1 Царств 7 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Жители Кирьят-Еарима пришли и забрали ковчег ГОСПОДЕНЬ. Они отнесли его в дом Авинадава, что на холме, а его сына Элеазара освятили, чтобы он заботился о ковчеге ГОСПОДНЕМ.

І прыйшлі жыхары Кірыятыярыма, і ўзялі каўчэг Госпада, і прынесьлі яго ў дом Амінадаваў, на пагорак, а Элеазара, сына ягонага, асьвяцілі, каб ён захоўваў каўчэг Госпада.

С тех пор как ковчег остался в Кирьят-Еариме, прошло много времени — лет двадцать. И стал весь род Израилев1 каяться, желая вернуться к ГОСПОДУ.2

З таго дня, як застаўся каўчэг у Кірыятыярыме, прайшло шмат часу, гадоў дваццаць. І вярнуўся ўвесь дом Ізраілеў да Госпада.

Сказал Самуил всему роду Израилеву: «Если вы всем сердцем возвращаетесь к ГОСПОДУ, то удалите от себя чужих богов и астарт, обратите сердца к ГОСПОДУ и служите только Ему — и Он избавит вас от филистимлян».

І сказаў Самуіл усяму дому Ізраіля, кажучы: калі вы ўсім сэрцам сваім вяртаецеся да Госпада, дык выдаліце са свайго асяродзьдзя багоў іншаземных і Астартаў і расхінеце сэрца ваша да Госпада і служэце Яму аднаму, і Ён выратуе вас ад рукі Філістымлянаў.

Оставили израильтяне ваалов и астарт и стали служить одному ГОСПОДУ.

І выдалілі сыны Ізраілевыя Ваалаў і Астартаў і пачалі служыць аднаму Госпаду.

Тогда Самуил сказал: «Пусть весь Израиль соберется в Мицпу, чтобы я помолился о вас ГОСПОДУ».

І сказаў Самуіл: зьбярэце ўсіх Ізраільцянаў у Масіфу, і я памалюся за вас Госпаду.

Народ собрался в Мицпу и, набрав воды, в знак покаяния вылил ее перед ГОСПОДОМ. В тот день они постились и говорили: «Согрешили мы против ГОСПОДА». (А Самуил в Мицпе был судьей израильтян.)

І сабраліся ў Масіфу, і чэрпалі ваду, і вылівалі прад Госпадам, і пасьціліся ў той дзень, кажучы: зграшылі мы прад Госпадам. І судзіў Самуіл сыноў Ізраілевых у Масіфе.

Услышав, что израильтяне собрались в Мицпе, филистимские правители решили идти войной на Израиль. Узнали об этом израильтяне и испугались.

Калі пачулі Філістымляне, што сабраліся сыны Ізраілевыя ў Масіфу, тады пайшлі валадары Філістымскія на Ізраіля. Ізраільцяне, дачуўшыся, спалохаліся Філістымлянаў.

Они говорили Самуилу: «Не переставай взывать о нас к ГОСПОДУ, Богу нашему, чтобы спас Он нас от филистимлян!»

І сказалі сыны Ізраілевыя Самуілу: не пераставай заклікаць за нас Госпада Бога нашага, каб Ён выратаваў нас ад рукі Філістымлянаў.

Взял Самуил молочного ягненка и принес его целиком во всесожжение ГОСПОДУ. Воззвал Самуил к ГОСПОДУ об Израиле, и ответил ему ГОСПОДЬ.

І ўзяў Самуіл адно ягня ад саскоў і прынёс яго на цэласпаленьне Госпаду, і заклікаў Самуіл Госпада да Ізраіля, і пачуў яго Гасподзь.

Едва успел Самуил принести всесожжение ГОСПОДУ, как филистимляне, подойдя совсем близко, изготовились напасть на израильтян. Но тут ГОСПОДЬ обрушил на филистимлян сильный гром и тем самым поверг их в ужас, и разбили их израильтяне.

І калі Самуіл прыносіў цэласпаленьне, Філістымляне прыйшлі ваяваць зь Ізраілем. Але Гасподзь загрымеў у той дзень моцным громам над Філістымлянамі і навёў на іх жах, і яны былі пакараныя перад Ізраілем.

Израильтяне вышли из Мицпы и гнали филистимлян вплоть до окрестностей Бет-Кара, убивая их по дороге.

І выступілі Ізраільцяне з Масіфы, і перасьледавалі Філістымлянаў, і білі іх да месца пад Вэтхорам.

Самуил взял камень, поставил его между Мицпой и Шеном и дал ему имя Эвен-Эзер,3 сказав: «До сего места ГОСПОДЬ помог нам дойти ».

І ўзяў Самуіл адзін камень, і паставіў паміж Масіфаю і Сэнам і назваў яго Авэн-Эзэр, сказаўшы: да гэтага месца дапамог нам Гасподзь.

Так филистимляне были усмирены и больше не осмеливались вторгаться в пределы Израиля. Во времена Самуила рука ГОСПОДНЯ сдерживала филистимлян.

Так упакораны былі Філістымляне і перасталі хадзіць у межы Ізраілевыя; і была рука Гасподняя на Філістымлянах ва ўсе дні Самуіла.

Города от Экрона и до Гата, что филистимляне прежде захватили у израильтян, были возвращены Израилю. Эти области Израиль освободил от филистимлян, и с амореями у Израиля был мир.

І вернуты былі Ізраілю гарады, якія ўзялі Філістымляне ў Ізраіля, ад Акарона і да Гэта, і межы іх вызваліў Ізраіль з рук Філістымлянаў, і быў мір паміж Ізраілем і Амарэямі.

Самуил был судьей и правил Израилем, пока был жив.

І быў Самуіл судзьдзёю Ізраіля ва ўсе дні жыцьця свайго:

Год за годом он ходил из Бет-Эля в Гилгал и в Мицпу как правитель всех этих селений и разбирал тяжбы израильтян.

год у год ён хадзіў і абыходзіў Вэтыль і Галгал і Масіфу і судзіў Ізраіля ва ўсіх гэтых мясьцінах;

Потом он возвращался в Раму — ведь там был его дом — и правил израильтянами оттуда. Там же он воздвиг и жертвенник ГОСПОДУ.

потым вяртаўся ў Раму, бо там быў дом ягоны, і там судзіў ён Ізраіля, і пабудаваў там ахвярнік Госпаду.

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

2 [1] — Букв.: дом Израилев; то же в ст. 3.

2 [2] — Или: и стал весь народ израильский с плачем обращаться к Господу. Точный смысл масоретского текста здесь неясен.

12 [3] — Букв.: камень помощи.

« 6 глава 8 глава »