1 Царств 5 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Захватив ковчег Божий, филистимляне привезли его из Эвен-Эзера в Ашдод.

А Філістымляне ўзялі каўчэг Божы і прынесьлі яго з Авэн-Эзэра ў Азот.

Филистимляне взяли ковчег Божий, принесли его в капище1 Дагона и поставили рядом с изваянием Дагона.

І ўзялі Філістымляне каўчэг Божы, і ўнесьлі яго ў храм Дагона, і паставілі яго каля Дагона.

Наутро жители города увидели: Дагон лежит на земле лицом вниз, перед ковчегом ГОСПОДНИМ! Они взяли и поставили Дагона на место.

І ўсталі Азацяне рана на другі дзень, і вось, Дагон ляжыць тварам сваім да зямлі перад каўчэгам Гасподнім. І ўзялі яны Дагона і зноў паставілі яго на сваё месца.

Встав утром следующего дня, они увидели: Дагон снова лежит на земле лицом вниз перед ковчегом ГОСПОДНИМ, а голова его и кисти обеих рук отломлены и лежат на пороге, так что осталось от Дагона лишь тело.

І ўсталі яны раніцай на другі дзень, і вось, Дагон ляжыць ніцма на зямлі перад каўчэгам Гасподнім; галава Дагонава і абедзьве нагі яго і абедзьве рукі ягоныя адцятыя, кожная асобна, на парозе, засталося толькі тулава Дагонава.

Потому жрецы Дагона и все, кто приходит в капище Дагона в Ашдоде, и по сей день не наступают на его порог.

Таму жрацы Дагонавы і ўсе, хто прыходзіў у капішча Дагона ў Азот, ня ступаюць на парог Дагонаў да сёньня.

Сурово наказал ГОСПОДЬ2 жителей Ашдода и его окрестностей — наслал на них разорение и поразил нарывами.

І ацяжэла рука Гасподняя над Азацянамі, і Ён пабіваў іх і пакараў іх пакутлівымі нарасьцямі, у Азоце і ў навакольлі яго.

Увидев это, жители Ашдода решили: «Не должен более ковчег Бога Израилева оставаться у нас — сурово наказал Он и нас, и бога нашего Дагона».

І ўгледзелі гэта Азацяне і сказалі: хай не застанецца каўчэг Бога Ізраілевага ў нас, бо цяжкая рука ў Яго і для нас і для Дагона, бога нашага.

Они созвали к себе всех филистимских правителей и спросили: «Что делать нам с ковчегом Бога Израилева?» Те ответили: «Отправьте ковчег Бога Израилева в Гат». Так они и поступили с ковчегом Бога Израилева.

І паслалі, і сабралі да сябе ўсіх уладароў Філістымскіх, і сказалі: што нам рабіць з каўчэгам Бога Ізраілевага? І сказалі: няхай каўчэг Бога Ізраілевага пяройдзе ў Гэт. І адправілі каўчэг Бога Ізраілевага ў Гэт.

После того как перенесли ковчег в Гат, ГОСПОДЬ сурово наказал и этот город: у всех жителей, от мала до велика, появились нарывы.

Пасьля таго, як адправілі яго, была рука Гасподняя на горадзе — жудасьць вельмі вялікая, і пабіў Гасподзь жыхароў горада ад малога да вялікага, і паказаліся на іх нарасьці.

Тогда ковчег Божий отправили в Экрон, и едва ковчег Божий прибыл в этот город, как все жители завопили: «На погибель городу3 и нашему народу привезли к нам ковчег Бога Израилева!»

І паслалі яны каўчэг Божы ў Аскалон. І калі прыйшоў каўчэг Божы ў Аскалон, заенчылі Аскаланіцяне, кажучы: прынесьлі да нас каўчэг Бога Ізраілевага, каб аддаць сьмерці нас і народ наш.

Они созвали к себе всех филистимских правителей и предложили: «Отошлите ковчег Бога Израилева, пусть возвращается на свое место! А не то погубит он4 нас и народ наш». Смертельный ужас объял весь город от тяжкой Божьей кары:

І паслалі, і сабралі ўсіх уладароў Філістымскіх, і сказалі: вышліце каўчэг Бога Ізраілевага; няхай ён вернецца на сваё месца, каб ня ўсьмерціў ён нас і народ наш. Бо сьмяротная жудасьць была на ўсім горадзе: вельмі ацяжэла рука Божая на іх.

у тех, кто не умер, появились нарывы, и вопль города доходил до небес.

І тыя, якія не памерлі, пакараныя былі нарасьцямі, так што енк горада падымаўся да нябёсаў.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

2 [1] — Букв.: дом; то же ниже.

6 [2] — Букв.: рука Господня; то же в ст. 7, 9 и 11.

10 [3] — Букв.: мне; то же в ст. 11.

11 [4] — Или: Он, т. е. Бог.

« 4 глава 6 глава »