Деяния 14 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

И было, что в Иконии они таким же образом вошли в Иудейскую синагогу и говорили, так что уверовало великое множество, как Иудеев, так и Еллинов.

І сталася ў Іконіі, што падобным чынам увайшлі яны ў юдэйскую сінагогу і прамаўлялі так, што вялікае мноства юдэяў і грэкаў уверыла.

Но Иудеи, оставшиеся непокорными, возбудили и озлобили души язычников против братьев,

Але тыя юдэі, што не ўверылі, падбуралі і раздражнялі паганаў супраць братоў.

Пробыли же они немалое время, говоря с дерзновением в Господе, Который свидетельствовал о слове благодати Своей и давал совершаться руками их знамениям и чудесам.

Аднак яны прабылі там доўгі час, дзейнічаючы з вераю ў Госпада, Які сведчыў слова ласкі Сваёй і даваў цуды і знакі чыніць іх рукамі.

Население города раскололось, и одни были с Иудеями, другие — с апостолами.

Дык жыхары горада падзяліліся: і адны былі з юдэямі, а другія — з Апосталамі.

Когда же у язычников и Иудеев с начальниками их возникло стремление подвергнуть их насилию и побить камнями,

Калі, аднак, пагане і юдэі сумесна з начальнікамі сваімі пачалі намагацца, каб зняважыць іх і ўкаменаваць,

они, узнав, бежали в Ликаонские города Листру и Дервию и окрестную область,

яны, дазнаўшыся, уцяклі ў гарады лікаонскія, Лістру і Дэрбу, і ў іх ваколіцы,

и там благовествовали.

і там абвяшчалі Евангелле.

И некий муж в Листрах, не владевший ногами, сидел, хромой от чрева матери своей, он никогда не ходил.

І сядзеў у Лістры адзін чалавек, хворы на ногі, калека ад нараджэння свайго, які ніколі не хадзіў.

Он слышал, как говорил Павел, который, устремив на него взор и увидев, что он имеет веру, чтобы быть спасенным,

Ён слухаў, што казаў Паўла. Той жа глянуў на яго ўважна ды, бачачы, што ён мае веру, каб быць збаўленым,

сказал громким голосом: встань на ноги твои прямо. И он вскочил и стал ходить,

сказаў моцным голасам: «Стань проста на ногі твае!» І той падскочыў і стаў хадзіць.

Народ же, увидев, что сделал Павел, возвысил свой голос, говоря по-ликаонски: боги в образе человеческом сошли к нам.

І людзі, бачачы, што ўчыніў Паўла, узвысілі голас свой, кажучы па-лікаонску: «Багі сталіся падобнымі да людзей і сышлі да нас!»

И называли они Варнаву Зевсом, а Павла Гермесом, так как он держал речь.

І назвалі Барнабу Зеўсам, а Паўлу — Гермесам, бо ён быў правадыром у слове.

И жрец Зевса, стоящего перед городом, доставив к воротам быков и венки, хотел с народом принести жертву.

А святар храма Зеўса, які быў перад іх горадам, прывёў да брамы валоў ды прынёс вянкі і хацеў разам з народам скласці ахвяру.

Но апостолы Варнава и Павел, услышав, разорвали одежды свои и с криком бросились в толпу,

Калі пра гэта даведаліся Апосталы Барнаба і Паўла, раздзёрлі адзенне сваё ды кінуліся ў народ, крычучы

говоря: мужи, что это вы делаете? И мы — подобные вам люди, благовествующие вам, чтобы вы от этих суетных богов обратились к Богу живому. Который сотворил небо и землю, и море и всё, что в них,

і кажучы: «Людзі, што гэта вы робіце? І мы людзі, падобныя да вас, абвяшчаем вам Евангелле, каб вы адвярнуліся ад гэтых марнасцей да Бога жывога, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, ды ўсё, што ў іх ёсць.

Который в прошедших поколениях позволил всем народам ходить своими путями,

Дапусціў Ён у даўнейшых пакаленнях, каб усе народы хадзілі сваімі дарогамі,

хотя и не переставал свидетельствовать о Себе, творя добро, подавая вам с неба дожди и времена плодоносные, исполняя пищею и радостью сердца ваши.

але не пераставаў сведчыць аб Сабе, чынячы дабро, даючы нам дажджы, урадлівую пару, напаўняючы ежай і радасцю сэрцы нашы».

И говоря это, они едва успокоили народ, чтобы не приносили им жертвы.

І гэтымі словамі ледзь стрымалі натоўп, каб не складалі ім ахвяры.

Но пришли из Антиохии и Иконии Иудеи и, настроив народ, побили Павла камнями и вытащили за город, думая, что он мертв.

Тым часам падышлі юдэі з Антыёхіі і Іконіі і, падбурыўшы людзей, укаменавалі Паўлу ды выцягнулі яго за горад, думаючы, што ён мёртвы.

Но после того, как ученики обступили его кругом, он встал и вошел в город. И на другой день он вышел с Варнавой в Дервию.

Але калі сабраліся вакол яго вучні, ён, узняўшыся, пайшоў у горад. А на другі дзень разам з Барнабам накіраваўся ў Дэрбу.

И благовествовав этому городу и приобретя достаточно учеников, они возвратились в Листру и в Иконию и в Антиохию,

І ў гэтым горадзе прапаведавалі Евангелле, і навучалі многіх, а пасля вярнуліся ў Лістру, Іконію ды Антыёхію,

утверждая души учеников, увещая пребывать в вере и поучая, что многими скорбями надлежит нам войти в Царство Божие.

умацоўваючы душы вучняў, навучаючы іх трыванню ў веры і што каб увайсці ў Валадарства Божае, трэба прайсці праз многа прыцясненняў.

И поставив им в каждой церкви пресвитеров, они, помолившись с постом, предали их Господу, в Которого уверовали.

Потым з малітвай і постам для кожнай царквы прызначылі з іх ліку старэйшых ды даручылі іх Госпаду, у Якога ўверылі.

И пройдя через Писидию, они пришли в Памфилию

І, праходзячы ў Пісідыю, прыйшлі ў Памфілію,

и, проповедав слово Господне в Пергии, сошли в Атталию,

і прапаведавалі слова ў Пэргэ, а затым пайшлі ў Аталію.

и оттуда отплыли в Антиохию, откуда они были преданы благодати Божией на дело, которое они исполнили.

І адтуль паплылі ў Антыёхію, адкуль былі аддадзены ласцы Божай на справу, якую выканалі.

Прибыв же и собрав церковь, они возвестили всё, что сотворил Бог с ними, и как Он открыл язычникам дверь веры.

І, калі прыйшлі і склікалі царкву, расказалі, што Бог учыніў з імі, ды як адкрыў Ён дзверы веры паганам.

И оставались они немалое время с учениками.

І шмат часу былі яны там сярод вучняў.

« 13 глава 15 глава »