Лікі 22 глава

Лікі
Пераклад Васіля Сёмухі → Синода́льный перево́д

 
 

І выправіліся сыны Ізраілевыя і спыніліся на раўнінах Маава, каля Ярдана, насупраць Ерыхона.
 
И отпра́вились сыны́ Изра́илевы, и останови́лись на равни́нах Моа́ва, при Иорда́не, про́тив Иерихо́на.

І ўбачыў Валак, сын Сэпфораў, усё, што зрабіў Ізраіль Амарэям;
 
И ви́дел Вала́к, сын Сепфо́ров, всё, что сде́лал Изра́иль Аморре́ям;

і вельмі баяліся Маавіцяне народу гэтага, бо ён быў шматлікі; і збаяліся Маавіцяне сыноў Ізраілевых.
 
и весьма́ боя́лись Моавитя́не наро́да сего́, потому́ что он был многочи́слен; и устраши́лись Моавитя́не сыно́в Изра́илевых.

І сказалі Маавіцяне старэйшынам Мадыямскім: гэты народ зьядае цяпер усё вакол нас, як вол зьядае траву палявую. А Валак, сын Сэпфораў быў царом Маавіцянаў у той час.
 
И сказа́ли Моавитя́не старе́йшинам Мадиа́мским: э́тот наро́д поеда́ет тепе́рь всё вокру́г нас, как вол поеда́ет траву́ полеву́ю. Вала́к же, сын Сепфо́ров, был царём Моавитя́н в то вре́мя.

І паслаў ён паслоў да Валаама, сына Вэоравага, у Пэтор, што на рацэ Еўфраце, у зямлі сыноў народу яго, каб паклікаць яго і сказаць: вось, народ выйшаў зь Егіпта і пакрыў улоньне зямлі, і жыве ён каля мяне;
 
И посла́л он посло́в к Валаа́му, сы́ну Вео́рову, в Пефо́р, кото́рый на реке́ Евфра́те, в земле́ сыно́в наро́да его́, что́бы позва́ть его́ и сказа́ть: вот, наро́д вы́шел из Еги́пта и покры́л лицо́ земли́, и живёт он по́дле меня́;

дык вось, прыйдзі, пракляні мне народ гэты, бо ён мацнейшы за мяне: можа, тады я змагу разьбіць яго і выгнаць яго зь зямлі; я ведаю, што каго ты дабраславіш, той дабраславёны, і каго ты праклянеш, той пракляты.
 
ита́к, приди́, прокляни́ мне наро́д сей, и́бо он сильне́е меня́: мо́жет быть, я тогда́ бу́ду в состоя́нии порази́ть его́ и вы́гнать его́ из земли́; я зна́ю, что кого́ ты благослови́шь, тот благослове́н, и кого́ ты проклянёшь, тот про́клят.

І пайшлі старэйшыны Маавіцкія і старэйшыны Мадыямскія, з дарункамі ў руках за чарадзейства, і пайшлі да Валаама, і пераказалі яму словы Валакавыя.
 
И пошли́ старе́йшины Моави́тские и старе́йшины Мадиа́мские, с пода́рками в рука́х за волхвова́ние, и пришли́ к Валаа́му, и пересказа́ли ему́ слова́ Вала́ковы.

І сказаў ён ім: заначуйце тут ноч, і дам вам адказ, як скажа мне Гасподзь. І засталіся старэйшыны Маавіцкія ў Валаама.
 
И сказа́л он им: переночу́йте здесь ночь, и дам вам отве́т, как ска́жет мне Госпо́дь. И оста́лись старе́йшины Моави́тские у Валаа́ма.

І прыйшоў Бог да Валаама і сказаў: якія гэта людзі ў цябе?
 
И пришёл Бог к Валаа́му, и сказа́л: каки́е э́то лю́ди у тебя́?

Валаам сказаў Богу: Валак, сын Сэпфораў, цар Маавіцкі, прыслаў да мяне:
 
Валаа́м сказа́л Бо́гу: Вала́к, сын Сепфо́ров, царь Моави́тский, присла́л их ко мне сказа́ть:

вось, народ выйшаў зь Егіпта і пакрыў улоньне зямлі; дык вось, прыйдзі, пракляні мне яго; можа, я тады змагу падужацца зь ім і выгнаць яго.
 
вот, наро́д вы́шел из Еги́пта и покры́л лицо́ земли́; ита́к, приди́, прокляни́ мне его́; мо́жет быть, я тогда́ бу́ду в состоя́нии срази́ться с ним и вы́гнать его́.

І сказаў Бог Валааму: не хадзі зь імі, не праклінай народу гэтага, бо ён дабраславёны.
 
И сказа́л Бог Валаа́му: не ходи́ с ни́ми, не проклина́й наро́да сего́, и́бо он благослове́н.

І ўстаў Валаам раніцай і сказаў князям Валакавым: ідзеце ў зямлю вашу, бо ня хоча Гасподзь дазволіць мне ісьці з вамі.
 
И встал Валаа́м поутру́, и сказа́л князья́м Вала́ковым: пойди́те в зе́млю ва́шу, и́бо не хо́чет Госпо́дь позво́лить мне идти́ с ва́ми.

І ўсталі князі Маавіцкія, і прыйшлі да Валака, і сказалі: не згадзіўся Валаам ісьці з намі.
 
И вста́ли князья́ Моави́тские, и пришли́ к Вала́ку, и сказа́ли ему́: не согласи́лся Валаа́м идти́ с на́ми.

Валак паслаў яшчэ князёў, пабольш і знакаміцейшых за тых.
 
Вала́к посла́л ещё князе́й, бо́лее и знамени́тее тех.

І прыйшлі яны да Валаама і сказалі яму: так кажа Валак, сын Сэпфораў: не адмоўся прыйсьці да мяне;
 
И пришли́ они́ к Валаа́му, и сказа́ли ему́: так говори́т Вала́к, сын Сепфо́ров: не откажи́сь прийти́ ко мне;

я зраблю табе вялікі гонар і зраблю ўсё, што ні скажаш мне; прыйдзі ж, пракляні мне народ гэты.
 
я окажу́ тебе́ вели́кую по́честь и сде́лаю тебе́ всё, что ни ска́жешь мне; приди́ же, прокляни́ мне наро́д сей.

І адказваў Валаам і сказаў рабам Валакавым: хоць бы Валак даваў мне поўны дом срэбра і золата, не магу пераступіць загадаў Госпада, Бога майго, і зрабіць што-небудзь малое альбо вялікае;
 
И отвеча́л Валаа́м, и сказа́л раба́м Вала́ковым: хотя́ бы Вала́к дава́л мне по́лный свой дом серебра́ и зо́лота, не могу́ преступи́ть повеле́ния Го́спода, Бо́га моего́, и сде́лать что-ли́бо ма́лое и́ли вели́кое по своему́ произво́лу;

зрэшты, застаньцеся і вы тут нанач, і я даведаюся, што яшчэ скажа мне Гасподзь.
 
впро́чем, оста́ньтесь здесь и вы на ночь, и я узна́ю, что ещё ска́жет мне Госпо́дь.

І прыйшоў Бог да Валаама ўначы і сказаў яму: калі людзі гэтыя прыйшлі клікаць цябе, устань, і ідзі зь імі! але толькі рабі тое, што Я буду казаць табе.
 
И пришёл Бог к Валаа́му но́чью, и сказа́л ему́: е́сли лю́ди сии́ пришли́ звать тебя́, встань, пойди́ с ни́ми; но то́лько де́лай то, что Я бу́ду говори́ть тебе́.

Валаам устаў раніцай, асядлаў асьліцу сваю і пайшоў з князямі Маавіцкімі.
 
Валаа́м встал поутру́, оседла́л осли́цу свою́ и пошёл с князья́ми Моави́тскими.

І запалаў гнеў Божы за тое, што ён пайшоў, і стаў анёл Гасподні на дарозе, каб перашкодзіць яму. Ён ехаў на асьліцы сваёй і два слугі ягоныя.
 
И воспыла́л гнев Бо́жий за то, что он пошёл, и стал А́нгел Госпо́день на доро́ге, что́бы воспрепя́тствовать ему́. Он е́хал на осли́це свое́й, и с ним дво́е слуг его́.

І ўбачыла асьліца анёла Гасподняга, які стаяў на дарозе з аголеным мечам у руцэ, і зьвярнула асьліца з дарогі і пайшла на поле; а Валаам пачаў біць асьліцу, каб вярнуць яе на дарогу.
 
И уви́дела осли́ца А́нгела Госпо́дня, стоя́щего на доро́ге с обнажённым мечо́м в руке́, и свороти́ла осли́ца с доро́ги, и пошла́ на по́ле; а Валаа́м стал бить осли́цу, что́бы возврати́ть её на доро́гу.

І стаў анёл Гасподні на вузкай дарозе, паміж вінаграднікамі, дзе з аднаго боку сьцяна і з другога боку сьцяна.
 
И стал А́нгел Госпо́день на у́зкой доро́ге, ме́жду виногра́дниками, где с одно́й стороны́ стена́ и с друго́й стороны́ стена́.

Асьліца, убачыўшы анёла Гасподняга, прыціснулася да сьцяны і прыціснула нагу Валаама да сьцяны; і ён зноў пачаў біць яе.
 
Осли́ца, уви́дев А́нгела Госпо́дня, прижа́лась к стене́ и прижа́ла но́гу Валаа́мову к стене́; и он опя́ть стал бить её.

Анёл Гасподні зноў перайшоў і стаў у цесным месцы, дзе ня было куды зьвярнуць, ні налева, ні направа.
 
А́нгел Госпо́день опя́ть перешёл и стал в те́сном ме́сте, где не́куда свороти́ть, ни напра́во, ни нале́во.

Асьліца, убачыўшы анёла Гасподняга, легла пад Валаамам. І запалаў гнеў Валаама, і пачаў ён біць асьліцу кіем.
 
Осли́ца, уви́дев А́нгела Госпо́дня, легла́ под Валаа́мом. И воспыла́л гнев Валаа́ма, и стал он бить осли́цу па́лкою.

І разамкнуў Гасподзь вусны асьліцы, і яна сказала Валааму: што я табе зрабіла, што ты б’еш мяне вось ужо трэці раз?
 
И отве́рз Госпо́дь уста́ осли́цы, и она́ сказа́ла Валаа́му: что я тебе́ сде́лала, что ты бьёшь меня́ вот уже́ тре́тий раз?

Валаам сказаў асьліцы: за тое, што ты паглумілася зь мяне; калі б у мяне ў руцэ быў меч, дык я цяпер ужо забіў бы цябе.
 
Валаа́м сказа́л осли́це: за то, что ты поруга́лась на́до мно́ю; е́сли бы у меня́ в руке́ был меч, то я тепе́рь же уби́л бы тебя́.

А асьліца сказала Валааму: ці ня я твая асьліца, на якой ты езьдзіў з пачатку да гэтага дня? ці мела я звычку так рабіць з табою? Ён сказаў: не.
 
Осли́ца же сказа́ла Валаа́му: не я́ ли твоя́ осли́ца, на кото́рой ты е́здил с нача́ла до сего́ дня? име́ла ли я привы́чку так поступа́ть с тобо́ю? Он сказа́л: нет.

І адкрыў Гасподзь вочы Валааму, і ўбачыў ён анёла Гасподняга, які стаяў на дарозе з аголеным мечам у руцэ, і пакланіўся, і ўпаў на аблічча сваё.
 
И откры́л Госпо́дь глаза́ Валаа́му, и уви́дел он А́нгела Госпо́дня, стоя́щего на доро́ге с обнажённым мечо́м в руке́, и преклони́лся, и пал на лицо́ своё.

І сказаў яму анёл Гасподні: за што ты біў асьліцу тваю аж тры разы? Я выйшаў, каб перашкодзіць табе, бо шлях твой няправільны перад Мною;
 
И сказа́л ему́ А́нгел Госпо́день: за что ты бил осли́цу твою́ вот уже́ три ра́за? Я вы́шел, что́бы воспрепя́тствовать тебе́, потому́ что путь твой не прав пре́до Мно́ю;

і асьліца, убачыўшы Мяне, зьвярнула ад Мяне вось ужо тры разы; калі б яна не зьвярнула ад Мяне, дык Я забіў бы цябе, а яе пакінуў бы жывую.
 
и осли́ца, ви́дев Меня́, свороти́ла от Меня́ вот уже́ три ра́за; е́сли бы она́ не свороти́ла от Меня́, то Я уби́л бы тебя́, а её оста́вил бы живо́ю.

І сказаў Валаам анёлу Гасподняму: зграшыў я, бо ня ведаў, што Ты стаіш насупраць мяне на дарозе; дык вось, калі гэта няпрыемна ў вачах Тваіх, дык я вярнуся.
 
И сказа́л Валаа́м А́нгелу Госпо́дню: согреши́л я, и́бо не знал, что Ты стои́шь про́тив меня́ на доро́ге; ита́к, е́сли э́то неприя́тно в оча́х Твои́х, то я возвращу́сь.

І сказаў анёл Гасподні Валааму: ідзі зь людзьмі гэтымі, толькі кажы тое, што Я буду казаць табе. І пайшоў Валаам з князямі Валакавымі.
 
И сказа́л А́нгел Госпо́день Валаа́му: пойди́ с людьми́ си́ми, то́лько говори́ то, что Я бу́ду говори́ть тебе́. И пошёл Валаа́м с князья́ми Вала́ковыми.

Валак, пачуўшы, што ідзе Валаам, выйшаў насустрач яму ў горад Маавіцкі, які на граніцы пры Арноне, што каля самай мяжы.
 
Вала́к, услы́шав, что идёт Валаа́м, вы́шел навстре́чу ему́ в го́род Моави́тский, кото́рый на грани́це при Арно́не, что у са́мого преде́ла.

І сказаў Валак Валааму: ці не пасылаў я да цябе клікаць цябе? чаму ты ня ішоў да мяне? няўжо я і праўда не магу ўшанаваць цябе?
 
И сказа́л Вала́к Валаа́му: не посыла́л ли я к тебе́, звать тебя́? почему́ ты не шёл ко мне? неуже́ли я в са́мом де́ле не могу́ почти́ть тебя́?

І сказаў Валаам Валаку: вось, я і прыйшоў да цябе, але ці магу я штосьці ад сябе сказаць? што ўкладзе Бог у вусны мае, тое і буду гаварыць.
 
И сказа́л Валаа́м Вала́ку: вот, я и пришёл к тебе́, но могу́ ли я что от себя́ сказа́ть? что вло́жит Бог в уста́ мои́, то и бу́ду говори́ть.

І пайшоў Валаам з Валакам, і прыйшлі ў Кірыят-Хуцот.
 
И пошёл Валаа́м с Вала́ком, и пришли́ в Кириа́ф-Хуцо́ф.

І закалоў Валак валоў і авечак і паслаў да Валаама і князёў, якія былі зь ім.
 
И заколо́л Вала́к воло́в и ове́ц, и посла́л к Валаа́му и князья́м, кото́рые бы́ли с ним.

На другі дзень раніцай Валак узяў Валаама і ўзьвёў яго на вышыні Ваалавыя, каб ён убачыў адтуль частку народу.
 
На друго́й день у́тром Вала́к взял Валаа́ма и возвёл его́ на высо́ты Ваа́ловы, что́бы он уви́дел отту́да часть наро́да.

Примечания:

 
Пераклад Васіля Сёмухі
1 У друкаванай версіі: «руінах».
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.