Деяния 13 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

Были же в Антиохии в местной церкви пророки и учители: Варнава, Симеон, называемый Нигер, и Лукий Киринеянин, Манаин, приближенный Ирода тетрарха, и Савл.

Былі-ж у Антыохіі, у тамтэйшай царкве́, некаторыя прарокі й вучыцялі: Варнава й Сымон, называны Нігер, і Лукій Кірэнэец, ды Манаэн, што ўзгадаваўся разам з Ірадам чацьвёраўладарным, ды Саўл.

Когда они служили Господу и постились, Дух Святой сказал: отделите Мне Варнаву и Савла на дело, к которому Я призвал их.

І, калі яны адпраўлялі службу Божую і пасьцілі, сказаў Дух Сьвяты: выдзяліце мне́ Варнаву й Саўла на дзе́ла, на якое я іх паклікаў.

Тогда они, совершив пост и молитву и возложив на них руки, отпустили их.

Дык яны, папасьціўшы й памаліўшыся, ды ўзлажыўшы на іх рукі, звольнілі іх.

Итак, посланные Святым Духом, они пришли в Селевкию, а оттуда отплыли в Кипр,

Тыя-ж, пасланыя Духам Сьвятым, прыйшлі ў Сэлеўкію ды стуль паплылі к Кіпру.

и прибыв в Саламин, проповедовали слово Божие в синагогах Иудейских; был же с ними и Иоанн, как помощник.

І, апынуўшыся ў Саляміне, абвяшчалі слова Божае ў Жыдоўскіх сынагогах; ме́лі-ж і Іоана слугу.

Пройдя весь остров до Пафа, они нашли некоего человека волхва. Иудейского лжепророка, которому имя Вариисус.

Прайшоўшы-ж востраў ажно да Пафа, знайшлі не́йкага чараўніка лжэпрарока, Жыда, на імя Варыісус,

Он был с проконсулом Сергием Павлом, мужем разумным. Этот, призвав Варнаву и Савла, пожелал услышать слово Божие.

які быў у старасты Сярге́я Паўлы, мужа разумнага. Той, паклікаўшы Варнаву й Саўла, зажадаў паслухаць слова Божае.

Но противодействовал им Элима волхв (ибо таково в переводе имя его), стараясь отвратить проконсула от веры.

Проці іх выступіў Яліма, чараўнік, (гэтак тлумачыцца імя ягонае), жадаючы адвярнуць старасту ад ве́ры.

Но исполнившись Духа Святого, Савл, он же и Павел, устремив на него взор,

Але Саўл (ён жа й Паўла), напоўніўшыся Духам Сьвятым ды паўзіраўшыся на яго,

сказал: о полный всякого коварства и всякого зла, сын диавола, враг всякой правды, перестанешь ли ты искривлять прямые пути Господни?

сказаў: О, сыне чартоўскі, поўны ўсякае крывадушнасьці і ўсякага злачынства, ворагу ўсякае праўды! Ці-ж не пакінеш ты крывіць простыя шляхі Госпада?

И теперь, вот рука Господня на тебе, и ты будешь слеп, не видя солнца до времени. И тотчас напала на него мгла и тьма, и обращаясь во все стороны, он искал поводыря.

Дык вось цяпе́р рука Гасподня над табою, і будзеш ты сьляпы, і ня ўгле́дзіш сонца ажно да пары́. І ўраз жа найшоў на яго туман ды це́мра, і, блукаючыся, шукаў павадыра.

Тогда проконсул, увидев происшедшее, уверовал, дивясь учению Господню.

Тады стараста,угле́дзіўшы стаўшаеся, уве́раваў, зьдзіўлены навукай Гасподняй.

А Павел и бывшие с ним, отплыв из Пафа, прибыли в Пергию в Памфилии. Иоанн же, отделившись от них, вернулся в Иерусалим.

Адплыўшы-ж із Пафу, тыя, што былі з Паўлам, прыйшлі ў Пэргію, у Памфіліі. А Іоан, адлучыўшыся ад іх, вярнуўся ў Ерузалім.

Они же, пройдя путь от Пергии, прибыли в Антиохию Писидийскую и, придя в синагогу в день субботний, сели.

Яны-ж, прайшоўшы із Пэргіі, апынуліся ў Антыохіі Пісідзкай ды, увайшоўшы ў сынагогу, у дзе́нь суботні, паселі.

И после чтения Закона и Пророков начальники синагоги послали им сказать: мужи братья, если у вас есть слово наставления к народу, говорите.

Пасьля-ж прачытаньня закону й Прарокаў начальнікі сынагогі паслалі да іх сказаць: Мужы браты! Калі ёсьць у вас слова павучэньня для народу, прамоўце!

И Павел, встав и дав знак рукой, сказал: мужи Израильские и боящиеся Бога, послушайте.

Паўла-ж, устаўшы й даўшы знак рукой, сказаў: Мужы Ізраільскія дый тыя, што баяцца Бога! Паслухайце!

Бог народа этого, Израиля, избрал отцов наших и возвысил народ во время пребывания в земле Египетской, и рукою высокою вывел их из нее,

Бог народу гэтага Ізраільскага выбраў айцоў вашых дый узвысіў народ у бытнасьць у зямлі Эгіпецкай і ўзьнятай рукой вывеў іх із яе́.

и около сорока лет терпел их в пустыне

І ў працягу каля сараку гадоў карміў іх у пустыні.

и, истребив семь народов в земле Ханаанской, дал им в наследие землю их

І, зьніштожыўшы се́м народаў у зямлі Ханаанскай, надзяліў іх зямлёй гэных.

приблизительно на четыреста пятьдесят лет. И после этого дал судей до Самуила пророка.

Пасьля-ж гэтага каля чатырох сот і пяцьдзесяцёх гадоў даваў судзьдзяў да Самуіла прарока.

И затем они просили царя, и дал им Бог Саула, сына Киса, мужа из колена Вениаминова, на сорок лет.

А з таго часу прасілі аб цара; і даў ім Бог Саула, сына Кісавага, мужа з роду Бэніямінавага, гадоў на сорак.

И отстранив его, Он воздвиг им в цари Давида, о котором и сказал во свидетельство: «Я нашел Давида, сына Иессея, мужа по сердцу Моему, который исполнит всю волю Мою».

Скінуўшы-ж яго, паставіў ім за цара Давіда, аб якім і сказаў, сьведчучы: Знайшоў Давіда, сына Есіявага, мужа Мне́ па сэрцу, які зьдзе́йсьніць усе́ жаданьні Мае́ (1 Царств 13:14; Псальм 88:21).

От его-то семени Бог, по обещанию, привел Израилю Спасителя Иисуса

Із яго-ж насе́ньня Бог паводле абяцаньня падняў Ізраілю Спаса Ісуса,

после того, как Иоанн проповедовал, перед самым явлением Его, крещение покаяния всему народу Израильскому.

перад прыходам Якога абвясьціў Іоан хрышчэньне пакаяннае ўсяму народу Ізраільскаму.

А когда Иоанн завершил свое поприще, он говорил: «я не то, что вы обо мне думаете; но вот, идет за мною Тот, у Которого я недостоин развязать обувь на ногах».

Калі-ж Іоан канчаў шлях свой, ён сказаў: За каго лічыце мяне́? Не я гэта, а йдзе́ вось за мною, каму я ня годны вобуй разьвязаць на нага́х.

Мужи братья, сыны рода Авраамова, и боящиеся Бога между вами: нам послано слово спасения этого.

Мужы браты, сыны роду Аўраамавага і тыя, што Бога баяцца сярод вас! Вам паслана слова спасе́ньня гэтага.

Ибо живущие в Иерусалиме и начальники их, не узнав Его, исполнили и голоса пророков, читаемые каждую субботу, осудив Его.

Бо жыхары Ерузаліму й начальнікі іх, не пазнаўшы Яго ды асудзіўшы, споўнілі галасы́ прарокаў, чытаныя кожную суботу,

И не найдя никакого основания для смерти, упросили Пилата убить Его.

і, не знайшоўшы ніякае сьмяротнае віны, прасілі Пілата, каб быў забіты.

Когда же исполнили всё написанное о Нем, то, сняв с древа, положили Его в гробницу,

Калі-ж споўнілі ўсё напісанае аб Ім, дык, зьняўшы з дзе́рава, палажылі ў магілу.

Но Бог воздвиг Его из мертвых.

Але Бог ускрасіў яго із мёртвых.

Он являлся в течение многих дней пришедшим вместе с Ним из Галилеи в Иерусалим. Они теперь свидетели Его перед народом.

І шмат дзён паказываўся тым, што прыйшлі разам з Ім із Галіле́і ў Ерузалім; яны — сьве́дкі Яго перад народам.

И мы вам благовествуем обещание, которое дано было отцам,

І мы вам абвяшчаем, што абяцаньне, дадзенае айцом, Бог споўніў нам, іхнім дзе́цям, падняўшы Ісуса,

что Бог его исполнил для нас, их детей, воскресив Иисуса, как и написано в псалме втором: «Ты — Сын Мой, Я сегодня родил Тебя».

як і ў другім Псальме напісана: Ты Сын Мой, Я сяньня Цябе́ спарадзіў (Псальм 2:7).

А что Он воскресил Его из мертвых, так что Он уже не обратится в тление, — Он сказал так: «Я дам вам святое достояние Давидово непреложное».

А што ўскрасіў Яго із мёртвых, каб ніколі не абярнуўся ў тле́ньне, дык сказаў гэтак: Дам вам сьвятасьці Давідавыя напэўна (Ісая 55:3).

Поэтому Он и в другом месте говорит: «Ты не дашь святому Твоему увидеть тление».

Дзеля таго і ў іншым гаворыць: Не дасі Сьвятому Твайму ўгле́дзіць тле́ньне (Псальм 15:10).

Но Давид, послужив в своем поколении совету Божию, почил и приложился к отцам своим и увидел тление.

Бо-ж Давід, паслужыўшы роду свайму, з волі Божае супачыў і быў паложаны пры бацькох сваіх ды ўбачыў тле́ньне,

Тот же, Кого Бог воздвиг, не увидел тления.

а Той, каго Бог ускрасіў, тле́ньня ня ўбачыў.

Итак, да будет известно вам, мужи братья, что ради Него вам возвещается отпущение грехов, и во всём, в чем вы не могли быть оправданы Законом Моисеевым,

Дык няхай вам будзе ве́дама, мужы браты, што адпушчэньне грахоў праз Яго вам абвяшчаецца;

всякий верующий оправдывается Им.

і ў-ва ўсім, у чым ня можаце апраўдацца ў законе Майсе́явым, кожын ве́руючы апраўдаецца ў Ім.

Итак, берегитесь, чтобы не пришло на вас сказанное у Пророков:

Глядзіце-ж, каб ня прыйшло на вас сказанае ў прарокаў:

«Посмотрите, презрители, подивитесь и сгиньте, потому что дело делаю Я в дни ваши, дело, которому вы никак не поверите, если кто расскажет вам».

Глядзіце, вы, пагарджаючыя, дзівуйцеся і шчэзьніце! Бо дзе́ла роблю ў дні вашыя, дзе́ла, якому вы не паве́рылі-б, калі-б кто расказаў вам (Аввакума 1:5).

И когда они выходили, их просили, чтобы в следующую субботу им сказаны были эти слова.

Калі-ж выходзілі із Жыдоўскае сынагогі, прасілі іх пагане, каб і ў другую суботу гаварылі словы гэтыя.

И когда собрание было распущено, последовали многие из Иудеев и благоговейных прозелитов за Павлом и Варнавой, которые, беседуя с ними, убеждали их пребывать в благодати Божией.

А як разыйшлася сынагога, многа Жыдоў і пабожных паве́рненых пайшлі за Паўлам і Варнавай; тыя-ж, размаўляючы з імі, заклікалі іх аставацца ў ласцы Божай.

А в следующую субботу почти весь город собрался слушать слово Божие.

У наступную-ж суботу блізу ўсё ме́ста зыйшлося слухаць слова Божае.

Но Иудеи, увидев толпу народа, исполнились зависти и возражали с хулой тому, что говорил Павел.

Дык Жыды, убачыўшы гэткі натоўп, напоўніліся зайздрасьцяй і пярэчылі таму, што гаварыў Паўла, кажучы насупраць ды зьняважаючы іх.

А Павел и Варнава с дерзновением сказали: вам прежде всего должно было быть проповедано слово Божие. Так как вы отвергаете его и не считаете себя достойными вечной жизни, то вот, мы обращаемся к язычникам.

Паўла-ж і Варнава горда сказалі: Да вас нале́жала пе́рш прамовіць слова Божае; але, калі вы адкідаеце яго ды ня лічыце сябе́ годнымі жыцьця ве́чнага, дык мы зварачаемся вось да паганаў.

Ибо так заповедал нам Господь: «Я положил Тебя во свет язычникам, чтобы Ты был во спасение до края земли».

Бо так запаве́даў нам Госпад: Я паставіў цябе́ за сьве́тач для паганаў, каб быў ты дзеля спасе́ньня ажно па край зямлі (Ісая 49:6).

Слыша это, язычники радовались и прославляли слово Господне, и уверовали все, которые были предназначены к жизни вечной.

Пагане-ж, пачуўшы, узрадаваліся і славілі слова Гасподняе, ды ўверавалі ўсе́, якія былі празначаны да жыцьця ве́чнага.

И распространялось слово Господне по всей стране.

І разнасілася слова Гасподняе на ўсе́й старане.

Но Иудеи настроили благоговейных почтенных женщин и первых людей города и подняли гонение на Павла и Варнаву и изгнали их из своих пределов.

Жыды-ж падбухторылі пабожных ды паважаных жанок і пе́ршых у ме́сьце, паднялі перасьле́даваньне проці Паўлы й Варнавы ды выгналі іх із ме́жаў сваіх.

А они, стряхнув на них пыль со своих ног, пришли в Иконию.

Яны-ж, абтросшы пыл з ног сваіх на іх, пайшлі ў Іконію.

Ученики же исполнялись радости и Святого Духа.

А вучні напоўніліся радасьцяй і Духам Сьвятым.

Примечания:

Пераклад Л. Дзекуць-Малея

10 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «чартоўскі» на → «дэмана».

« 12 глава 14 глава »