1-е Петра 2 глава

Первое послание Петра
Русского Библейского Центра → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Откажитесь от всякой злобы, всякого плутовства, притворства, зависти, всяких наветов.

Таму, адкінуўшы ўсякую злосць і ўсякі подступ, крывадушнасць і зайздрасць ды ўсякае зласлоўе,

У вас, новорожденных младенцев, должно быть одно желание: тяга к духовному парному молоку. От него будет вам рост и ближе спасение.

як нованароджаныя немаўляты, жадайце чыстага малака слова, каб праз яго ўзрастаць для збаўлення,

Вы по себе знаете, что Господь добр.

бо вы пакаштавалі, які добры ёсць Пан.

Вы, приходящие к Нему, камню живому, людьми отвергнутому, но Богом избранному, выше всего ценимому,

Прыступаючы да Яго, жывога каменя, адкінутага людзьмі, але выбранага Богам, каштоўнага,

Сами, как живые камни, слагаетесь в дом духовный, священство святое и через Иисуса Христа приносите дары духовные, угодные Богу.

і вы самі, як жывыя камяні, будуйцеся ў дом духоўны, святарства святое, каб прыносіць духоўныя ахвяры, прыемныя Богу, праз Езуса Хрыста.

Сказано в Писании: «На Сионе кладу камень краеугольный, избранный, драгоценный. Тому, кто верит в Него, не будет посрамления».

Бо сказана ў Пісанні: «Вось я кладу на Сіёне вуглавы камень, выбраны, каштоўны, і хто верыць у Яго, не асароміцца».

Для вас, верующих, Он — драгоценность, а для тех, кто не верит, это «Камень, который отвергли строители, стал во главу угла»

Таму, для вас, веруючых, Ён — каштоўнасць, а для няверуючых — «камень, які адкінулі будаўнікі. Ён стаў галавою вугла»,

И «камень преткновения, камень-спотыка». Спотыкаются, потому что глухи к Слову. От этого их безысходность.

«каменем спатыкнення і скалой спакусы». Яны спатыкаюцца аб яго, бо не пакараюцца слову, дзеля гэтага яны і пакінуты.

Но вы — избранное племя, царственное священство, Божье достояние, святой народ, способный возвестить о великих деяниях Того, кто призвал вас из тьмы к бесподобному Своему свету, —

Вы ж — выбраны род, каралеўскае святарства, народ святы, люд, узяты Богам ва ўласнасць, каб абвяшчаць цноты таго, хто паклікаў вас з цемры ў цудоўнае сваё святло;

Некогда и не народ даже, а сегодня народ Божий. Некогда оставленный без помилования, а сегодня помилованный.

калісьці не народ, а цяпер народ Божы; калісьці вы не былі памілаваныя, а цяпер памілаваныя.

Дорогие мои странники и пришельцы! Моя к вам великая просьба: отрешитесь от низменных интересов, коверкающих душу.

Умілаваныя, я заклікаю вас як чужынцаў і вандроўнікаў устрымлівацца ад цялесных пажадлівасцяў, што ваююць супраць душы.

Живите среди язычников пристойно, чтобы те, кто выставляет вас сейчас в дурном свете, увидели наконец ваши добрые дела и прославили Бога в День посещения.

Сярод язычнікаў паводзьце сябе добра, каб, нягледзячы на тое, што абгаворваюць вас як злачынцаў, яны ўбачылі вашыя добрыя ўчынкі і праславілі Бога ў дзень наведзін.

Ради Господа оказывайте повиновение всякому полномочию, учрежденному среди людей: государю ли как державному владыке,

Падпарадкоўвайцеся кожнай людской уладзе дзеля Пана: ці то каралю, як найвышэйшаму ўладару,

Или губернаторам, которым он препоручает наказание преступников и поощрение добрых людей.

ці то кіраўнікам, што пасланы ім для пакарання злачынцаў і для пахвалы дабрачынцаў.

Воля Божья. Ей же угодно, чтобы добрые дела заставили умолкнуть невежество бездарей.

Бо воля Божая ў тым, каб, робячы дабро, вы прымушалі замаўчаць невуцтва неразумных людзей.

Вы свободны, но не делайте свободу прикрытием зла. Вы — рабы Божьи.

Паводзьце сябе як слугі Божыя і свабодныя людзі, а не як тыя, што выкарыстоўваюць свабоду для прыкрыцця зла.

Всех привечайте. Любите братство. Бога бойтесь. Отдавайте почести государю.

Паважайце ўсіх, любіце братэрства, бойцеся Бога, шануйце караля.

Рабы, не без страха повинуйтесь своим господам, и не только добрым и сердобольным, но и гневливым.

Слугі, з усёй бояззю падпарадкоўвайцеся гаспадарам, і не толькі добрым і лагодным, але і суровым.

Есть угождение Богу в несправедливом страдании, которое терпит человек по причине помышлений о Боге.

Бо гэта ласка, калі нехта пакутуе з думкаю пра Бога, церпячы несправядліва.

Что за новость терпеть побои за содеянное зло? Но если терпите страдания за добрые дела, это угодно Богу.

Якая вам пахвала, калі б’юць вас за правіны? Але калі чыніце дабро і церпіце, то маеце ласку ў Бога.

А к этому вы и призваны. Христос Своим за вас страданием оставил вам пример, чтобы вы шли по Его стопам.

Вы для таго пакліканы; бо і Хрыстус цярпеў за вас, пакідаючы вам прыклад, каб вы ішлі следам за Ім.

«В Его жизни не было греха и в устах — обмана».

Ён не ўчыніў граху, і не было падману ў вуснах Ягоных.

Когда глумились над Ним, Он не отвечал тем же. Страдая, не угрожал. Он просто доверился Праведному Судье.

Ён, калі Яму зласловілі, не зласловіў у адказ, калі цярпеў, не пагражаў, але давяраў сябе таму, хто судзіць справядліва.

Он Сам в Своем теле принес на крест наши грехи, чтобы мы, умерев для греха, жили для правды. Вы исцелились Его ранами.

Ён Сам, у сваім целе ўзнёс грахі нашыя на дрэва, каб мы, пазбыўшыся грахоў, жылі дзеля справядлівасці. Ранамі Яго вы аздароўленыя.

Вы, как овцы, разбрелись было по сторонам, но вернулись сегодня к Пастырю и Обороне ваших душ.

Бо вы былі, як авечкі, што заблукалі, але цяпер вы вярнуліся да Пастыра і Ахоўніка вашых душ.

« 1 глава 3 глава »