Деяния 15 глава

Деяния святых апостолов
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Чарняўскага 2017

И какие-то люди, пришедшие из Иудеи, учили братьев: если вы не обрежетесь по обычаю Моисея, вы не можете спастись.

Некаторыя, прыйшоўшы з Юдэі, навучалі братоў: «Калі не будзеце абрэзаны па звычаі Майсея, не можаце быць збаўлены».

Когда же у Павла и Варнавы возникло разногласие и немалый спор, было постановлено, чтобы Павел и Варнава и некоторые другие из них шли по этому вопросу к апостолам и пресвитерам в Иерусалим,

І сталася шмат немалых спрэчак і звадак між імі ды Паўлам і Барнабам, так што вырашылі, каб Паўла і Барнаба ды яшчэ некалькі з іх пайшлі дзеля гэтае справы ў Ерузалім да Апосталаў і старэйшых.

Итак, церковь их отправила, и они проходили Финикию и Самарию, рассказывая об обращении язычников, и вызывали радость великую у всех братьев.

Дык, пасланыя царквою, ішлі яны праз Фэніцыю і Самарыю, расказваючы пра навяртанне паганаў, і прыносілі братам вялікую радасць.

И прибыв в Иерусалим, они были приняты церковью и апостолами и пресвитерами, и возвестили всё, что Бог сотворил с ними.

Калі ж прыбылі ў Ерузалім, былі прыняты царквою і Апосталамі ды старэйшымі і расказалі ім, як шмат Бог учыніў ім.

Но встали некоторые из толка фарисейского, уверовавшие, и говорили, что надо обрезывать их и требовать соблюдать Закон Моисеев.

Але некаторыя з тых, што ўверылі з герэзіі фарысейскай, супрацівіліся, кажучы: «Трэба абрэзаць іх і загадаць трымацца закону Майсея!»

И собрались апостолы и пресвитеры рассмотреть это дело.

Дык сабраліся Апосталы і старэйшыя, каб разгледзець гэтую справу.

После многих прений встал Петр и сказал им: мужи братья, вы знаете, что от дней начальных Бог в вашей среде сделал выбор, чтобы из моих уст услышали язычники слово Евангелия и уверовали.

Калі ўзнікла вялікая спрэчка, тады, узняўшыся, Пётра сказаў ім: «Мужы браты, вы ведаеце, што Бог з даўніх дзён выбраў з нас мяне, каб з вуснаў маіх пагане пачулі слова Евангелля ды ўверылі.

И Сердцеведец Бог дал им свидетельство, даровав Духа Святого, как и нам,

І Бог, Які ведае сэрцы, засведчыў гэта, даючы ім Духа Святога, як і нам,

и никакого различия не положил между нами и ими, верою очистив сердца их.

і не зрабіў ніякай розніцы між намі і імі, ачышчаючы сэрцы іх верай.

Так почему же вы теперь искушаете Бога, возлагая на шею учеников ярмо, которого ни отцы наши, ни мы не могли понести?

Дык чаму цяпер выпрабоўваеце Бога, каб ускласці на вучняў ярмо, якога ані бацькі нашы, ані мы самі не змаглі насіць?

Но по благодати Господа Иисуса верим, что мы спасены таким же образом, как и они.

Мы, аднак, верым, што праз ласку Госпада Ісуса Хрыста будзем збаўлены, як і яны».

И всё собрание умолкло и слушали Варнаву и Павла, рассказывавших о всех тех знамениях и чудесах, какие Бог сотворил через них среди язычников.

І замоўк увесь натоўп, і слухалі аповед Барнабы і Паўлы, якія знакі і цуды ўчыніў Бог праз іх сярод паганаў.

После же того, как они умолкли, стал говорить Иаков: мужи братья, выслушайте меня.

І калі яны замоўклі, азваўся Якуб, кажучы: «Мужы браты, паслухайце мяне.

Симеон изъяснил, как первоначально усмотрел Бог взять из язычников народ, посвященный имени Его.

Сімяон расказаў, як Бог спачатку наведаў паганаў, каб выбраць з іх народ для імя Свайго,

И с этим согласны слова Пророков, как написано:

і з гэтым згаджаюцца словы прарокаў, як напісана:

«После этого Я возвращусь и воссоздам скинию Давидову падшую, и разрушенное в ней воссоздам, и исправлю её,

“Пасля гэтага вярнуся і адбудую палатку Давіда, якая ўпала, і адбудую руіны яе, і ўзнаўлю яе,

дабы взыскали Господа остальные из людей и все язычники, над которыми наречено имя Мое над ними», говорит Господь, делающий это

каб іншыя людзі шукалі Госпада ды ўсе народы, над якімі будзе прызывана імя Маё. Так кажа Госпад, Які чыніць усё гэта:

известным от века.

вядомы спрадвеку Богу ўсе справы Яго”.

Я поэтому полагаю не затруднять обращающихся к Богу из язычников,

Таму я лічу, што не трэба непакоіць тых, якія з паганаў навярнуліся да Бога,

но написать им, чтобы воздерживались от осквернения идолами, и от блуда, и от удавленины и от крови [и чтобы не делали другим, чего не хотят себе].

але напісаць ім, каб сцерагліся апаганьвання ад балванаў, распусты, і задаўленага, і крыві.

Ибо, читаемый в синагогах каждую субботу, Моисей от древних поколений имеет во всех городах проповедующих его.

Бо Майсей ад найдаўнейшых пакаленняў мае такіх, што ў розных гарадах абвяшчаюць яго ў сінагогах, дзе кожную суботу чытаюць».

Тогда угодно было апостолам и пресвитерам со всею церковью, избрав из своей среды мужей, послать в Антиохию с Павлом и Варнавой: Иуду, называемого Варсавой, и Силу, мужей, руководящих среди братьев,

Тады Апосталы і старэйшыя з усёй царквою надумалі выбраць мужоў са свайго ліку: Юду, званага Барсабам, і Сілу, мужоў першых сярод братоў, ды паслаць іх у Антыёхію разам з Барнабам і Паўлам,

написав через них: апостолы и пресвитеры — братья, — находящимся в Антиохии и Сирии и Киликии братьям из язычников, радоваться.

напісаўшы праз рукі іх гэтак: «Апосталы, і старэйшыя, і браты — тым, што жывуць у Антыёхіі, Сірыі і Цыліцыі, братам з паганаў, прывітанне!

Так как мы услышали, что некоторые из нас смутили вас своими словами, волнуя ваши души, — люди, которым мы не давали поручения,

Мы даведаліся, што некаторыя з нашых без нашага даручэння занепакоілі вас словамі, трывожачы сэрцы вашы, кажучы, што вы павінны быць абрэзаны і выконваць закон.

— угодно было нам с общего согласия, избрав мужей, послать к вам с возлюбленными нашими Варнавой и Павлом,

Дык мы, сабраўшыся разам, вырашылі паслаць да вас выбраных людзей разам з дарагімі нам Барнабам і Паўлам,

людьми, предавшими души свои за имя Господа нашего Иисуса Христа.

людзьмі, якія за імя Госпада нашага Ісуса Хрыста аддалі душы свае.

Итак, мы послали Иуду и Силу, которые объявят вам то же самое на словах.

Дык пасылаем Юду і Сілу, якія перакажуць словамі тое самае.

Ибо угодно было Духу Святому и нам не возлагать на вас никакого лишнего бремени, кроме этого необходимого:

Бо Дух Святы і мы вырашылі, што не трэба ўскладаць на вас аніякага цяжару, апрача таго, што неабходна:

воздерживаться от идоложертвенного, и крови, и удавленины и блуда. [И не делайте другому, чего не хотите себе]. Храня себя от этого, вы поступите хорошо. Будьте здоровы.

устрымлівацца ад ахвяр для ідалаў, ад крыві, ад таго, што задушана, ды ад распусты. Добра вы зробіце, калі ад гэтых рэчаў паўстрымаецеся. Бывайце здаровы».

Итак, простившись, они сошли в Антиохию, и, собрав общину, вручили письмо.

Тыя ж, пасланыя, прыбылі ў Антыёхію і, сабраўшы грамаду, аддалі ліст.

Те же, прочитав письмо, были рады этому наставлению.

Калі яго прачыталі, узрадаваліся словам суцяшэння.

А Иуда и Сила, будучи и сами пророками, обильным словом наставили братьев и утвердили,

А Юда і Сіла, якія і самі былі прарокамі, у частых прамовах пацяшалі братоў і ўмацоўвалі іх.

И проведя так некоторое время, они с миром отпущены были братьями к пославшим их.

Па нейкім часе адаслалі іх браты з прывітаннем супакою да Апосталаў.

Но Силе угодно было остаться там,

Сіла ж вырашыў застацца, а Юда вярнуўся ў Ерузалім.

Павел же и Варнава оставались в Антиохии, уча и благовествуя, совместно и с многими другими, слово Господне.

А Паўла і Барнаба затрымаліся ў Антыёхіі, навучаючы і дабравесцячы з многімі іншымі слова Госпадава.

Но через несколько дней сказал Варнаве Павел: вернемся, посетим братьев в каждом городе, где мы возвестили слово Господне: как они живут?

А праз некалькі дзён Паўла сказаў Барнабу: «Вернемся і наведаем братоў нашых ва ўсіх гарадах, у якіх мы прапаведавалі слова Госпадава, і паглядзім, як маюцца».

Варнава же хотел взять с собой и Иоанна, называемого Марком.

Барнаба хацеў узяць з сабой Яна, званага Маркам,

Но Павел настаивал на том, чтобы того, кто отстал от них в Памфилии и не пошел с ними на дело, этого с собой не брать.

але Паўла судзіў, што за тое, што ён адышоў ад іх у Памфіліі і не хадзіў працаваць з імі, не належыць браць яго.

Произошло же острое разногласие, так что они расстались друг с другом, и Варнава, взяв Марка, отплыл в Кипр,

І ўсчынілася крыўда, так што раздзяліліся, і Барнаба, узяўшы Марка, паплыў на Кіпр,

а Павла братья поручили благодати Господней, и он, избрав себе Силу, отправился в путь.

Паўла ж, абраўшы Сілу, пайшоў, даручаны братамі ласцы Бога.

И проходил Сирию и Киликию, утверждая церковь.

І праходзіў праз Сірыю і Цыліцыю, умацоўваючы цэрквы.

« 14 глава 16 глава »