Ламентацыі 5 глава

Ламентацыі Ярэміі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Библейской Лиги ERV

 
 

«Прыпомні, Госпадзе, што нас напаткала; глянь і прыгледзься да нашай брыдоты.
 
Господи, вспомни, что с нами случилось, посмотри на наш позор.

Спадчына наша прыпала чужынцам, чужаземцам — дамы нашы.
 
Наша земля другим народам была отдана, чужестранцам наши дома достались.

Сталіся мы сіротамі без бацькі, а маці нашы — быццам удовы.
 
Сиротами мы стали без отца, а наши матери как вдовы.

Ваду сваю за грошы купляем, за сваё дрэва грошы плацім.
 
Должны мы воду питьевую покупать, и за дрова должны платить мы.

Падганяюць нас з ярмом на шыі, замучаным не даюць супачынку.
 
Ярмо на шею нас заставили надеть, изнемогаем мы, а отдыха нам нет.

Да Егіпта выцягвалі мы рукі і да Асірыі, каб наесціся хлеба.
 
С Египтом и Ассирией мы соглашение заключили, чтоб хлеба вдоволь получить.

Бацькі нашы награшылі, і няма іх, а мы нясём на сабе іх злачыннасць.
 
Против Тебя грешили наши предки, и, хотя их больше нет в живых, мы всё же за их грехи страдаем.

Слугі пануюць над намі, і няма нікога, хто б адкупіў з рук іх.
 
Рабы теперь над нами правят, и некому от них спасти нас.

З небяспекаю для жыцця нашага здабываем хлеб сабе на віду меча ў пустыні.
 
Хлеб достаём себе в пустыне, жизнью рискуя от меча.

Наша скура, як печ, разгарэлася ад страшэннага голаду.
 
От жгучего голода наша кожа горяча как печь.

На Сіёне паганілі жанчын, а дзяўчат — па гарадах Юды.
 
Враги насилуют женщин Сиона, бесчестят их в городах иудейских.

Князі павешаны рукамі іх, і да аблічча старых не мелі пашаны,
 
Враги повесили наших князей, они не почитают наших старцев.

юнакі жорны насілі, хісталіся хлопчыкі пад бярвеннямі.
 
Наших юношей они заставили на мельнице зерно молоть, отроки спотыкаются под тяжестью дров.

Старэйшыны пакінулі браму, моладзь жа — свае карагоды песенныя.
 
Старцы уже не сидят у городских ворот, и юноши не поют.

Знікла з сэрцаў нашых радасць, у жалобу змяніліся нашы скокі.
 
Радость ушла из наших сердец, а наши танцы обратились в плач над мёртвыми.

З галавы нашай спаў вянец, гора нам, бо мы награшылі!
 
Корона с головы упала нашей, несчастья к нам пришли за то, что грешили мы.

Таму сумным сталася сэрца наша, таму і зацямніліся вочы нашы,
 
Оттого ослабели наши сердца и притупились глаза наши.

дзеля гары Сіён, бо яна апусцела: лісы шнуруюць па ёй.
 
Гора Сион пустынной стала, лисицы бегают по ней.

Але Ты, Госпадзе, трываць будзеш вечна, Твой пасад з пакалення ў пакаленне.
 
Но Ты, Господи, правишь вечно. Твой престол стоит из поколения в поколение.

Чаму навек хочаш пра нас забыцца, чаму на доўгія дні Ты нас пакідаеш?
 
Почему Ты забыл нас навсегда? Зачем Ты покинул нас на долгое время?

Навярні нас, Госпадзе, да Цябе, і мы вернемся, аднаві дні нашы, як ад пачатку.
 
Возврати нас к Себе, Господи, мы с радостью к Тебе вернёмся. Сделай нашу жизнь как прежде!

Ці ж назаўсёды нас адпіхаеш? Ці так ужо моцна на нас злуешся?»
 
Неужели Ты совсем отверг нас? Неужели безграничен гнев Твой против нас?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.