1 Царств 21 глава

Первая книга Царств
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Васіля Сёмухі

Давид пошел в Нов к священнику Ахимелеху. Приход Давида смутил Ахимелеха, и он спросил: «Отчего ты один, с тобой никого нет?»

І прыйшоў Давід у Номву да Ахімэлэха сьвятара, і сумеўся Ахімэлэх пры сустрэчы з Давідам і сказаў яму: чаму ты адзін, і нікога няма з табою?

Давид ответил священнику Ахимелеху: «Царь поручил мне одно дело и велел: „Пусть никто ничего не знает о том, зачем я послал тебя и что тебе поручил“. Поэтому слуг своих я оставил в условленном месте.

І сказаў Давід Ахімэлэху сьвятару: цар даручыў мне дзею і сказаў мне: «хай ніхто ня ведае, па што я паслаў цябе і што даручыў табе»; таму людзей я пакінуў на пэўным месцы;

Дай мне, что есть у тебя под рукой, хлебов пять или что найдется».

дык вось, што ёсьць у цябе пад рукою, дай мне, хлябоў пяць, альбо што знойдзецца.

«Нет у меня под рукой обычного хлеба, — отвечал Давиду священник, — а есть лишь священный хлеб, но это только если юноши твои воздерживались от женщин».

І адказаў сьвятар Давіду, кажучы: няма ў мяне пад рукою простага хлеба, а ёсьць хлеб асьвечаны; калі толькі людзі твае ўстрымаліся ад жанчын.

В ответ Давид сказал священнику: «Не было у нас женщин ни вчера, ни позавчера — нам это непозволительно, когда мы отправляемся в путь. Вещи1 слуг освящены, даже когда мы выходим в обычный поход, и тем более чисты они сегодня».

І адказаў Давід сьвятару і сказаў яму: жанчын з намі ня было ні ўчора, ні заўчора, з часу, як я выйшаў, а посуд хлопчыкаў чысты, а калі дарога нячыстая, дык хлеб застанецца чыстым у посудзе.

Тогда священник дал ему святыню, потому что не было у него другого хлеба, кроме хлебов, которые полагают на столе пред ГОСПОДОМ; взамен положили свежие хлебы.

І даў яму сьвятар асьвечанага хлеба; бо ня было ў яго хлеба, акрамя хлябоў выстаўленьня, якія ўзятыя былі ад аблічча Госпада, каб, калі зьнятыя будуць, пакласьці цёплыя хлябы.

В тот же день там пребывал пред ГОСПОДОМ2 один из слуг Саула. Звали его Доэг-эдомитянин, он распоряжался пастухами Саула.

Там быў таго дня прад Госпадам адзін слуга Саўлаў, імем Доік, Ідумэянін, начальнік пастухоў Саўлавых.

Давид спросил Ахимелеха: «Нет ли здесь у тебя копья или меча? Я не взял с собой ни своего меча, ни другого оружия, слишком срочным было поручение царя».

І сказаў Давід Ахімэлэху: ці няма тут у цябе пад рукою дзіды ці меча? бо я ня ўзяў з сабою ні меча, ні іншай зброі, бо даручэньне царовае было сьпешнае.

Священник ответил: «Меч филистимлянина Голиафа, которого ты поразил в долине Эла, — вот он, позади эфода, завернутый в полотно. Возьми его, если хочешь, а никакого другого здесь нет». Давид сказал: «Нет ему равного, дай мне его!»

І сказаў сьвятар: вось меч Галіяфа Філістымляніна, якога ты забіў у даліне дуба, загорнуты ў вопратку, за наплечнікам; калі хочаш, вазьмі яго; іншага акрамя гэтага тут няма. І сказаў Давід: няма да яго падобнага, дай мне яго.

В тот же день Давид бежал от Саула к Ахишу, царю гатскому.

І ўстаў Давід, і ўцёк таго самага дня ад Саўла, і прыйшоў да Анхуса, цара Гэцкага.

Слуги Ахиша сказали ему: «Не Давид ли это, царь той страны? Не о нем ли распевали в хороводах: „Саул поразил тысячи, а Давид — десятки тысяч“?»

І сказалі Анхусу слугі ягоныя: ці ня гэта Давід, цар той краіны? ці не яму сьпявалі ў карагодах і казалі: Саўл пабіў тысячы, а Давід — дзясяткі тысяч?

Слова эти Давид запомнил и очень испугался Ахиша, царя гатского:

Давід паклаў словы гэтыя ў сэрцы сваім і моцна баяўся Анхуса, цара Гэцкага.

притворившись при нем безумцем, он чертил знаки на створах ворот и пускал слюну по своей бороде.

І зьмяніў твар свой перад імі, і прыкінуўся вар’ятам у іхніх вачах, і крэсьліў на дзьвярах, і пускаў сьліну па барадзе сваёй.

Ахиш сказал слугам: «Вы же видите, он помешался! Зачем вы привели его ко мне?

І сказаў Анхус рабам сваім: бачыце, ён чалавек вар’ят; навошта вы прывялі яго да мяне?

Не хватает мне своих помешанных, что вы привели ко мне еще и этого — безумствовать передо мной? Неужели я пущу его в свой дом?»

ці ж мала ў мяне вар’ятаў, што вы прывялі яго, каб ён юродзіў перад мною? няўжо ён увойдзе ў дом мой?

Примечания:

Под редакцией Кулаковых

5 [1] — Или: тела, букв.: сосуды.

7 [2] — Букв.: которого задержали пред Господом.

« 20 глава 22 глава »