1 διο αφεντεϲ τον τηϲ αρχηϲ του χ̅υ̅ λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιαϲ απο νεκρων εργων και πιϲτεωϲ επι θ̅ν̅
2 βαπτιϲμων διδαχηϲ επιθεϲεωϲ τε χειρων αναϲταϲεωϲ τε νεκρων και κριματοϲ αιωνιου
3 και τουτο ποιηϲωμε̅ εανπερ επιτρεπη ο θ̅ϲ̅
4 αδυνατον γαρ τουϲ απαξ φωτιϲθε̅ταϲ γευϲαμενουϲ τε τηϲ δωρεαϲ τηϲ επουρανιου και μετοχουϲ γεννηθενταϲ π̅ν̅ϲ̅ αγιου
5 και καλον γευϲαμενουϲ θ̅υ̅ ρημα δυναμειϲ τε μελλοντοϲ αιωνοϲ
6 και παραπεϲονταϲ παλιν ανακαινιζειν ειϲ μετανοιαν αναϲταυρουνταϲ εαυτοιϲ τον υ̅ν̅ του θ̅υ̅ και παραδιγματιζονταϲ
7 γη γαρ η πιουϲα τον επ αυτηϲ πολλακειϲ ερχομενον υετον και τικτουϲα βοτανην ευθετον εκεινοιϲ δι ουϲ και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιαϲ απο του θ̅υ̅
8 εκφερουϲα δε ακανθαϲ και τριβολουϲ αδοκιμοϲ και καταραϲ εγγυϲ ηϲ το τελοϲ ειϲ καυϲι̅
9 πεπειϲμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρειϲϲονα και εχομενα ϲωτηριαϲ ει και ουτωϲ λαλουμε̅
10 ου γαρ αδικοϲ ο θ̅ϲ̅ επιλαθεϲθαι του εργου υμων και τηϲ αγαπηϲ ηϲ ενεδειξαϲθαι ειϲ το ονομα αυτου διακονηϲαντεϲ τοιϲ αγιοιϲ και διακονουντεϲ
11 επιθυμουμεν δε εκαϲτον υμω̅ την αυτην ενδιγνυϲθαι ϲπουδην προϲ την πληροφοριαν τηϲ ελπιδοϲ αχρι τελουϲ
12 ινα μη νωθροι γενηϲθε μιμηται δε των δια πιϲτεωϲ και μακροθυμιαϲ κληρονομουντων ταϲ επαγγελειαϲ
13 τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενοϲ ο θ̅ϲ̅ επει κατ ουδενοϲ ειχεν μειζονοϲ ομοϲαι ωμοϲεν καθ εαυτου
14 λεγων ει μην ευλογων ευλογηϲω ϲε και πληθυνων πληθυνω ϲε
15 και ουτωϲ μακροθυμηϲαϲ επετυχεν τηϲ επαγγελειαϲ
16 α̅ν̅ο̅ι̅ γαρ κατα του μειζονοϲ ομνυουϲιν και παϲηϲ αυτοιϲ αντιλογιαϲ περαϲ ειϲ βεβαιωϲιν ο ορκοϲ
17 εν ω περιϲϲοτερον βουλομενοϲ ο θ̅ϲ̅ επιδειξαϲθαι τοιϲ κληρονομοιϲ τηϲ επαγγελειαϲ το αμεταθετον τηϲ βουληϲ αυτου εμεϲιτευϲε̅ ορκω
18 ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οιϲ αδυνατο̅ ψευϲαϲθε τον θ̅ν̅ ιϲχυραν παρακληϲιν εχωμεν οι καταφυγο̅τεϲ κρατηϲαι τηϲ προκειμενηϲ ελπιδοϲ
19 ην ωϲ αγκυραν εχομε̅ τηϲ ψυχηϲ αϲφαλην τε και βεβαια̅ και ειϲερχομενην ειϲ το εϲωτερον του καταπεταϲματοϲ
20 οπου προδρομοϲ υπερ ημων ειϲηλθεν ι̅ϲ̅ κατα την ταξιν μελχιϲεδεκ αρχιερευϲ γενομενοϲ ειϲ τον αιωνα
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Евреям апостола Павла, 6 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.