1 η φιλαδελφια μενετω
2 τηϲ φιλοξενιαϲ μη επιλανθανεϲθαι δια ταυτηϲ γαρ ελαθον τινεϲ ξενιϲαντεϲ αγγελουϲ
3 μιμνηϲκεϲθε των δεϲμιω̅ ωϲ ϲυνδεδεμενοι των κακουχουμενων ωϲ και αυτοι οντεϲ εν ϲωματι
4 τιμιοϲ ο γαμοϲ εν παϲιν και η κοιτη αμιαντοϲ πορνουϲ γαρ και μοιχουϲ κρινει ο θ̅ϲ̅
5 αφιλαργυροϲ ο τροποϲ αρκουμενοι τοιϲ παρουϲιν αυτοϲ γαρ ειρηκεν ου μη ϲε ανω ουδ ου μη ϲε εγκαταλειπω
6 ωϲτε θαρρουνταϲ ημαϲ λεγειν κ̅ϲ̅ εμοι βοηθοϲ και ου φοβηθηϲομαι τι ποιηϲει μοι α̅ν̅ο̅ϲ̅
7 μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινεϲ ελαληϲαν υμιν τον λογον του θ̅υ̅ ων αναθεωρουντεϲ την εκβαϲιν τηϲ αναϲτροφηϲ μιμειϲθαι την πιϲτιν
8 ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ εχθεϲ και ϲημερον ο αυτοϲ και ειϲ τουϲ αιωναϲ
9 διδαχαιϲ ποικιλαιϲ και ξεναιϲ μη παραφερεϲθαι καλον γαρ χαριτι βεβαιουϲθαι την καρδιαν ου βρωμαϲιν εν οιϲ ουκ ωφεληθηϲαν οι περιπατουντεϲ
10 εχομεν θυϲιαϲτηριον εξ ου φαγει̅ ουκ εχουϲιν εξουϲιαν οι τη ϲκηνη λατρευοντεϲ
11 ων γαρ ειϲφερεται ζωων το αιμα ειϲ τα αγια δια του αρχιερεωϲ τουτων τα ϲωματα κατακεεται εξω τηϲ παρεμβοληϲ
12 διο και ι̅ϲ̅ ινα αγιαϲη δια του ιδιου αιματοϲ τον λαον εξω τηϲ πυληϲ επαθεν
13 τοινυν εξερχωμεθα προϲ αυτον εξω τηϲ παρεμβοληϲ τον ονειδιϲμον αυτου φεροντεϲ
14 ου γαρ εχομεν ωδε μενουϲαν πολι̅ αλλα την μελλουϲαν επιζητουμεν
15 δι αυτου ουν αναφερωμεν θυϲιαν αινεϲεωϲ δια παντοϲ τω θ̅ω̅ τουτ εϲτιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου
16 τηϲ δε ευποιειαϲ και κοινωνιαϲ μη επιλανθανεϲθαι τοιαυταιϲ γαρ θυϲιαιϲ ευαρεϲτιται ο θ̅ϲ̅
17 πειθεϲθε τοιϲ ηγουμενοιϲ υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουϲιν ωϲ λογον αποδωϲοντεϲ υπερ των ψυχων υμων ινα μετα χαραϲ τουτο ποιωϲιν και μη ϲτεναζοντεϲ αλυϲιτελεϲ γαρ υμιν τουτο
18 προϲευχεϲθε περι ημων πειθομεθα γαρ οτι καλην ϲυ̅ειδηϲιν εχομεν εν παϲιν καλωϲ θελοντεϲ αναϲτρεφεϲθε
19 περιϲϲοτερωϲ δε παρακαλω τουτο ποιηϲαι ινα ταχειον αποκαταϲταθω υμι̅
20 ο δε θ̅ϲ̅ τηϲ ειρηνηϲ ο αναγαγω̅ εκ νεκρων τον ποιμενα τω̅ προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκηϲ αιωνιου τον κ̅ν̅ ημων ι̅ν̅
21 καταρτιϲαι υμαϲ εν παντι εργω και λογω αγαθω ειϲ το ποιηϲαι το θελημα αυτου αυτω ποιων εν ημιν το ευαρεϲτον ενωπιον αυτου δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ω η δοξα ειϲ τουϲ αιωναϲ τω̅ αιωνων αμην
22 παρακαλω δε υμαϲ αδελφοι ανεχεϲθε του λογου τηϲ παρακληϲεωϲ και γαρ δια βραχεων επεϲτειλα υμιν
23 γινωϲκετε τον αδελφον ημων τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχειον ερχηται οψομαι υμαϲ
24 αϲπαϲαϲθε πανταϲ τουϲ ηγουμενουϲ υμων και πανταϲ τουϲ αγιουϲ αϲπαζονται υμαϲ οι απο τηϲ ιταλιαϲ
25 η χαριϲ μετα παντων υμω̅ αμην
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Евреям апостола Павла, 13 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.