Бытие 7 глава

Бытие, Пятикнижие Моисея
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Антонія Бокуна

ГОСПОДЬ сказал Ною: «Войди в ковчег и ты, и вся семья твоя. Я вижу, что из всего поколения этого ты один человек праведный.

І сказаў ГОСПАД Ною: «Увайдзі ты і ўвесь дом твой у каўчэг, бо ўбачыў Я цябе праведным перад абліччам Маім у пакаленьні гэтым.

И возьми с собой чистых животных всякого рода по семь пар, самцов и самок, а от нечистых1 животных — по паре, самца и самку,

З усякай скаціны чыстай вазьмі з сабою сем самцоў і сем саміц, а са скаціны нячыстай — па двое, самца і саміцу.

и от птиц по семь пар, самцов и самок, чтобы род их сохранить на земле.

Таксама з птушак паднебных — сем мужчынскага [роду] і сем жаночага, каб захаваць жывым насеньне [іхняе] на абліччы ўсёй зямлі.

Ибо еще семь дней, и Я пошлю на землю дождь, который будет идти сорок дней и сорок ночей, и сотру с лица земли всякое живое существо, которое Я создал».

Бо праз сем дзён Я выльлю дождж на зямлю сорак дзён і сорак начэй і вынішчу з аблічча зямлі ўсіх жывых істотаў, якіх Я зрабіў.

Ной сделал всё, как повелел ему ГОСПОДЬ.

І зрабіў Ной усё, што загадаў яму ГОСПАД.

Было Ною шестьсот лет, когда воды потопа пришли на землю.

І Ною было шэсьцьсот гадоў, і патоп водны быў на зямлі.

И, чтобы спастись от потопа, вошел он в ковчег вместе с сыновьями, женой и женами сыновей.

І ўвайшоў Ной, і сыны ягоныя, і жонка ягоная, і жонкі сыноў ягоных з ім у каўчэг ад вады патопу.

(Из животных чистых и нечистых, из птиц и всех по земле ползающих существ

Са скаціны чыстай і са скаціны, якая нячыстая, з птушак і з усяго, што поўзае па зямлі,

по паре, самец и самка, вошли к Ною в ковчег, как Бог повелел ему.)

па двое ўвайшлі ў каўчэг да Ноя, мужчынскага [роду] і жаночага, як Бог загадаў Ною.

Семь дней спустя воды потопа пришли на землю.

І сталася праз сем дзён, што вада патопу была на зямлі.

Случилось это в шестисотый год жизни Ноя, в семнадцатый день второго месяца: в этот день разверзлись все источники великой бездны и окна небесные отворились —

У шэсьцьсотым годзе жыцьця Ноя, у другім месяцы, у сямнаццаты дзень месяца, у гэты дзень выбіліся ўсе жаролы вялікай бездані, і вокны нябесныя адчыніліся,

и хлынул на землю ливень, сорок дней и сорок ночей лился он.

і ішоў дождж на зямлю сорак дзён і сорак начэй.

В тот самый день Ной вместе с сыновьями: Симом, Хамом, Яфетом, с женой своей и с тремя женами сыновей вошел в ковчег.

У гэты самы дзень увайшоў у каўчэг Ной, і Сэм, і Хам, і Яфэт, сыны Ноя, і жонка Ноя, і тры жонкі сыноў ягоных з імі.

Они вошли, а с ними и всякого рода дикие животные, и скот, и всякого рода пресмыкающиеся твари, что по земле ползают, всякого рода птицы, все летающие и крылатые существа —

Яны, і ўсякія зьвяры паводле гатунку свайго, і ўсякая скаціна паводле гатунку свайго, і ўсякія паўзуны, якія поўзаюць па зямлі, паводле гатунку свайго, і ўсякія птушкі паводле гатунку свайго, усё птаства, усе крылатыя.

все,2 в ком есть дыхание жизни, пара за парой вошли в ковчег к Ною.

І ўвайшлі яны па двое ў каўчэг да Ноя, па двое з кожнага цела, у якім быў дух жыцьця.

Пришедшие парами были самец и самка из всех живых существ, как Бог повелел Ною. И ГОСПОДЬ затворил за ним дверь ковчега.

І тыя, што ўвайшлі, былі мужчынскага [роду] і жаночага з усякага цела, як загадаў Бог. І зачыніў ГОСПАД за імі [каўчэг].

Сорок дней по всей земле вода прибывала, стало ее так много, что она подняла ковчег, и он оторвался от земли.

І стаўся патоп на зямлі сорак дзён, і разьліліся воды, і паднялі каўчэг, і ён узвысіўся над зямлёю.

И плавал ковчег на поверхности поднимающихся вод, которые всё больше затопляли землю.

І падымаліся воды, і вельмі ўзьняліся над зямлёю, і каўчэг плаваў па абліччы водаў.

Они настолько поднялись, что покрыли все самые высокие горы, какие есть под небом;

І вельмі моцна падняліся воды над зямлёю, і закрылі ўсе высокія горы, якія ёсьць пад усім небам.

затопив горы, вода поднялась над ними на пятнадцать локтей.3

На пятнаццаць локцяў угору падняліся воды, і закрылі горы.

Погибло тогда всякое живое творение, обитавшее на земле: и птицы, и скот, и звери, и все прочие существа, которыми изобиловала земля, и погибли все люди.

І загінула ўсякае цела, якое рухаецца па зямлі: і птушкі, і скаціна, і зьвяры, і ўсе паўзуны, што поўзаюць па зямлі, і ўсе людзі.

Все обитатели суши, все, в чьих ноздрях было дыхание жизни, умерли.

Усе, якія мелі дыханьне духа жыцьця ў ноздрах сваіх, усе, што былі на сухазем’і, — паўміралі.

Так уничтожил Бог4 всё живое, что было на земле, — людей, скот, ползающих по земле тварей и птиц небесных, — всё было истреблено, остался в живых лишь Ной и те, кто был с ним в ковчеге.

І вынішчыў [Бог] усякую жывую істоту, якая была на абліччы зямлі, ад чалавека да скаціны, да паўзуноў і да птушак паднебных, і былі яны вынішчаны з зямлі. І застаўся толькі Ной і тыя, што былі з ім у каўчэгу.

Сто пятьдесят дней водная стихия господствовала на земле.

І падымаліся воды над зямлёю сто пяцьдзясят дзён.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

2 [1] — См. Лев 11 и Втор 14:3−21.

15 [2] — Букв.: всякой плоти; то же в ст. 16.

20 [3] — Т. е. примерно на 7 м.

23 [4] — В некот. рукописях: было уничтожено.

« 6 глава 8 глава »