1 І калі наблізіліся да Іерусаліма і прыйшлі ў Віфагію да гары Аліўнай, тады Ісус паслаў двух вучняў,
2 кажучы ім: Ідзіце ў сяло, што перад вамі; і адразу знойдзеце прывязаную асліцу і асляня з ёю; адвязаўшы, прывядзіце да Мяне.
3 І калі вам хто скажа што-небудзь, адкажыце: «Яны патрэбны Госпаду», і ён адразу пашле іх.
4 Адбылося ж [ўсё] гэта, каб спраўдзілася сказанае праз прарока, які кажа:
5 «Скажыце Сіёнскай дачцы: вось ідзе да цябе твой Цар лагодны, што сядзіць на асліцы і на асляняці, сыне пад’ярэмнай».
6 І вучні, пайшоўшы і зрабіўшы так, як загадаў ім Ісус,
7 прывялі асліцу і асляня і паклалі на іх [сваю] вопратку, і Ён сеў на яе.
8 А вялізны натоўп разаслаў сваю вопратку на дарозе, іншыя зразалі галіны з дрэў і расцілалі на дарозе.
9 А натоўпы, што ішлі перад Ім і ўслед за Ім, выкрыквалі, кажучы: Гасанна66 Сыну Давідаваму! Дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе! Гасанна ў вышніх!
10 І калі Ён ўвайшоў у Іерусалім, увесь горад узрушыўся, кажучы: Хто гэта?
11 А натоўпы казалі: Гэта Прарок Ісус з Назарэта Галілейскага.
12 І Ісус увайшоў у [Божы] Храм і выгнаў усіх прадаўцоў і пакупнікоў у Храме, і абярнуў сталы грашаменаў і ўслоны прадаўцоў галубоў;
13 і кажа ім: «Мой дом домам малітвы будзе названы,» а вы яго робіце67 пячораю разбойнікаў.
14 І падышлі да Яго сляпыя і кульгавыя ў Храме, і Ён вылечыў іх.
15 А першасвятары і кніжнікі, убачыўшы цуды, што Ён зрабіў, і дзяцей, што выкрыквалі ў Храме і казалі: «Гасанна Сыну Давідаваму», абурыліся.
16 І сказалі Яму: Ці чуеш, што яны кажуць? — А Ісус кажа ім: Так, чую! Хіба вы ніколі не чыталі: «З вуснаў дзяцей і немаўлят Ты стварыў Сабе хвалу?»
17 І, пакінуўшы іх, выйшаў з горада ў Віфанію і застаўся там.
18 А ўранні, вяртаючыся ў горад, захацеў Ён есці.
19 І, убачыўшы адно фігавае дрэва пры дарозе, падышоў да яго і нічога не знайшоў на ім, апроч толькі лісця, і кажа яму: Няхай больш ад цябе не будзе плоду навек! — І зараз жа фігавае дрэва засохла.
20 І вучні, убачыўшы, здзівіліся, кажучы: Як гэта адразу засохла фігавае дрэва?
21 Ісус жа сказаў ім у адказ: Сапраўды кажу вам: калі будзеце мець веру і не засумняваецеся, то не толькі з фігавым дрэвам гэта зробіце, але і калі гэтай гары скажаце: «Падыміся і кінься ў мора» — спраўдзіцца.
22 І ўсё, што вы папросіце ў малітве верачы, атрымаеце.
23 І калі Ён прыйшоў у Храм і вучыў, падышлі да Яго першасвятары і старэйшыны народу, кажучы: Якою ўладаю Ты гэта робіш? І хто даў Табе гэтую ўладу?
24 Ісус жа сказаў ім у адказ: Спытаюся ў вас і Я аб адным; калі скажаце Мне гэта, і Я вам скажу, якою ўладаю гэта раблю.
25 Іаанава хрышчэнне адкуль было? З неба ці ад людзей? — Яны ж разважалі між сабою, мяркуючы: Калі скажам: «З неба», то Ён скажа нам: «Дык чаму вы не паверылі яму?»
26 Калі ж скажам: «Ад людзей» — баімся натоўпу; бо ўсе ўважаюць Іаана за прарока.
27 І яны сказалі Ісусу ў адказ: Не ведаем. — Сказаў і Ён ім: І Я не скажу вам, якою ўладай гэта раблю.
28 А як вам здаецца? У [аднаго] чалавека было два сыны; і, падышоўшы да першага, ён сказаў: Сыне! Ідзі сёння, працуй у [маім] вінаградніку.
29 Той жа сказаў у адказ: Не хачу, — але потым, раскаяўшыся, пайшоў.
30 І, падышоўшы да другога, ён сказаў тое самае. Той жа сказаў у адказ: Я [іду], гаспадару, — але не пайшоў.
31 Хто з двух выканаў бацькаву волю? — Яны кажуць [Яму]: Першы. Ісус кажа ім: Сапраўды кажу вам, што зборшчыкі падаткаў і распусніцы ідуць паперадзе вас у Царства Божае.
32 Бо Іаан прыйшоў да вас дарогаю праведнасці, і вы не паверылі яму; а зборшчыкі падаткаў і распусніцы паверылі яму; вы ж, убачыўшы, не раскаяліся пасля, каб паверыць яму.
33 Паслухайце іншую прыпавесць. Быў чалавек, гаспадар дома, які насадзіў вінаграднік і абнёс яго агароджаю, і выкапаў у ім выціскальню, і збудаваў вежу — і здаў яго вінаградарам, і адлучыўся.
34 Калі ж надышоў час збору пладоў, ён паслаў сваіх слуг да вінаградараў, каб узяць свае плады.
35 Вінаградары, схапіўшы яго слуг, аднаго збілі, другога забілі, а яшчэ аднаго ўкаменавалі.
36 Ён зноў паслаў іншых слуг, больш, чым першых; і з імі ўчынілі тое самае.
37 А пазней ён паслаў да іх свайго сына, кажучы: Пасаромеюцца майго сына.
38 А вінаградары, убачыўшы сына, сказалі адзін аднаму: Гэта спадкаемец; хадзем, заб’ём яго і завалодаем яго спадчынаю.
39 І, схапіўшы яго, выкінулі за вінаграднік і забілі.
40 Дык калі прыйдзе гаспадар вінаградніка, што ён зробіць тым вінаградарам?
41 Яны кажуць Яму: Злачынцаў ліхою смерцю загубіць, а вінаграднік здасць іншым вінаградарам, якія будуць аддаваць яму плады ў свой час.
42 Ісус кажа ім: Хіба вы ніколі не чыталі ў Пісаннях: «Камень, які адкінулі будаўнікі, зрабіўся галавою вугла; Госпадам зроблена гэта і дзіўнае ў нашых вачах»?
43 Таму кажу вам, што адымецца ад вас Царства Божае, і дасца народу, які прыносіць яго плады.
44 [І хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца, а на каго ён упадзе, раструшчыць яго].
45 І, пачуўшы Яго прыпавесці, першасвятары і фарысеі зразумелі, што Ён пра іх кажа;
46 і стараліся схапіць Яго, але пабаяліся натоўпу, бо Яго лічылі за прарока.
Зноскі:
9 66: Літаральна: ратуй. Гэты вокліч пасля зрабіўся выразам радасці, на ўзор цяперашняга «ура», «няхай жыве» і г.д.
13 67: У некат. рукап: зрабілі.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Евангелле паводле Матфея, 21 раздзел. Пераклад Анатоля Клышкi.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка.
© 2014