1 Царств 23 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Давиду сообщили, что филистимляне напали на Кеилу и расхищают собранный урожай.

Паведамілі Давіду, кажучы: вось, Філістымляне напалі на Кэіль і рабуюць гумны.

Давид вопросил ГОСПОДА: «Выступить ли мне в поход, сокрушу ли я этих филистимлян?» ГОСПОДЬ ответил Давиду: «Иди, ты одолеешь филистимлян и спасешь Кеилу».

І спытаўся Давід у Госпада. кажучы: ці ісьці мне, і ці паб’ю я гэтых Філістымлянаў? І адказваў Гасподзь Давіду: ідзі, ты паб’еш Філістымлянаў і выратуеш Кэіль.

Люди Давида возразили ему: « Даже здесь, в Иудее, нам страшно, а как мы выступим в Кеилу против филистимского войска?»

Але тыя, што былі з Давідам, сказалі яму: вось, мы баімся тут у Юдэі, як жа нам ісьці ў Кэіль супроць рушэньняў Філістымскіх?

Давид снова вопросил ГОСПОДА, и ГОСПОДЬ ответил ему: «Иди прямо в Кеилу, потому что Я предаю филистимлян в твои руки».

Тады зноў спытаў Давід у Госпада, і адказваў яму Гасподзь і сказаў: устань і йдзі ў Кэіль, бо Я перадам Філістымлянаў у рукі твае.

Давид и его люди отправились в Кеилу, сразились с филистимлянами, угнали их скот и нанесли им великое поражение. Так Давид спас жителей Кеилы.

І пайшоў Давід зь людзьмі сваімі ў Кэіль, і ваяваў зь Філістымлянамі, і забраў быдла іхняе, і ўчыніў ім вялікае пабоішча, і выратаваў Давід жыхароў Кэіля.

Когда Авьятар, сын Ахимелеха, бежал к Давиду в Кеилу, он захватил с собой эфод.

Калі Авіятар, сын Ахімэлэхаў, прыбег да Давіда ў Кэіль, дык прынёс з сабою і наплечнік.

Саулу донесли, что Давид пришел в Кеилу, и Саул сказал: «Отдал его Бог в мои руки, ведь он вошел в город, где на воротах есть засовы, и Давид сам себя запер».

І данесьлі Саўлу, што Давід прыйшоў у Кэіль, і Саўл сказаў: Бог аддаў яго ў рукі мае, бо ён замкнуўся, увайшоўшы ў горад з брамамі і замкамі.

Саул созвал на битву весь народ, чтобы осадить Кеилу и поймать Давида с его людьми.

І склікаў Саўл увесь народ на вайну, каб ісьці да Кэіля, аблажыць Давіда і людзей ягоных.

Давид, зная, что Саул злоумышляет против него, велел священнику Авьятару принести эфод.

Калі даведаўся Давід, што Саўл намысьліў супроць яго ліхое, сказаў сьвятару Авіятару: прынясі наплечнік.

И взмолился Давид: «ГОСПОДИ, Боже Израиля! Доподлинно слышал слуга Твой, что Саул собирается идти на Кеилу, чтобы разорить город из-за меня.

І сказаў Давід: Госпадзе Божа Ізраілеў! Раб твой пачуў, што Саўл хоча прыйсьці ў Кэіль, спустошыць горад празь мяне.

Выдадут ли ему меня правители Кеилы? Придет ли сюда Саул, как слышал слуга Твой? ГОСПОДИ, Боже Израилев, открой это слуге Твоему!» И ГОСПОДЬ ответил: «Придет».

Ці аддадуць мяне жыхары Кэіля ў рукі яму? І ці прыйдзе сюды Саўл, як чуў раб Твой? Госпадзе Божа Ізраілеў! адкрый рабу Твайму. І сказаў Гасподзь: прыйдзе.

Давид спросил: «Выдадут ли правители Кеилы меня и моих людей Саулу?» «Выдадут», — ответил ГОСПОДЬ.

І сказаў Давід: ці аддадуць жыхары Кэіля мяне і людзей маіх у рукі Саўлу? І сказаў Гасподзь: аддадуць.

Тогда Давид и его люди, около шестисот человек, собрались и покинули Кеилу. Они странствовали где придется. А Саулу донесли, что Давид бежал из Кеилы, и он отменил свой поход.

Тады падняўся Давід і людзі ягоныя, каля шасьцісот чалавек, і выйшлі з Кэіля і хадзілі, дзе маглі. А Саўлу было данесена, што Давід уцёк з Кэіля, і тады ён адмяніў паход.

Давид жил в пустыне, в крепости на пустынном нагорье Зиф. Саул продолжал его разыскивать, но Бог не давал ему схватить Давида.

А Давід заставаўся ў пустыні ў недаступных мясьцінах і потым на гары ў пустыні Зіф. А Саўл шукаў яго кожны дзень; але Бог не аддаў Давіда ў рукі ягоныя.

Когда Давид был в пустыне Зиф, в Хорше, он узнал, что Саул снова ищет его, чтобы убить.

І бачыў Давід, што Саўл выйшаў шукаць душы ягонай; а Давід быў у пустыні Зіф у лесе.

Ионафан, сын Саула, тут же отправился к Давиду в Хоршу и ободрял его надеждой на Бога.

І ўстаў Ёнатан, сын Саўлаў, і прыйшоў да Давіда ў лес, і ўмацаваў яго спадзяваньнем на Бога,

«Не бойся, — говорил он ему, — не схватит тебя отец мой Саул. Ты будешь царствовать над Израилем, а я буду вторым после тебя, и даже отец мой Саул знает это».

і сказаў яму: ня бойся, бо ня знойдзе цябе рука бацькі майго Саўла, і ты будзеш цараваць над Ізраілем, а я буду другі пасьля цябе; і Саўл, бацька мой, ведае гэта.

Они заключили друг с другом союз пред ГОСПОДОМ, и Давид остался в Хорше, а Ионафан вернулся домой.

І паклалі яны паміж сабою заруку прад абліччам Госпада; і Давід застаўся ў лесе, а Ёнатан пайшоў у дом свой.

Тем временем жители Зифа пришли к Саулу в Гиву и сказали: «Давид скрывается у нас в Хорше, в крепости на холме Хахила, что к югу от Ешимона!

І прыйшлі Зіфэі да Саўла ў Гіву, кажучы: вось, Давід хаваецца ў нас у недаступных мясьцінах, у лесе, на пагорку Гэхіла, што направа ад Есімона;

Приходи, царь, когда пожелаешь, мы предадим его в твои руки».

дык вось, па жаданьні душы тваёй, цару, ідзі; а нашым чынам будзе аддаць яго ў рукі цара.

Саул ответил: «Благослови вас ГОСПОДЬ за сочувствие мне!

І сказаў ім Саўл: дабраславёныя вы ў Госпада за тое, што пашкадавалі мяне;

Идите и точно разузнайте, проверьте всё и высмотрите место, где он бывает. Трудно его застать!1 Говорят мне, он очень хитер.

ідзеце, упэўніцеся яшчэ і высачыце месца ягонае, дзе будзе нага ягоная, і хто бачыў яго там, бо мне кажуць, што ён вельмі хітры;

Высмотрите, разузнайте обо всех его убежищах, где он скрывается, и возвращайтесь ко мне с точными сведениями, и тогда я отправлюсь с вами. Пока он в этой стране, я буду искать его по всей2 Иудее!»

і высачыце, і разьведайце ўсе ягоныя сховішчы, у якіх ён тоіцца, і вярнецеся да мяне з пэўнаю весткаю, і я пайду з вамі; і калі ён у гэтай зямлі, я буду шукаць яго ва ўсіх тысячах Юдавых.

Тогда они отправились в Зиф и пришли туда раньше Саула, а Давид и его люди были уже в пустыне Маон, на равнине Арава к югу от Ешимона.

І ўсталі яны і пайшлі ў Зіф раней за Саўла. А Давід і людзі ягоныя былі ў пустыні Маон, на раўніне, направа ад Есімона.

Саул со своими людьми отправился на его поиски. Давиду сообщили об этом, и он спустился к скале в пустыне Маон. Услышав об этом, царь Саул погнался за Давидом по пустыне.

І пайшоў Саўл зь людзьмі сваімі шукаць яго. Але Давіду паведамілі пра гэта, і ён перайшоў да скалы і заставаўся ў пустыні Маон. І дачуўся Саўл і пагнаўся за Давідам у пустыню Маон.

Саул шел по одному склону горы, а Давид со своими людьми — по другому. Давид спешил оторваться от Саула, а Саул со своими людьми хотел перехватить его и взять в плен.

І йшоў Саўл па адным баку гары, а Давід зь людзьмі сваімі быў па другі бок гары. І калі Давід сьпяшаўся ўцячы ад Саўла, а Саўл зь людзьмі сваімі ішоў у абыход Давіду і людзям ягоным, каб захапіць іх,

Но тут к Саулу пришел гонец и сказал: «Филистимляне вторглись в нашу страну! Поспеши вернуться!»

тады прыйшоў да Саўла вястун, кажучы: сьпяшайся і прыходзь, бо Філістымляне напалі на зямлю.

Тогда Саул прекратил преследовать Давида и отправился навстречу филистимлянам. Потому и назвали люди это место «Скала Избавления».3

І вярнуўся Саўл ад перасьледу Давідавага і пайшоў насустрач Філістымлянам; таму і назвалі гэтую мясьціну: Сэла-Гамахлэкот.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

22 [1] — Букв.: кто видел его?

23 [2] — Букв.: среди тысяч.

28 [3] — Евр. села-хаммахлекот.

« 22 глава 24 глава »