Галатам 2 глава

Послание к Галатам святого апостола Павла
Перевод Десницкого → Пераклад праваслаўнай царквы

 
 

Через четырнадцать лет я снова отправился в Иерусалим вместе с Варнавой, а еще взял с собой Тита.
 
Потым, праз чатырна́ццаць гадоў, зноў хадзіў я ў Іерусалім з Варнавам, узяўшы з сабою і Ціта.

Я отправился туда, получив откровение, и рассказал иерусалимской общине — а в особенности самым почтенным из них, — какое Евангелие возвещаю среди язычников. Неужели все мои прежние или нынешние труды были впустую?
 
Хадзіў жа паводле адкравення і тое дабравесце, якое прапаведую язычнікам, вы́клаў ім, а асобна — самым шанаваным, каб вы́значылі, ці не марна я прыклада́ю і прыклада́ў свае сілы.

Со мной в Иерусалиме был Тит: хоть он и эллин, там его не принуждали к обрезанию.
 
Але і Ціта, які быў са мною, не прымушалі абрэзацца, хоць ён і Элін.

А теперь к нам пробрались некоторые лжебратья, они пришли подсматривать за свободой, которая нам дана во Христе, они желают нас поработить.
 
А што да лжэбратоў, якія скрытна праніклі, каб падгле́дзець свабоду нашу, якую мы маем у Хрысце Іісусе, і каб паняволіць нас,

Но мы ничуть им не поддались и не подчинились, сберегая евангельскую истину для вас.
 
то мы не саступілі і не падпарадкава́ліся ім ні на хвіліну, каб ісціна дабравесця захавалася ў вас.

Там были особо уважаемые люди — насколько заслуженно, мне нет разницы, ведь Бог не взирает на человеческие лица — так вот, эти люди не возложили на меня лишних обязательств.
 
І ў шанаваных за нешта, якімі б яны калісьці ні былі, для мяне няма нічога асаблівага: Бог не зважае на аблічча чалавека. І шанаваныя не ўсклалі на мяне нічога больш;

Напротив, они увидели: мне доверено проповедовать Евангелие необрезанным, как Петру — обрезанным.
 
наадварот, убачыўшы, што мне даверана дабравесце для неабрэзаных, як Пятру для абрэзаных, —

Божья рука видна была как в апостольском служении Петра среди обрезанных, так и в моем среди язычников.
 
бо Той, Хто садзейнічаў Пятру ў апостальстве сярод абрэзаных, садзейнічаў і мне сярод язычнікаў, —

Иаков, Петр и Иоанн, которых считают столпами, убедились, какая мне дана благодать, и подали нам с Варнавой руку помощи в нашем общем деле: мы трудимся для язычников, они — для иудеев.
 
і даведаўшыся пра благадаць, дадзеную мне, Іакаў, і Кіфа, і Іаан, якіх шанавалі як стаўпоў, падалí мне і Варнаву руку́ адзінства, каб нам ісці да язычнікаў, а ім да абрэзаных,

Они лишь просили помнить о бедных, и я старался это исполнить.
 
толькі каб мы памяталі пра ўбогіх, што якраз стараўся я выконваць.

Когда Петр пришел в Антиохию, я в лицо высказал ему, в чем он был виноват:
 
Калі ж Пётр прыйшоў у Антыяхію, то я адкрыта выступіў супраць яго, таму што ён быў варты дакору:

сначала он ел вместе с уверовавшими из числа язычников, а когда пришли некоторые люди от Иакова, он из опасения перед иудеями от этих верующих отделился и отказался от совместных трапез.
 
бо да прыходу некаторых ад Іакава ён еў разам з язычнікамі; а калі тыя прыйшлі, пачаў ухіляцца і трымацца асобна, баючы́ся абрэзаных.

Так же лицемерно повели себя и другие из числа иудеев, и даже Варнаву это сбило с пути.
 
Крывадушнічалі разам з ім і іншыя Іудзеі, так што нават Варнава паддаўся іх крывадушнасці.

Я увидел, что они отошли от евангельской истины, и сказал Петру в присутствии всех: «Ты сам родом иудей, но живешь не по-иудейски — зачем же ты принуждаешь так жить тех, кто из язычников?»
 
Але калі я ўбачыў, што яны не ідуць прама паводле ісціны Дабравесця, то сказаў Пятру пры ўсіх: калі ты, будучы Іудзеем, жывеш па-язычніцку, а не па-іудзейску, то навошта язычнікаў прымушаеш жыць па-іудзейску́

Мы сами по происхождению — иудеи, а не грешники из числа язычников.
 
Мы па прыродзе Іудзеі, а не з язычнікаў грэшнікі;

Но мы знаем, что человека делает праведником не соблюдение закона, а только вера Иисуса Христа. И мы уверовали во Христа Иисуса, чтобы праведниками нас сделала вера Христова, а не соблюдение закона, ведь соблюдением закона не достигнет праведности никто из людей.
 
аднак, даведаўшыся, што чалавек атрымлівае апраўданне не паводле спраў закона, а толькі праз веру ў Іісуса Хрыста, і мы ўверавалі ў Хрыста Іісуса, каб быць апраўда́нымі вераю ў Хрыста, а не справамі закона; бо справамі закона не будзе апраўда́на ніякая плоць.

Если мы ищем праведности во Христе, а сами оказываемся грешниками, что же тогда, Христос служит греху? Ни в коем случае!
 
Калі ж, шукаючы апраўдання ў Хрысце, мы і самі аказаліся грэшнікамі, то няўжо Хрыстос — слуга граху́ Ні ў якім разе!

Если я вернулся к закону, от которого прежде отказался, я поставил себя в положение преступника.
 
Бо калі я зноў будую тое, што разбуры́ў, тады сам сябе раблю злачынцам.

Ведь я по закону умер для закона, чтобы жить для Бога, я распят вместе с Христом.
 
Я ж праз закон памёр для закона, каб жыць для Бога. Я — распя́ты з Хрыстом,

И живу уже не я — это Христос живет во мне. Если я и живу пока во плоти, то живу лишь верой в Сына Божьего, Который возлюбил меня и предал Себя на смерть ради меня.
 
і ўжо не я жыву, а жыве ўва мне Хрыстос. А што цяпер жыву ў плоці, то жыву вераю ў Сына Божага, Які ўзлюбіў мяне і аддаў Сябе за мяне.

Не отвергну я Божьей благодати: ведь если праведность достигается путем закона, то Христос умер напрасно!
 
Не адкіда́ю благадаці Божай. Бо калі апраўданне дасягаецца праз закон, то Хрыстос памёр марна.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.