Деяния 12 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Анатоля Клышкi

А в то время царь Ирод наложил руки на некоторых, принадлежащих к церкви, чтобы сделать им зло.

А ў той час цар Ірад падняў рукі на некаторых з царквы, каб зрабіць ім ліха.

Он убил Иакова, брата Иоаннова, мечем,

І ён забіў мечам Іякава, Іаанавага брата.

Увидев же, что это приятно Иудеям, решил задержать кроме того и Петра: а были дни Опресноков.

І, убачыўшы, што гэта даспадобы іудзеям, ён да таго ж узяў і Пятра, (а былі дні Праснакоў),

Он и взял его, посадил в тюрьму и поручил четырем четверицам воинов стеречь его, намереваясь после Пасхи вывести его к народу.

якога ён схапіў і пасадзіў у турму, аддаўшы яго чатыром чацвёркам воінаў, каб вартавалі яго, маючы намер пасля Пасхі вывесці яго да народа.

Итак, Петра стерегли в тюрьме, а церковь усердно молилась о нем Богу.

І Пятра вартавалі ў турме, але царква рупліва малілася Богу за яго.

Когда же Ирод собирался вывести его, — в ту ночь Петр спал между двумя воинами, связанный двумя цепями, и стражи у двери стерегли тюрьму.

А калі Ірад збіраўся вывесці яго, у тую ноч Пётр спаў між двума воінамі, скаваны двума ланцугамі, а стражнікі перад дзвярыма вартавалі турму.

И вот предстал ангел Господень, и свет воссиял в темнице. Толкнув Петра в бок, он разбудил его, говоря: встань скорее. И спали цепи его с рук.

І вось Анёл Гасподні паўстаў перад ім і ў памяшканні заззяла святло; і, стукнуўшы Пятра ў бок, ён разбудзіў яго, кажучы: Уставай хутчэй. — І ў яго ўпалі ланцугі з рук.

И сказал ему ангел: опояшься и надень твои сандалии. И он сделал так. И говорит он ему: оденься в одежду твою и следуй за мной.

І Анёл сказаў яму: Падперажыся і падвяжы свае сандалі. — Ён так і зрабіў. І той кажа яму: Надзень сваю вопратку і ідзі за мною.

И выйдя, он следовал за ним, и не знал, что творимое ангелом есть действительность, но думал, что видит видение,

І ён выйшаў і пайшоў услед за ім; і не ведаў, ці напраўду адбывалася тое, што рабіў Анёл, а думаў, што бачыць з’явенне.

Пройдя же первую стражу и вторую, они пришли к железным воротам, ведущим в город, которые сами собой отворились им, и выйдя, они прошли одну улицу, и тотчас отделился от него ангел,

І, прайшоўшы першую варту і другую, яны падышлі да жалезнай брамы, якая вяла ў горад і якая сама сабою адчынілася перад імі. І, выйшаўшы, яны прайшлі адну вуліцу; і адразу ж Анёл адступіў ад яго.

И Петр, придя в себя, сказал: теперь я вижу воистину, что послал Господь ангела Своего и избавил меня от руки Ирода и от всего, чего ждал народ Иудейский.

І Пётр, апамятаваўшыся, сказаў: Цяпер я сапраўды ведаю, што Госпад паслаў Свайго Анёла і выбавіў мяне з рукі Ірада і ад усяго, чаго чакаў іудзейскі народ.

И осмотревшись, он пришел к дому Марии, матери Иоанна, прозываемого Марком, где многие собрались и молились.

І, усвядоміўшы гэта, ён пайшоў да дома Марыі, маці Іаана, званага Маркам, дзе сабраліся і маліліся даволі многія.

И когда он постучался в дверь в воротах, подошла послушать служанка, по имени Рода,

І калі ён пастукаў у дзверы брамы, падышла паслухаць служанка імем Рода.

и, узнав голос Петра, от радости не отворила ворот, но вбежав, объявила, что Петр стоит у ворот.

І, пазнаўшы Пятроў голас, яна ад радасці не адчыніла брамы, а, прыбегшы, сказала, што Пётр стаіць перад брамаю.

А они ей сказали: ты не в своем уме. Но она утверждала, что это так. А они говорили: это ангел его.

А яны сказалі ёй: Ці ў сваім ты розуме? — Але яна настойвала, што гэта так. Яны ж казалі: Гэта яго Анёл.

Между тем Петр продолжал стучаться. И отворив, увидели его и изумились.

А Пётр усё стукаў; і, калі адчынілі, яны ўбачылі яго і здзівіліся.

Он же, дав им знак рукой, чтобы молчали, рассказал им, как Господь его вывел из тюрьмы, и сказал: объявите об этом Иакову и братьям. И выйдя, направился в другое место.

А ён, даўшы ім знак рукою, каб маўчалі, расказаў ім, як Госпад вывеў яго з турмы, і сказаў: Перадайце пра гэта Іякаву і братам. — І, выйшаўшы, ён падаўся ў іншае месца.

А когда настал день, было немалое волнение среди воинов: что же случилось с Петром?

Калі ж настаў дзень, сярод воінаў было немалое36 ўзрушэнне ад таго, што адбылося з Пятром.

Ирод же, поискав его и не найдя, подверг стражей допросу и повелел казнить. И отправившись из Иудеи в Кесарию, оставался там.

І Ірад, пашукаўшы яго і не знайшоўшы, аддаў стражнікаў пад суд і загадаў адвесці і [забіць іх]. І, адышоўшы з Іудзеі ў Кесарыю, ён заставаўся там.

Он был крайне раздражен на Тирян и Сидонян; они же, с общего согласия, явились к нему и, склонив на свою сторону Власта, постельничего царского, просили мира, так как область их питалась от области царской.

І [Ірад] быў у гневе на тыран і сіданянаў. І тыя аднадушна прыйшлі да яго і, угаварыўшы Уласта, царскага пасцельніка, прасілі міру, бо іх краіна кармілася ад царскай.

В назначенный же день Ирод, одевшись в царскую одежду, сел на возвышенном месте и держал к ним речь.

І ў вызначаны дзень Ірад, убраўшыся ў царскія шаты і сеўшы на ўзвышэнні, прамаўляў да іх,

А народ восклицал: голос бога, а не человека!

а народ выкрыкваў: Голас Бога, а не чалавека!

И тотчас поразил его ангел Господень за то, что не воздал он славы Богу, и, изъеденный червями, он испустил дух.

І тут жа яго працяў Анёл Гасподні за тое, што ён не ўзнёс хвалы Богу; і ён, з’едзены чэрвямі, выпусціў дух.

А слово Божие росло и распространялось.

А слова Божае расло і памнажалася.

Варнава же и Савл, исполнив служение, возвратились из Иерусалима, захватив с собой и Иоанна, прозванного Марком.

А Варнава і Саўл вярнуліся з Іерусаліма [ў Антыёхію], выканаўшы даручэнне, узяўшы з сабою Іаана, званага Маркам.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

18 36: У некат. рукап.: вялікае.

« 11 глава 13 глава »