Деяния 14 глава

Деяния апостолов
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

В Иконии Павел и Варнава тоже пришли в иудейскую синагогу и говорили так, что уверовало великое множество как иудеев, так и язычников.1
 
І сталася ў Іконіі, што падобным чынам увайшлі яны ў юдэйскую сінагогу і прамаўлялі так, што вялікае мноства юдэяў і грэкаў уверыла.

(Однако те иудеи, что не уверовали, ожесточили язычников, настроив их против братьев.)
 
Але тыя юдэі, што не ўверылі, падбуралі і раздражнялі паганаў супраць братоў.

Они пробыли там довольно долго и проповедовали смело и открыто, полагаясь на Господа, подтверждавшего весть о Своей благодати тем, что даровал им способность творить2 знамения и чудеса.
 
Аднак яны прабылі там доўгі час, дзейнічаючы з вераю ў Госпада, Які сведчыў слова ласкі Сваёй і даваў цуды і знакі чыніць іх рукамі.

Между тем народ в городе разделился: одни стали на сторону иудеев, а другие — апостолов.
 
Дык жыхары горада падзяліліся: і адны былі з юдэямі, а другія — з Апосталамі.

Язычники и иудеи, вступив в сговор с городскими властями, собрались напасть на Павла и Варнаву и побить их камнями.
 
Калі, аднак, пагане і юдэі сумесна з начальнікамі сваімі пачалі намагацца, каб зняважыць іх і ўкаменаваць,

[6-7] Узнав об этом, они нашли себе убежище в Ликаонии и там, в городах Листра и Дервия и их окрестностях, продолжали возвещать Благую Весть.
 
яны, дазнаўшыся, уцяклі ў гарады лікаонскія, Лістру і Дэрбу, і ў іх ваколіцы,

 
і там абвяшчалі Евангелле.

В Листре был человек, который не владел ногами, хромой от рождения,3 он и шагу ступить не мог. Этот человек сидел
 
І сядзеў у Лістры адзін чалавек, хворы на ногі, калека ад нараджэння свайго, які ніколі не хадзіў.

и слушал проповедь Павла. Павел внимательно посмотрел на него и, заметив, что есть у него вера и может он быть исцелен,4
 
Ён слухаў, што казаў Паўла. Той жа глянуў на яго ўважна ды, бачачы, што ён мае веру, каб быць збаўленым,

громко воскликнул: «Поднимись, стань на ноги!» Тот быстро встал и пошел.
 
сказаў моцным голасам: «Стань проста на ногі твае!» І той падскочыў і стаў хадзіць.

Люди, увидев сделанное Павлом, закричали по-ликаонски: «Боги сошли к нам в облике человеческом!»
 
І людзі, бачачы, што ўчыніў Паўла, узвысілі голас свой, кажучы па-лікаонску: «Багі сталіся падобнымі да людзей і сышлі да нас!»

И стали называть Варнаву Зевсом, а Павла Гермесом, потому что в основном говорил он.
 
І назвалі Барнабу Зеўсам, а Паўлу — Гермесам, бо ён быў правадыром у слове.

Жрец Зевса, храм которого был перед городскими воротами, привел к воротам быков, принес венки и хотел вместе с народом совершить жертвоприношение.
 
А святар храма Зеўса, які быў перад іх горадам, прывёў да брамы валоў ды прынёс вянкі і хацеў разам з народам скласці ахвяру.

Услышав об этом, апостолы Варнава и Павел разодрали на себе одежды и с криком бросились в толпу:
 
Калі пра гэта даведаліся Апосталы Барнаба і Паўла, раздзёрлі адзенне сваё ды кінуліся ў народ, крычучы

«Остановитесь, что вы делаете? — взывали они. — Мы такие же люди, как и вы, и пришли к вам с Благой Вестью, чтобы обратились вы от этих никчемных идолов к Богу Живому, создавшему небо, землю и море, и всё, что в них обитает.
 
і кажучы: «Людзі, што гэта вы робіце? І мы людзі, падобныя да вас, абвяшчаем вам Евангелле, каб вы адвярнуліся ад гэтых марнасцей да Бога жывога, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, ды ўсё, што ў іх ёсць.

В прошлых поколениях Он позволял всем народам ходить своими путями,
 
Дапусціў Ён у даўнейшых пакаленнях, каб усе народы хадзілі сваімі дарогамі,

хотя и не переставал напоминать5 вам о Себе, творя добро: Он посылает вам с неба дожди и каждый год в свое время дает урожаи, насыщает вас пищей и наполняет весельем сердца ваши».
 
але не пераставаў сведчыць аб Сабе, чынячы дабро, даючы нам дажджы, урадлівую пару, напаўняючы ежай і радасцю сэрцы нашы».

И этими речами они едва смогли удержать народ от жертвоприношения в их честь.
 
І гэтымі словамі ледзь стрымалі натоўп, каб не складалі ім ахвяры.

Но потом из Антиохии и Иконии пришли иудеи и, настроив народ против апостолов, побили Павла камнями; думая, что он умер, его выволокли за город.
 
Тым часам падышлі юдэі з Антыёхіі і Іконіі і, падбурыўшы людзей, укаменавалі Паўлу ды выцягнулі яго за горад, думаючы, што ён мёртвы.

Когда же ученики обступили Павла, он очнулся, встал и вернулся в город, а на следующий день вместе с Варнавою пошел в Дервию.
 
Але калі сабраліся вакол яго вучні, ён, узняўшыся, пайшоў у горад. А на другі дзень разам з Барнабам накіраваўся ў Дэрбу.

Возвестив Благую Весть в том городе и многих сделав учениками Господа, они вернулись в Листру, а затем прошли через Иконию и Антиохию,
 
І ў гэтым горадзе прапаведавалі Евангелле, і навучалі многіх, а пасля вярнуліся ў Лістру, Іконію ды Антыёхію,

всюду укрепляя дух учеников, призывая быть стойкими в вере. «В Царство Божие нам предстоит войти путем многих страданий», — говорили они.
 
умацоўваючы душы вучняў, навучаючы іх трыванню ў веры і што каб увайсці ў Валадарства Божае, трэба прайсці праз многа прыцясненняў.

И, избрав6 им пресвитеров в каждой церкви, с молитвой и постом поручили их заботе Господа, в Которого те уверовали.
 
Потым з малітвай і постам для кожнай царквы прызначылі з іх ліку старэйшых ды даручылі іх Госпаду, у Якога ўверылі.

Потом, пройдя через всю Писидию, они пришли в Памфилию.
 
І, праходзячы ў Пісідыю, прыйшлі ў Памфілію,

И, возвестив слово в Пергии, они направились в Атталию.
 
і прапаведавалі слова ў Пэргэ, а затым пайшлі ў Аталію.

Оттуда отплыли они в Антиохию. (Там они были вверены благодати Божией для дела, которое и исполнили.)
 
І адтуль паплылі ў Антыёхію, адкуль былі аддадзены ласцы Божай на справу, якую выканалі.

В Антиохии они собрали церковь и рассказали обо всём, что Бог совершил через них и как Он отворил дверь веры язычникам.
 
І, калі прыйшлі і склікалі царкву, расказалі, што Бог учыніў з імі, ды як адкрыў Ён дзверы веры паганам.

И они продолжительное время оставались там с учениками.
 
І шмат часу былі яны там сярод вучняў.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
1  [1] — Здесь и далее (особенно в таких выражениях: как иудеи, так и язычники) букв.: эллинов.
3  [2] — Букв.: творя их руками.
8  [3] — Букв.: хромой от чрева матери своей.
9  [4] — Или: спасен.
17  [5] — Букв.: свидетельствовать.
23  [6] — Или: назначив/поставив; или: рукоположив.
 
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.