1 Пра несправядлівага эканома. 19 Пра багацея і ўбогага Лазара.
1 Казаў жа Ён і вучням: «Быу адзін багаты чалавек, меў эканома, і на яго даказалі яму, нібыта той спускае маёнтак.
2 І, паклікаўшы яго, ён сказаў яму: «Што гэта я чую пра цябе? Дай рахунак з твайго эканомства, бо ты не можаш больш кіраваць».
3 Эканом жа сказаў сам сабе: «Што мне рабіць, бо мой пан адымае ў мяне эканомства? Капаць не здужаю, жабраваць саромеюся.
4 Ведаю, што зраблю, каб мяне, калі знімуць з эканомства, прынялі ў свае дамы».
5 І паклікаўшы кожнага паасобку даужбітоў свайго пана, казаў першаму: «Колькі ты вінен майму пану?»
6 А той сказаў: «Сто бат алівы». Ён жа сказаў яму: «Вазьмі сваю распіску і, сеўшы, хуценька напішы: пяцьдзесят».
7 Пасля другому сказаў: «А ты колькі вінен?» А той сказаў: «Сто кор пшаніщы». Кажа яму: «Вазьмі сваю распіску і напішы: восемдзесят».
8 І пахваліў пан несправядлівага эканома, што ён мудра зрабіў; бо сыны гэтага свету мудрэйшыя за сыноў святла ў сваім родзе.
9 І Я вам кажу: «Рабіце сабе сяброў багаццем несправядлівым, каб калі яго не стане, яны прынялі вас у вечныя сялібы.
10 Хто верны ў найменшым, і ў многім верны, а хто несправядлівы ў найменшым, і ў многім несправядлівы.
11 Дык калі вы у несправядлівым багацці не былі верныя, хто вам праўдзівае даверыць?
12 І калі вы ў чужым не былі верныя, хто вам дасць ваша? Не можна служыць Богу і мамоне.
13 Ніводзін слуга не можа служыць двум панам: або аднаго ўзненавдзіць, а другога будзе любіць, або аднаго будзе пільнавацца, а другім пагарджаць. Не можаце Богу служьць і мамоне».
14 І чулі ўсё гэта фарысеі, што былі срэбралюбцы, і насміхаліся з Яго.
15 І Ён сказаў ім: «Вы выдаеце сябе справядлівымі перад людзьмі, але Бог ведае вашы сэрцы; бо высокае ў людзей — брыдота перад Богам.
16 Закон і Прарокі — да Іаана: з таго часу Божае Царства дабравесціцца, і кожны прабіваецца ў яго.
17 Ды лягчэй небу і зямлі мінуцца, чым знікнуць адной рысцы ў Законе.
18 Кожны, хто адпускае сваю жонку і бярэ іншую, чыніць пералюб».
19 Адзін чалавек быў багаты і апранаўся у парфіру і вісон і штодня раскошна банкетаваў.
20 І адзін убогі, на імя Лазар, ляжаў каля яго варотаў, увесь у скуллі
21 і хацеў карміцца тым, што падала са стала багацея; зрэшты і сабакі прыходзілі і лізалі скулле яго.
22 І здарылася, што ўбогі памёр, і яго аднеслі анёлы на Аўраамава ўлонне; памёр жа і багаты, і яго пахавалі.
23 І ў пекле, зносячы мукі, узняў ён свае вочы і бачыць здалёку Аўраама і Лазара на яго ўлонні.
24 І ён, усклікнуўшы, сказаў: «Бацька Аўрааме, злітуйся нада мною і пашлі Лазара, каб абмакнуў ён канец свайго пальца ў вадзе і асвяжыў мой язык, бо я мучуся ў гэтым полымі.
25 Аўраам жа сказаў: «Сыне, успомні, што як ты прыняў сваё добрае ў сваім жыцці, так і Лазар ліхое; цяпер жа ён тут цешыцца, а ты мучышся.
26 І да ўсяго гэтага між намі і вамі сцверджана вялая прорва, каб тыя, што хочуць перайсці адсюль да вас, не маглі, ані адтуль да нас не пераходзлі б».
27 Ён жа сказаў: «Тады прашу цябе, бацька, паслаць яго ў дом майго бацькі,
28 бо пяць братоў маю: хай засведчыць ім, каб і яны не прыйшлі ў гэтае месца мучэння».
29 І кажа Аўраам: «Яны маюць Майсея і Прарокаў: хай слухаюць іх».
30 А ён сказаў: «Не, бацька Аўрааме, але калі хто з мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца».
31 Ды ён сказаў яму: «Калі Майсея і Прарокаў не слухаюць, то калі б і хто з мёртвых уваскрос, не пераканаюцца».
Зноскі:
16:6 Бат — тры амфары.
16:11 У арыгінале ўжыта арамейскае слова «мамона».
Паводле Лукі Святое Дабравесце, 16 раздзел. Пераклад Дабравесця Анатоля Клышкi.