Деяния 12 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

А в то время царь Ирод наложил руки на некоторых, принадлежащих к церкви, чтобы сделать им зло.

У гэты час цар Ірад падняў рукі, каб пераследаваць некаторых з царквы.

Он убил Иакова, брата Иоаннова, мечем,

І Якуба, брата Яна, забіў мечам.

Увидев же, что это приятно Иудеям, решил задержать кроме того и Петра: а были дни Опресноков.

І, бачачы, што гэта спадабалася юдэям, увязніў да таго ж і Пётру. А былі гэта дні праснакоў.

Он и взял его, посадил в тюрьму и поручил четырем четверицам воинов стеречь его, намереваясь после Пасхи вывести его к народу.

Калі яго схапіў, укінуў у вязніцу, даручыўшы, каб чатыры варты па чацвёра жаўнераў пільнавалі яго, жадаючы па свяце Пасхі вывесці яго народу.

Итак, Петра стерегли в тюрьме, а церковь усердно молилась о нем Богу.

І быў Пётра вартаваны ў астрозе. А ў царкве безупынна была малітва за яго да Бога.

Когда же Ирод собирался вывести его, — в ту ночь Петр спал между двумя воинами, связанный двумя цепями, и стражи у двери стерегли тюрьму.

У ноч, пасля якой Ірад меўся вывесці яго, Пётра, скаваны падвоеным ланцугом, спаў між двумя воінамі, і вартаўнікі перад брамай пільнавалі астрог.

И вот предстал ангел Господень, и свет воссиял в темнице. Толкнув Петра в бок, он разбудил его, говоря: встань скорее. И спали цепи его с рук.

І вось, з’явіўся анёл Госпадаў, і святло заззяла ў каморы; і, ткнуўшы ў бок Пётры, абудзіў яго, кажучы: «Устань хутчэй!» І апалі ланцугі з рук яго.

И сказал ему ангел: опояшься и надень твои сандалии. И он сделал так. И говорит он ему: оденься в одежду твою и следуй за мной.

І сказаў яму анёл: «Падперажыся ды абуй пасталы твае!» І ён так зрабіў. І кажа яму: «Надзень вопратку тваю ды ідзі за мной».

И выйдя, он следовал за ним, и не знал, что творимое ангелом есть действительность, но думал, что видит видение,

І, выйшаўшы, ішоў за ім, але не ведаў, ці гэта рэчаіснасць, што анёл робіць, а думаў, што бачыць з’яву.

Пройдя же первую стражу и вторую, они пришли к железным воротам, ведущим в город, которые сами собой отворились им, и выйдя, они прошли одну улицу, и тотчас отделился от него ангел,

Прамінуўшы першую і другую варту, яны дайшлі да жалезнай брамы, што вяла ў горад, якая сама адчынілася перад імі, і, выйшаўшы, прайшлі адну вуліцу, і зараз анёл аддаліўся ад яго.

И Петр, придя в себя, сказал: теперь я вижу воистину, что послал Господь ангела Своего и избавил меня от руки Ирода и от всего, чего ждал народ Иудейский.

Тады Пётра, прыйшоўшы ў сябе, сказаў: «Цяпер ведаю сапраўды, што Госпад паслаў анёла Свайго ды вырваў мяне з рукі Ірада і з усяго, чаго чакаў народ юдэйскі».

И осмотревшись, он пришел к дому Марии, матери Иоанна, прозываемого Марком, где многие собрались и молились.

Паразважаўшы, пайшоў у дом Марыі, маці Яна, званага Маркам, дзе пазбіраліся многія на малітве.

И когда он постучался в дверь в воротах, подошла послушать служанка, по имени Рода,

І калі Пётра пастукаў у дзверы, прыбегла дзяўчына, на імя Рода, паслухаць, хто там.

и, узнав голос Петра, от радости не отворила ворот, но вбежав, объявила, что Петр стоит у ворот.

І, пазнаўшы голас Пётры, з радасці не адчыніла дзверы, але пабегла паведаміць, што Пётра стаіць перад дзвярамі.

А они ей сказали: ты не в своем уме. Но она утверждала, что это так. А они говорили: это ангел его.

А яны сказалі ёй: «Дурніца!» Яна ж даказвала, што гэта так. Яны ж усе казалі: «Гэта анёл яго».

Между тем Петр продолжал стучаться. И отворив, увидели его и изумились.

А Пётра стукаўся далей. Калі ж нарэшце адчынілі, убачылі яго і надта здзівіліся.

Он же, дав им знак рукой, чтобы молчали, рассказал им, как Господь его вывел из тюрьмы, и сказал: объявите об этом Иакову и братьям. И выйдя, направился в другое место.

Ён жа, даўшы ім знак рукою маўчаць, расказаў, як Госпад вывеў яго з астрога, і сказаў: «Паведаміце пра гэта Якубу і братам». І, выйшаўшы, пайшоў у другое месца.

А когда настал день, было немалое волнение среди воинов: что же случилось с Петром?

Калі ж настаў дзень, між жаўнерамі ўзнікла немалая трывога з-за таго, што сталася праз Пётру.

Ирод же, поискав его и не найдя, подверг стражей допросу и повелел казнить. И отправившись из Иудеи в Кесарию, оставался там.

Ірад жа, калі спытаўся пра яго і не знайшоў, судзіў вартаўнікоў, загадаўшы пакараць іх смерцю. І, перабраўшыся з Юдэі ў Цэзарэю, там затрымаўся.

Он был крайне раздражен на Тирян и Сидонян; они же, с общего согласия, явились к нему и, склонив на свою сторону Власта, постельничего царского, просили мира, так как область их питалась от области царской.

А Ірад дужа злаваўся на жыхароў Тыра і Сідона. Але яны аднадушна прыбылі да яго і, схіліўшы на свой бок Бласта, палацовага царскага, прасілі супакою, бо іх край жывіўся ад краю царскага.

В назначенный же день Ирод, одевшись в царскую одежду, сел на возвышенном месте и держал к ним речь.

У вызначаны ж дзень Ірад, апрануўшы царскія шаты, седзячы на пасадзе, прамаўляў да іх.

А народ восклицал: голос бога, а не человека!

А народ крычаў: «Гэта голас бога, а не чалавека!»

И тотчас поразил его ангел Господень за то, что не воздал он славы Богу, и, изъеденный червями, он испустил дух.

І адразу ж ударыў яго анёл Госпадаў, таму што ён не аддаў Богу належнай славы, і ён памёр, сточаны чарвямі.

А слово Божие росло и распространялось.

Слова ж Госпадава расло і памнажалася.

Варнава же и Савл, исполнив служение, возвратились из Иерусалима, захватив с собой и Иоанна, прозванного Марком.

А Барнаба і Саўл, выканаўшы сваё даручэнне, вярнуліся з Ерузаліма, узяўшы з сабой Яна, званага Маркам.

« 11 глава 13 глава »