Деяния 13 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

Были же в Антиохии в местной церкви пророки и учители: Варнава, Симеон, называемый Нигер, и Лукий Киринеянин, Манаин, приближенный Ирода тетрарха, и Савл.

І былі ў Антыёхіі, у царкве, прарокі і настаўнікі: Барнаба і Сімяон, званы Нігер, Луцый Цырэнец і Манаэн, які гадаваўся разам з Ірадам тэтрархам, ды Саўл.

Когда они служили Господу и постились, Дух Святой сказал: отделите Мне Варнаву и Савла на дело, к которому Я призвал их.

І, калі яны адпраўлялі службу Госпадаву і посцілі, сказаў Дух Святы: «Вылучыце мне Барнабу і Саўла на дзейнасць, на якую Я іх паклікаў».

Тогда они, совершив пост и молитву и возложив на них руки, отпустили их.

Тады з постам і малітваю, усклаўшы на іх рукі, адпусцілі іх.

Итак, посланные Святым Духом, они пришли в Селевкию, а оттуда отплыли в Кипр,

І яны, выпраўленыя Духам Святым, накіраваліся ў Сэлеўцыю, а адтуль паплылі па моры на Кіпр.

и прибыв в Саламин, проповедовали слово Божие в синагогах Иудейских; был же с ними и Иоанн, как помощник.

І, калі прыбылі ў Саламіну, прапаведавалі слова Божае ў сінагогах юдэйскіх. Мелі ж яны Яна ў дапамогу.

Пройдя весь остров до Пафа, они нашли некоего человека волхва. Иудейского лжепророка, которому имя Вариисус.

І, праходзячы праз увесь востраў, дайшлі да Пафы. Там напаткалі аднаго чараўніка, фальшывага юдэйскага прарока, якому імя Барыісус.

Он был с проконсулом Сергием Павлом, мужем разумным. Этот, призвав Варнаву и Савла, пожелал услышать слово Божие.

Ён быў з праконсулам Сергіем Паўлам, чалавеку разумным. Ён, паклікаўшы Барнабу і Саўла, хацеў паслухаць слова Божае.

Но противодействовал им Элима волхв (ибо таково в переводе имя его), стараясь отвратить проконсула от веры.

Але працівіўся ім Элімас, чараўнік, так бо тлумачыцца імя яго, намагаючыся праконсула адвярнуць ад веры.

Но исполнившись Духа Святого, Савл, он же и Павел, устремив на него взор,

Тады Саўл, які таксама Паўла, напоўнены Духам Святым, паглядзеў на яго пільна

сказал: о полный всякого коварства и всякого зла, сын диавола, враг всякой правды, перестанешь ли ты искривлять прямые пути Господни?

і сказаў: «О ты, сын д’ябла, поўны ўсякага ашуканства ды ўсякай крывадушнасці, вораг усякай справядлівасці! Ці не перастанеш ты заварочваць простых дарог Госпадавых?

И теперь, вот рука Господня на тебе, и ты будешь слеп, не видя солнца до времени. И тотчас напала на него мгла и тьма, и обращаясь во все стороны, он искал поводыря.

Вось жа, цяпер рука Госпадава на табе; і будзеш сляпы, і нейкі час не будзеш бачыць сонца». І зараз жа найшла на яго слепата і цемра, і ён, ходзячы кругамі, шукаў, хто б даў яму руку.

Тогда проконсул, увидев происшедшее, уверовал, дивясь учению Господню.

Тады, убачыўшы, што здарылася, праконсул уверыў, здзіўлены навукай Госпадавай.

А Павел и бывшие с ним, отплыв из Пафа, прибыли в Пергию в Памфилии. Иоанн же, отделившись от них, вернулся в Иерусалим.

Адплыўшы з Пафы, тыя, што былі з Паўлам, прыбылі ў Пэргэ ў Памфіліі, а Ян вярнуўся ў Ерузалім, адышоўшы ад іх.

Они же, пройдя путь от Пергии, прибыли в Антиохию Писидийскую и, придя в синагогу в день субботний, сели.

Яны ж, ідучы далей, прайшлі Пэргэ, і дайшлі да Антыёхіі Пісідыйскай, і ў суботу ўвайшлі ў сінагогу, і там паселі.

И после чтения Закона и Пророков начальники синагоги послали им сказать: мужи братья, если у вас есть слово наставления к народу, говорите.

Па прачытанні закону і прарокаў начальнікі сінагогі паслалі да іх, кажучы: «Калі маеце, мужы браты, нейкае слова заахвоты для народа, прамоўце!»

И Павел, встав и дав знак рукой, сказал: мужи Израильские и боящиеся Бога, послушайте.

Тады падняўся Паўла і, даўшы знак рукою маўчаць, гаворыць: «Слухайце, мужы ізраэльскія ды тыя, што баіцеся Бога!

Бог народа этого, Израиля, избрал отцов наших и возвысил народ во время пребывания в земле Египетской, и рукою высокою вывел их из нее,

Бог гэтага народа ізраэльскага выбраў нашых бацькоў ды ўзвысіў народ, калі былі яны жыхарамі зямлі Егіпецкай, і магутнаю рукою вывеў іх з яе.

и около сорока лет терпел их в пустыне

І каля сарака гадоў зносіў цярпліва іх нараканні ў пустыні.

и, истребив семь народов в земле Ханаанской, дал им в наследие землю их

Ды, выгубіўшы сем народаў у зямлі Ханаан, жэрабем падзяліў зямлю ім

приблизительно на четыреста пятьдесят лет. И после этого дал судей до Самуила пророка.

меней-болей праз чатырыста пяцьдзясят гадоў. Потым даў ім суддзяў аж да прарока Самуэля.

И затем они просили царя, и дал им Бог Саула, сына Киса, мужа из колена Вениаминова, на сорок лет.

І, калі пазней прасілі цара, даў ім Бог Саўла, сына Кіса, мужа з пакалення Бэньяміна, на сорак гадоў.

И отстранив его, Он воздвиг им в цари Давида, о котором и сказал во свидетельство: «Я нашел Давида, сына Иессея, мужа по сердцу Моему, который исполнит всю волю Мою».

А калі яго адкінуў, паставіў ім царом Давіда, пра якога, даючы сведчанне, сказаў: “Знайшоў Я Давіда, сына Ясэя, мужа па сэрцы Маім, які ва ўсім выканае волю Маю”.

От его-то семени Бог, по обещанию, привел Израилю Спасителя Иисуса

З яго нашчадкаў, паводле абяцання, Бог падняў для Ізраэля Збаўцу Ісуса,

после того, как Иоанн проповедовал, перед самым явлением Его, крещение покаяния всему народу Израильскому.

перад прыходам Якога Ян прапаведаваў хрост навяртання ўсяму народу Ізраэля.

А когда Иоанн завершил свое поприще, он говорил: «я не то, что вы обо мне думаете; но вот, идет за мною Тот, у Которого я недостоин развязать обувь на ногах».

А пад канец свайго шляху Ян казаў: “Кім вы лічыце мяне? Гэта не я; але, вось, пасля мяне ідзе Той, Якому я не варты развязаць пасталоў на нагах”.

Мужи братья, сыны рода Авраамова, и боящиеся Бога между вами: нам послано слово спасения этого.

Мужы браты, сыны роду Абрагама і тыя паміж вас, што баяцца Бога! Вам паслана слова збаўлення гэтага.

Ибо живущие в Иерусалиме и начальники их, не узнав Его, исполнили и голоса пророков, читаемые каждую субботу, осудив Его.

Жыхары Ерузаліма ды іх начальнікі не прызналі Яго ды, асуджаючы Яго, здзейснілі прадказанні прарокаў, чытаныя кожную суботу,

И не найдя никакого основания для смерти, упросили Пилата убить Его.

і, не знаходзячы ў Ім ніякай віны, вартай смерці, дамагаліся ад Пілата, каб Яго забіць.

Когда же исполнили всё написанное о Нем, то, сняв с древа, положили Его в гробницу,

А калі выканалі ўсё, што пра Яго было напісана, зняўшы Яго з крыжа, паклалі ў магілу.

Но Бог воздвиг Его из мертвых.

Але Бог уваскрасіў Яго з мёртвых,

Он являлся в течение многих дней пришедшим вместе с Ним из Галилеи в Иерусалим. Они теперь свидетели Его перед народом.

і Ён паказваўся многа дзён тым, што з Ім разам прыйшлі з Галілеі ў Ерузалім; яны цяпер сведкі Яго перад народам.

И мы вам благовествуем обещание, которое дано было отцам,

І мы абвяшчаем вам гэтую добрую вестку, што абяцанне, дадзенае бацькам,

что Бог его исполнил для нас, их детей, воскресив Иисуса, как и написано в псалме втором: «Ты — Сын Мой, Я сегодня родил Тебя».

Бог выканаў адносна нас, іх сыноў, уваскрашаючы нам Ісуса, як напісана ў другім псальме: “Ты — Сын Мой. Я сёння нарадзіў Цябе”.

А что Он воскресил Его из мертвых, так что Он уже не обратится в тление, — Он сказал так: «Я дам вам святое достояние Давидово непреложное».

А што Яго ўваскрасіў з мёртвых і што Ён не вернецца больш у парахненне, так сказаў: “Дам для вас святыя абяцанні Давіду”.

Поэтому Он и в другом месте говорит: «Ты не дашь святому Твоему увидеть тление».

І ў іншым месцы кажа: “Не дасі Святому Твайму ўбачыць парахненне”.

Но Давид, послужив в своем поколении совету Божию, почил и приложился к отцам своим и увидел тление.

Бо Давід, паслужыўшы свайму пакаленню, заснуў з волі Божай, і быў пахаваны пры сваіх бацьках, і ўбачыў парахненне.

Тот же, Кого Бог воздвиг, не увидел тления.

Але Той, Каго Бог уваскрасіў, не бачыў парахнення.

Итак, да будет известно вам, мужи братья, что ради Него вам возвещается отпущение грехов, и во всём, в чем вы не могли быть оправданы Законом Моисеевым,

Мужы браты, хай будзе вам ведама, што праз Яго абвяшчаецца вам дараванне грахоў; ад усяго, ад чаго не маглі вы апраўдацца ў законе Майсея,

всякий верующий оправдывается Им.

у Ім кожны, хто ўверыць, апраўдаецца.

Итак, берегитесь, чтобы не пришло на вас сказанное у Пророков:

Дык глядзіце, каб не здзейснілася, што сказана прарокамі:

«Посмотрите, презрители, подивитесь и сгиньте, потому что дело делаю Я в дни ваши, дело, которому вы никак не поверите, если кто расскажет вам».

“Глядзіце вы, што пагарджаеце, дзівуйцеся ды адыдзіцеся, бо Я выконваю ў дні вашы справу, у якую не паверыце, калі вам хтосьці аб гэтым раскажа”».

И когда они выходили, их просили, чтобы в следующую субботу им сказаны были эти слова.

Калі яны выходзілі з сінагогі юдэйскай, прасілі іх пагане, каб яны ў наступную суботу гаварылі тыя самыя словы.

И когда собрание было распущено, последовали многие из Иудеев и благоговейных прозелитов за Павлом и Варнавой, которые, беседуя с ними, убеждали их пребывать в благодати Божией.

А як разышлася сінагога, многа юдэяў і пабожных празелітаў праводзілі Паўлу і Барнабу, якія заклікалі іх да трывання ў ласцы Божай.

А в следующую субботу почти весь город собрался слушать слово Божие.

А ў наступную суботу амаль увесь горад сышоўся слухаць слова Божае.

Но Иудеи, увидев толпу народа, исполнились зависти и возражали с хулой тому, что говорил Павел.

Калі ж юдэі ўбачылі натоўпы, ахапіла іх зайздрасць, і, блюзнячы, пярэчылі таму, чаму навучаў Паўла, кажучы супраць ды зневажаючы.

А Павел и Варнава с дерзновением сказали: вам прежде всего должно было быть проповедано слово Божие. Так как вы отвергаете его и не считаете себя достойными вечной жизни, то вот, мы обращаемся к язычникам.

Тады Паўла і Барнаба сказалі адважна: «Першым вам належала прапаведаваць слова Божае, але, калі вы яго адкідваеце ды самі сябе лічыце за нягодных жыцця вечнага, вось, мы звернемся да паганаў.

Ибо так заповедал нам Господь: «Я положил Тебя во свет язычникам, чтобы Ты был во спасение до края земли».

Бо гэтак загадаў нам Госпад: “Устанаўляю Я цябе святлом для паганаў, каб быў Ты збаўленнем аж па край зямлі”».

Слыша это, язычники радовались и прославляли слово Господне, и уверовали все, которые были предназначены к жизни вечной.

Пагане ж, чуючы гэта, цешыліся ды славілі слова Госпадава, і ўсе, прызначаныя да жыцця вечнага, уверылі.

И распространялось слово Господне по всей стране.

І слова Госпадава разносілася па ўсім краі.

Но Иудеи настроили благоговейных почтенных женщин и первых людей города и подняли гонение на Павла и Варнаву и изгнали их из своих пределов.

Тым часам юдэі падбурылі пабожных і паважаных жанчын ды першых грамадзян і ўчынілі пераследаванне на Паўлу і Барнабу, ды выкінулі іх са сваіх межаў.

А они, стряхнув на них пыль со своих ног, пришли в Иконию.

А яны, абтросшы на іх пыл ад ног сваіх, пайшлі ў Іконію.

Ученики же исполнялись радости и Святого Духа.

Вучні ж былі поўныя радасці і Духа Святога.

« 12 глава 14 глава »