцаў, накладзеных збожжам, хлебам а емінаю айцу свайму на дарогу.

И отпустил братьев своих, и они пошли. И сказал им: не ссорьтесь на дороге.

І адаслаў братоў сваіх, і яны пайшлі. І сказаў ім: «Не сварыцеся ў дарозе».

И пошли они из Египта, и пришли в землю Ханаанскую к Иакову, отцу своему,

І ўзыходзілі яны зь Ягіпту, і прышлі да зямлі Канаанскае да Якава, айца свайго.

и известили его, сказав: Иосиф жив и теперь владычествует над всею землёю Египетскою. Но сердце его смутилось, ибо он не верил им.

І паведамілі яму, сказаўшы, што яшчэ Язэп жыў, і што ён валадар у вусёй зямлі Ягіпецкай. І замлела сэрца ягонае, бо ён ня верыў ім.

Когда же они пересказали ему все слова Иосифа, которые он говорил им, и когда увидел колесницы, которые прислал Иосиф, чтобы везти его, тогда ожил дух Иакова, отца их,

І гукалі яму ўсі словы Язэпавы, каторыя ён казаў ім, і абачыў калёсы, каторыя прыслаў Язэп, каб прынесьці яго: і ажыў дух Якаваў, айца іхнага.

и сказал Израиль: довольно, ещё жив сын мой Иосиф; пойду и увижу его, пока не умру.

І сказаў Ізраель: «Досыць, яшчэ сын мой жыў; пайду й абачу яго, пакуль не памру».

« 44 глава 46 глава »