Деяния 13 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Васіля Сёмухі

Были же в Антиохии в местной церкви пророки и учители: Варнава, Симеон, называемый Нигер, и Лукий Киринеянин, Манаин, приближенный Ирода тетрарха, и Савл.

У Антыахіі ў тамтэйшай царкве былі некаторыя прарокі і настаўнікі: Варнава, і Сымон, якога звалі Нігер, і Луцый Кірынеец, і Манаіл, выхаваны разам зь Ірадам тэтрархам, і Саўл.

Когда они служили Господу и постились, Дух Святой сказал: отделите Мне Варнаву и Савла на дело, к которому Я призвал их.

Калі яны служылі Госпаду і пасьціліся, Дух Сьвяты сказаў: даручэце Мне Варнаву і Саўла на дзею, да якое Я іх паклікаў.

Тогда они, совершив пост и молитву и возложив на них руки, отпустили их.

Тады яны, папасьціўшыся і памаліўшыся і ўсклаўшы на іх рукі, адпусьцілі іх.

Итак, посланные Святым Духом, они пришли в Селевкию, а оттуда отплыли в Кипр,

Тыя, пасланыя Духам Сьвятым, сыйшлі ў Селяўкію, а адтуль адплылі на Кіпр,

и прибыв в Саламин, проповедовали слово Божие в синагогах Иудейских; был же с ними и Иоанн, как помощник.

і, быўшы ў Саламіне, прапаведавалі слова Божае ў сынагогах Юдэйскіх; а мелі яны пры сабе і Яна для служэньня.

Пройдя весь остров до Пафа, они нашли некоего человека волхва. Иудейского лжепророка, которому имя Вариисус.

Праўшоўшы ўвесь востраў да Пафа, знайшлі яны аднаго чарадзея ілжэпрарока, Юдэя, якога звалі Варысус,

Он был с проконсулом Сергием Павлом, мужем разумным. Этот, призвав Варнаву и Савла, пожелал услышать слово Божие.

які быў з праконсулам Сергіем Паўлам, мужам разумным. Той, паклікаўшы Варнаву і Саўла, пажадаў пачуць слова Божае.

Но противодействовал им Элима волхв (ибо таково в переводе имя его), стараясь отвратить проконсула от веры.

А Яліма чарадзей, — так тлумачыцца імя ягонае, — пярэчыў ім, стараючыся адвярнуць праконсула ад веры.

Но исполнившись Духа Святого, Савл, он же и Павел, устремив на него взор,

Але Саўл, ён жа і Павал, напоўніўся Духам Сьвятым і паглядзеўшы на яго,

сказал: о полный всякого коварства и всякого зла, сын диавола, враг всякой правды, перестанешь ли ты искривлять прямые пути Господни?

сказаў: о, поўны ўсякае хітрыны і ўсякага зладзейства сыне д’яблаў, вораг усякай праўды! ці не перастанеш ты зводзіць з роўных дарог Гасподніх?

И теперь, вот рука Господня на тебе, и ты будешь слеп, не видя солнца до времени. И тотчас напала на него мгла и тьма, и обращаясь во все стороны, он искал поводыря.

І цяпер, вось, рука Гасподняя на цябе: ты асьлепнеш і ня ўбачыш сонца да часу. І раптам напалі на яго морак і цемра, і ён, паварочваючыся то туды, то сюды, шукаў павадыра.

Тогда проконсул, увидев происшедшее, уверовал, дивясь учению Господню.

Тады праконсул, усачыўшы, што адбылося, увераваў, зьдзіўлены вучэньнем Гасподнім.

А Павел и бывшие с ним, отплыв из Пафа, прибыли в Пергию в Памфилии. Иоанн же, отделившись от них, вернулся в Иерусалим.

Адплыўшы з Пафа, Павал і ўсе, хто былі зь ім, прыбылі ў Пэргію, у Памфілію; але Ян, адлучыўшыся ад іх, вярнуўся ў Ерусалім.

Они же, пройдя путь от Пергии, прибыли в Антиохию Писидийскую и, придя в синагогу в день субботний, сели.

А яны, ідучы з Пэргіі, прыбылі ў Антыахію Пісідыйскую і, увайшоўшы ў сынагогу ў дзень суботні, селі.

И после чтения Закона и Пророков начальники синагоги послали им сказать: мужи братья, если у вас есть слово наставления к народу, говорите.

Пасьля чытаньня закона і прарокаў начальнікі сынагогі паслалі сказаць ім: мужы браты! калі ў вас ёсьць слова настаўленьня да люду, кажэце.

И Павел, встав и дав знак рукой, сказал: мужи Израильские и боящиеся Бога, послушайте.

Павал, устаўшы і даўшы знак рукою, сказаў: мужы Ізраільскія і ўсе, хто баіцца Бога! паслухайце:

Бог народа этого, Израиля, избрал отцов наших и возвысил народ во время пребывания в земле Египетской, и рукою высокою вывел их из нее,

Бог народу гэтага выбраў бацькоў нашых і ўзвысіў гэты народ у бытнасьць у зямлі Егіпецкай, і рукою ўзьнесенай вывеў іх зь яе,

и около сорока лет терпел их в пустыне

і каля сарака гадоў часу карміў іх у пустыні;

и, истребив семь народов в земле Ханаанской, дал им в наследие землю их

і, зьнішчыўшы сем народаў у зямлі Ханаанскай, падзяліў ім у спадчыну зямлю іхную,

приблизительно на четыреста пятьдесят лет. И после этого дал судей до Самуила пророка.

і пасьля гэтага, каля чатырохсот пяцідзесяці гадоў, даваў ім судзьдзяў да прарока Самуіла;

И затем они просили царя, и дал им Бог Саула, сына Киса, мужа из колена Вениаминова, на сорок лет.

потым прасілі яны цара, і Бог даў ім Саўла, сына Кісавага, мужа з роду Веньямінавага: так прайшло гадоў сорак.

И отстранив его, Он воздвиг им в цари Давида, о котором и сказал во свидетельство: «Я нашел Давида, сына Иессея, мужа по сердцу Моему, который исполнит всю волю Мою».

Адхіліўшы яго, паставіў ім царом Давіда, пра якога і сказаў, пасьведчыўшы: «знайшоў Я мужа па сэрцы Маім, Давіда» сына Ясеевага, які спраўдзіць усе хаценьні Мае».

От его-то семени Бог, по обещанию, привел Израилю Спасителя Иисуса

Зь ягоных жа нашчадкаў Бог паводле абяцаньня ўзьвёў Ізраілю Збаўцу Ісуса.

после того, как Иоанн проповедовал, перед самым явлением Его, крещение покаяния всему народу Израильскому.

Перад самым зьяўленьнем Яго Ян прапаведаваў хрышчэньне пакаяньня ўсяму народу Ізраільскаму.

А когда Иоанн завершил свое поприще, он говорил: «я не то, что вы обо мне думаете; но вот, идет за мною Тот, у Которого я недостоин развязать обувь на ногах».

А пры канцы свайго шляху Ян казаў: за каго ўважаеце мяне? я ня Той; але вось, ідзе за мною, у Якога я ня варты разьвязаць абутак на нагах.

Мужи братья, сыны рода Авраамова, и боящиеся Бога между вами: нам послано слово спасения этого.

Мужы браты, дзеці роду Абрагамавага, і ўсе богабаязныя сярод вас! вам паслана слова збаўленьня гэтага.

Ибо живущие в Иерусалиме и начальники их, не узнав Его, исполнили и голоса пророков, читаемые каждую субботу, осудив Его.

Бо жыхары Ерусаліма і начальнікі іхнія, не пазнаўшы Яго і засудзіўшы, спраўдзілі словы прарочыя, чытаныя кожнае суботы,

И не найдя никакого основания для смерти, упросили Пилата убить Его.

і, не знайшоўшы ў Ім ніякай віны, вартае сьмерці, прасілі Пілата забіць Яго;

Когда же исполнили всё написанное о Нем, то, сняв с древа, положили Его в гробницу,

а калі выканалі ўсё напісанае пра Яго, дык, зьняўшы з дрэва, паклалі Яго ў магілу.

Но Бог воздвиг Его из мертвых.

Але Бог уваскрэсіў Яго зь мёртвых;

Он являлся в течение многих дней пришедшим вместе с Ним из Галилеи в Иерусалим. Они теперь свидетели Его перед народом.

Ён шмат дзён паяўляўся перад тымі, якія выйшлі зь Ім з Галілеі ў Ерусалім і якія сёньня — сьведкі Яго перад людзьмі.

И мы вам благовествуем обещание, которое дано было отцам,

І мы зьвястуем вам, што абяцаньне, дадзенае бацькам, Бог выканаў нам, дзецям іхнім, уваскрэсіўшы Ісуса,

что Бог его исполнил для нас, их детей, воскресив Иисуса, как и написано в псалме втором: «Ты — Сын Мой, Я сегодня родил Тебя».

як і ў другой псальме напісана: «Ты Сын Мой: Я сёньня Цябе нарадзіў».

А что Он воскресил Его из мертвых, так что Он уже не обратится в тление, — Он сказал так: «Я дам вам святое достояние Давидово непреложное».

А што ўваскрэсіў Яго зь мёртвых, так што Ён ужо не абярнуўся ў тло, пра гэта сказаў так: «Я дам вам нязьменныя міласьціны, абяцаныя Давіду».

Поэтому Он и в другом месте говорит: «Ты не дашь святому Твоему увидеть тление».

Таму і ў іншым месцы кажа: «не дасі Сьвятому Твайму ўбачыць тленьне».

Но Давид, послужив в своем поколении совету Божию, почил и приложился к отцам своим и увидел тление.

Давід у свой час паслужыўся волі Божай, спачыў, і далучыўся да бацькоў сваіх, і ўбачыў тленьне;

Тот же, Кого Бог воздвиг, не увидел тления.

а Той, Каго Бог уваскрэсіў, ня ўбачыў тленьня.

Итак, да будет известно вам, мужи братья, что ради Него вам возвещается отпущение грехов, и во всём, в чем вы не могли быть оправданы Законом Моисеевым,

Дык вось, хай будзе ведама вам, мужы браты, што дзеля Яго абвяшчаецца вам дараваньне грахоў;

всякий верующий оправдывается Им.

і ва ўсім, у чым вы не маглі апраўдацца законам Майсеевым, апраўдваецца Ім кожны веруючы.

Итак, берегитесь, чтобы не пришло на вас сказанное у Пророков:

Глядзеце ж, каб ня прыйшло на вас тое, што прадказана ў прарокаў:

«Посмотрите, презрители, подивитесь и сгиньте, потому что дело делаю Я в дни ваши, дело, которому вы никак не поверите, если кто расскажет вам».

«глядзеце, пагарднікі, падзівуйцеся і счэзьніце; бо я чыню дзею ў дні вашыя, дзею, якой не паверылі б вы, калі б хто расказаў вам».

И когда они выходили, их просили, чтобы в следующую субботу им сказаны были эти слова.

Калі яны выходзілі (з Юдэйскай сынагогі), прасілі язычнікі іх гаварыць пра тое самае ў другую суботу.

И когда собрание было распущено, последовали многие из Иудеев и благоговейных прозелитов за Павлом и Варнавой, которые, беседуя с ними, убеждали их пребывать в благодати Божией.

Калі ж сход быў распушчаны, многія Юдэі і богашаноўцы, навернутыя зь язычнікаў, пайшлі сьледам за Паўлам і Варнавам, якія, размаўляючы зь імі, угаворвалі іх заставацца ў ласкавай мілаце Божай.

А в следующую субботу почти весь город собрался слушать слово Божие.

У другую суботу амаль увесь горад сабраўся слухаць слова Божае;

Но Иудеи, увидев толпу народа, исполнились зависти и возражали с хулой тому, что говорил Павел.

але Юдэі, убачыўшы люд, напоўніліся зайздрасьцю і, выступаючы супроць і ліхасловячы, пярэчылі таму, што казаў Павал.

А Павел и Варнава с дерзновением сказали: вам прежде всего должно было быть проповедано слово Божие. Так как вы отвергаете его и не считаете себя достойными вечной жизни, то вот, мы обращаемся к язычникам.

Тады Павал і Варнава мужна сказалі: вам першым трэба было абвясьціць слова Божае; але як вы адкідаеце яго і самі сябе робіце нявартымі вечнага жыцьця, дык вось, мы зьвяртаемся да язычнікаў:

Ибо так заповедал нам Господь: «Я положил Тебя во свет язычникам, чтобы Ты был во спасение до края земли».

Бо так наказаў нам Гасподзь: «Я паставіў цябе за сьветач язычнікам, каб ты быў ратункам да краю зямлі».

Слыша это, язычники радовались и прославляли слово Господне, и уверовали все, которые были предназначены к жизни вечной.

Язычнікі, чуючы гэта радаваліся і славілі слова Гасподняе, і ўверавалі ўсе, хто быў наперад вызначаны ў вечнае жыцьцё.

И распространялось слово Господне по всей стране.

І слова Гасподняе шырылася па ўсёй краіне.

Но Иудеи настроили благоговейных почтенных женщин и первых людей города и подняли гонение на Павла и Варнаву и изгнали их из своих пределов.

але Юдэі, падбухторыўшы пабожных уплывовых жанчын і першых у горадзе людзей, пачалі ганеньне на Паўла і Варнаву, і выгналі іх з сваіх межаў.

А они, стряхнув на них пыль со своих ног, пришли в Иконию.

А яны, абцярушыўшы на іх пыл з ног сваіх, пайшлі ў Іканію.

Ученики же исполнялись радости и Святого Духа.

А вучні напаўняліся радасьцю і Духам Сьвятым.

« 12 глава 14 глава »