1 да Тыматэя 5 глава

Першы ліст св.Паўла да Тыматэя
Пераклад П. Татарыновіча → Синодальный перевод (МП)

Старога не дакарай, а напамінай, як бацьку; малодшых, як братоў;

Старца не укоряй, но увещевай, как отца; младших, как братьев;

старых жанчын, як матак; малодшых як сёстраў, з найбольшай скромнасьцяй.

стариц, как матерей; молодых, как сестер, со всякою чистотою.

Удоваў паважай тых, што існа ёсьць удовамі.

Вдовиц почитай, истинных вдовиц.

Калі-ж якая ўдава мае дзяцей ці ўнукаў, дык яны самперш няхай вучацца шанаваць уласны дом і, у свой чарод, аддаваць належнае бацьком, гэта бо падабаецца Богу.

Если же какая вдовица имеет детей или внучат, то они прежде пусть учатся почитать свою семью и воздавать должное родителям, ибо сие угодно Богу.

Праўдзівая ўдава і асамотненая хай надзеецца на Бога, трываючы ў малітаўных просьбах днямі й начамі

Истинная вдовица и одинокая надеется на Бога и пребывает в молениях и молитвах день и ночь;

раскошніца-ж — за жыцьця ўжо труп.

а сластолюбивая заживо умерла.

І гэта загадвай ім, каб былі беззаганные.

И сие внушай им, чтобы были беспорочны.

Калі-ж хто аб сваіх, асабліва хатніх, не клапоціцца, той выракся веры і горшы за паганіна.

Если же кто о своих и особенно о домашних не печется, тот отрекся от веры и хуже неверного.

Да ўдоваў можна залічаць не малодшых, як шасьцідзесяцігодню, катора была жонкаю аднаго мужа,

Вдовица должна быть избираема не менее, как шестидесятилетняя, бывшая женою одного мужа,

ведамая з добрых учынкаў, узгадаваньня дзяцей, гасьціннасьці, умываньня ног сьвятым, успамогі бедным, руплівасьці аб кажнай добрай справе.

известная по добрым делам, если она воспитала детей, принимала странников, умывала ноги святым, помогала бедствующим и была усердна ко всякому доброму делу.

Маладых-жа ўдоваў не прымай, бо яны шуканьнем выгад аддаляюцца ад Хрыстуса, хочуць замуж,

Молодых же вдовиц не принимай, ибо они, впадая в роскошь в противность Христу, желают вступать в брак.

падлягаючы асуду, бо ломяць першую прысягу веры;

Они подлежат осуждению, потому что отвергли прежнюю веру;

да таго-ж празь бязьдзейнае гуляцтва прывучаюцца бадзяцца ад дому да дому зь цікавасьцю й балбатнёю чаго і нясьлед.

притом же они, будучи праздны, приучаются ходить по домам и [бывают] не только праздны, но и болтливы, любопытны, и говорят, чего не должно.

Хочу вось-жа, каб малодшыя выходзілі замуж, радзілі дзяцей, былі гаспадынямі добрымі і не давалі праціўніку ніякай прычыны да абгавору:

Итак я желаю, чтобы молодые вдовы вступали в брак, рождали детей, управляли домом и не подавали противнику никакого повода к злоречию;

некаторыя бо ўжо зьвіхнуліся й пайшлі ў сьляды шатана.

ибо некоторые уже совратились вслед сатаны.

Хто зь верных мае ўдовы (сваячкі), хай іх успамагае, каб не абцяжалі Эклезіі, якая магла б выстарчальней успамагаць тых, што зьяўляюцца існымі ўдовамі.

Если какой верный или верная имеет вдов, то должны их довольствовать и не обременять Церкви, чтобы она могла довольствовать истинных вдовиц.

Прэзьбітэры за дастойнае правадніцтва заслужваюць на падвойнуючэсьць, асабліва працуючые словам і навукай.

Достойно начальствующим пресвитерам должно оказывать сугубую честь, особенно тем, которые трудятся в слове и учении.

Пісаньне бо кажа: «Не закілзвай вала малоцячага» (Паўт. Пр. 25:4) і: «Годзен работнік свае заплаты» (Мат. 10:10).

Ибо Писание говорит: не заграждай рта у вола молотящего; и: трудящийся достоин награды своей.

Абвінавачаньне проці прэзьбітэра прымай не іначай, як толькі пры двух, ці трох сьветках.

Обвинение на пресвитера не иначе принимай, как при двух или трех свидетелях.

Тым, што грэшаць, напамін давай перад усімі, каб і другіе баяліся.

Согрешающих обличай перед всеми, чтобы и прочие страх имели.

Перад Богам і Езусам Хрыстусам ды выбранымі анёламі заклінаю цябе захаваць гэта бесстаронна, нічога ня робячы з ўпярэджаньнем да аднае стараны.

Пред Богом и Господом Иисусом Христом и избранными Ангелами заклинаю тебя сохранить сие без предубеждения, ничего не делая по пристрастию.

Рук на нікога захутка не ўскладай ды не бяры ўдзелу ў грахох чужых. Захавай сябе чыстым.

Рук ни на кого не возлагай поспешно, и не делайся участником в чужих грехах. Храни себя чистым.

Дый ня пі яшчэ ўсё аднае толькі вады, але ўжывай крыху й віна дзеля твайго жывата ды частых тваіх недамаганьняў.

Впредь пей не [одну] воду, но употребляй немного вина, ради желудка твоего и частых твоих недугов.

Грахі некаторых людзей яўные і проста вядуць да асуду, у іншых-жа адкрываюцца потым.

Грехи некоторых людей явны и прямо ведут к осуждению, а некоторых [открываются] впоследствии.

Такжасама і добрые ўчынкі ёсьць яўныя, а калі й не, укрыцца ня могуць.

Равным образом и добрые дела явны; а если и не таковы, скрыться не могут.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

4 Турботы аб удовах убогіх перш-наперш належаць да абавязку бліскіх сваякоў. А ўдовамі самотнымі і шчырапабожнымі апякуецца грамада, дабрадзейнасьць Эклезіі.

9−10 Удовы старэйшыя, былыя замужам толыкі раз, ведамыя із свае пабожнасьці й дабрадзейнасьці, могуць залічацца эклезіяльнымі ўдовамі, забавязанымі да малітаўнай пасьвяты і паслугаў ў набожні: з-паміж іх выбіраюцца дыяканісы (гл. Рым. 16:1; 1Тым. 3:11).

18 Правы прэзьбітэраў, працуючых грамадзка, душпастырска, заслугоўваючых на ўдзячную пашану й апеку, Апостал абасноўвае на Сьв, Пісанні: (Паўт. Пр. і Мат., Лук. 10:7).

22 Высьвяціны духоўніцкія павінны папераджацца строгімі й бесстароннымі досьледамі кандыдатаў, ды грунтоўнай падрыхтовай духоўнаўзгадаваўчай. Удзяляючы высьвяцін біскуп бярэ на сябе адказнасьць за высьвячэнца. Лішняя паквяаньне кандыдату можа быць судзейніцтвам ў граху.

« 4 глава 6 глава »