Дзеі 23 глава

Дзеі святых Апосталаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Библейской Лиги ERV

Паўла ж, гледзячы адважна на раду, гаворыць: «Мужы браты! Да сённяшняга дня я жыў на віду Бога з заўсёды чыстым сумленнем».

Посмотрев на членов синедриона, Павел обратился к ним с такими словами: «Братья мои! До сегодняшнего дня я жил перед Богом с чистой совестью и всегда поступал так, как считал правильным».

Тады першасвятар Ананія загадаў тым, што пры ім стаялі, ударыць яго па вуснах.

Услышав это, первосвященник Анания приказал стоящим рядом с Павлом ударить его по губам.

Дык Паўла сказаў яму: «Хай ударыць цябе Бог, сцяна падбеленая! Бо ты сеў мяне судзіць паводле закону, а загадваеш мяне біць насуперак закону».

Павел же сказал ему: «Бог поразит тебя! Ты словно грязная стена, которую побелили, чтобы скрыть нечистоты! Ты сидишь здесь, чтобы судить меня по Закону Моисея, а сам приказываешь бить меня и тем самым нарушаешь закон».

А тыя, якія пры ім стаялі, сказалі: «Першасвятара Божага абражаеш?»

Люди, стоявшие рядом с Павлом, сказали ему: «Как ты осмеливаешься оскорблять первосвященника Божьего?»

Сказаў Паўла: «Не ведаў, браты, што гэта першасвятар. Бо напісана: “Кіраўніка народа твайго не абражай”».

Тогда Павел ответил: «Братья, я не знал, что он первосвященник. В Писаниях сказано: „Не говори плохо о правителе народа твоего”».

І Паўла, ведаючы, што тут адна частка садукеяў, а другая — фарысеяў, закрычаў перад радай: «Я — фарысей, мужы браты, і сын фарысееў! Стаю перад судом за надзею на ўваскрэсенне з мёртвых».

Когда Павел понял, что одни из собравшихся там были саддукеи, а другие фарисеи, он громко сказал: «Братья! Я фарисей, сын фарисея! И на суд привели меня за то, что надеюсь на воскресение людей из мёртвых».

Калі гэта сказаў, узнялася звадка паміж фарысеямі і садукеямі, і грамада раздзялілася.

Когда он сказал это, поднялся спор между фарисеями и саддукеями, и собрание разделилось,

Бо садукеі кажуць, што няма ўваскрэсення, ані анёла, ані Духа, а фарысеі прызнаюць адно і другое.

потому что саддукеи говорят, что ни воскресения, ни Ангелов, ни духов нет, а фарисеи признают всё это.

І зрабіўся вялікі лямант, і, ускочыўшы, кніжнікі з фарысейскага боку зацята крычалі: «Нічога благога ў гэтым чалавеку не знайшлі мы. Можа, сапраўды гаварыў да яго Дух або анёл, дык не будзем змагацца супраць Бога».

Все стали громко кричать, и некоторые законники из фарисеев начали спорить: «Ничего плохого мы не находим в этом человеке. Что если дух или Ангел говорил с ним?»

І, калі дайшло да вялікага забурэння, трыбун, баючыся, каб яны не разарвалі Паўлу, загадаў жаўнерам сысці, і забраць яго ад іх, і завесці ў крэпасць.

Спор перешёл в драку, и военный трибун, опасаясь, как бы они не растерзали Павла, приказал солдатам спуститься вниз и увести его от евреев в крепость.

У наступную ноч аб’яўляецца яму Госпад і гаворыць: «Будзь мужны! Паўла, трэба, каб ты і ў Рыме сведчыў пра Мяне падобным чынам, як у Ерузаліме».

На следующую ночь Господь предстал перед Павлом и сказал: «Мужайся! Как ты свидетельствовал обо Мне в Иерусалиме, так будешь свидетельствовать и в Риме».

А як настаў дзень, некаторыя юдэі ўчынілі змову і пакляліся, што не будуць есці і піць, пакуль не заб’юць Паўлу.

Когда наступил день, иудеи сговорились между собой и дали клятву не есть и не пить до тех пор, пока не убьют Павла.

І было больш за сорак чалавек, што ўчынілі гэтакую прысягу.

Участвовавших в заговоре было более сорока человек.

Яны пайшлі да першасвятароў і старэйшын і сказалі: «Мы пакляліся клятваю нічога не браць у вусны, пакуль не заб’ём Паўлу.

Они пошли к главным священникам и старейшинам и сказали: «Мы поклялись ничего не есть и не пить до тех пор, пока не убьём Павла.

Цяпер вы, разам з радай, паведаміце трыбуну, каб ён заўтра прывёў яго да вас, нібыта каб лепш даследаваць нешта пра яго, а мы гатовы забіць яго перш, чым ён дойдзе».

Поэтому просим вас и синедрион приказать трибуну, чтобы тот привёл к вам Павла, якобы для более подробного допроса. Мы же готовы убить его по дороге сюда».

Калі пра змову пачуў сын сястры Паўлы, прыйшоў ды ўвайшоў у крэпасць, і абвясціў пра гэта Паўлу.

Но об этой засаде услышал племянник Павла, и поэтому он пошёл в крепость предупредить его об этом.

Паўла ж паклікаў аднаго з сотнікаў і сказаў: «Завядзі гэтага юнака да трыбуна, бо мае нешта яму паведаміць».

Тогда Павел подозвал одного из центурионов и повелел ему: «Отведи этого юношу к трибуну, потому что он хочет ему что-то сказать».

Дык той узяў яго з сабой, завёў да трыбуна і гаворыць: «Вязень Паўла пазваў мяне і папрасіў, каб я завёў да цябе гэтага юнака, які мае нешта табе сказаць».

И тот привёл юношу к трибуну и сказал: «Узник Павел позвал меня и попросил привести этого юношу к тебе, так как он хочет тебе что-то сообщить».

Трыбун узяў яго за руку і, адышоўшы з ім на бок, запытаўся: «Што маеш мне сказаць?»

Командир взял юношу за руку и, отведя в сторону, спросил: «Что ты хочешь сказать мне?»

Ён сказаў: «Юдэі вырашылі прасіць цябе, каб заўтра прывёў Паўлу ў раду, нібыта каб лепш даследаваць нешта пра яго.

Тот ответил: «Иудеи сговорились просить тебя привести Павла завтра в синедрион, якобы для более подробного расследования.

Ты, аднак, не вер ім, бо болей сарака з іх цікуе на яго. Яны пакляліся клятвай не есці і не піць, пакуль не заб’юць яго, і ўжо прыгатаваліся, чакаючы твайго дазволу».

Не слушай их, потому что больше сорока человек ждут его в засаде. Они поклялись не есть и не пить до тех пор, пока не убьют его. И теперь они ожидают твоего согласия».

Дык трыбун адпусціў юнака і загадаў: «Нікому не гавары тое, што ты мне паведаміў».

Тогда военачальник отпустил юношу, приказав ему: «Никому не говори, что ты рассказал мне об этом».

І, паклікаўшы двух сотнікаў, сказаў: «Прыгатуйце дзвесце жаўнераў, каб ішлі ў Цэзарэю, а таксама семдзясят коннікаў ды дзвесце дзіднікаў а трэцяй гадзіне ночы.

Затем военачальник позвал двух своих центурионов и приказал им: «Подготовьте двести солдат для перехода в Кесарию, а также семьдесят всадников и двести копьеносцев и будьте готовы к девяти часам вечера.

Прыгатуйце і жывёлу да язды, каб, пасадзіўшы Паўлу на яе, здаровага даставілі намесніку Фэліксу».

Приготовьте также лошадей, чтобы в целости и сохранности доставить Павла к правителю Феликсу».

Напісаў прытым ліст такога зместу:

Кроме того, он написал письмо такого содержания:

«Клаўдзій Лісій найдастойнейшаму намесніку Фэліксу — радавацца.

«Клавдий Лисий шлёт приветствия его превосходительству правителю Феликсу.

Гэтага чалавека схапілі юдэі і хацелі забіць. Я ж, паспяшаўшы з войскам, вырваў яго, даведаўшыся, што ён — рымлянін.

Некоторые иудеи схватили этого человека и чуть было не убили его. Но когда я узнал, что он является римским гражданином, то пришёл с солдатами и спас его.

Хочучы ведаць прычыну, дзеля якой яго вінавацілі, я адвёў яго ў іх раду

Желая узнать причину, по которой его обвиняют, я привёл его в их синедрион.

і знайшоў, што вінавацяць яго ў спрэчных пытаннях іх закону, але ні ў якім злачынстве, вартым смерці або астрога.

Вот что я выяснил: все обвинения, выдвинутые против него, касаются их же собственного Закона, и ни в чём, заслуживающем смерти или заключения, он не повинен.

Калі ж мне паведамілі, што мела стацца ад юдэяў, аб змове, што рыхтуецца супраць [гэтага] чалавека, я выслаў яго безадкладна да цябе, паведамляючы абвінаваўцам, каб выказваліся супраць яго перад табой. Бывай здароў».

Когда же мне сказали, что против этого человека готовится заговор, я тотчас же послал его к тебе и приказал его обвинителям представить их дело на твоё рассмотрение».

Дык жаўнеры паводле загаду ўзялі Паўлу і ўночы прывялі яго ў Антыпатрыду.

Солдаты выполнили приказ и в тот же вечер привели Павла в Антипатриду,

Назаўтра, адправіўшы коннікаў, каб пайшлі разам з ім, самі вярнуліся ў крэпасць.

а на следующий день всадники отправились с Павлом в Кесарию, остальные же возвратились в крепость.

Тыя ж, калі прыбылі ў Цэзарэю, аддалі ліст намесніку ды паставілі Паўлу перад ім.

Прибыв в Кесарию, всадники доставили письмо правителю и передали Павла в его руки.

А намеснік, прачытаўшы, спытаў, з якой ён правінцыі. Калі ж даведаўся, што з Цыліцыі,

Феликс прочёл письмо и спросил Павла: «Из какой ты провинции?» Узнав, что он из Киликии,

сказаў: «Выслухаю цябе, калі прыбудуць твае абвінаваўцы». І загадаў пільнаваць яго ў прэторыі Ірада.

Феликс сказал: «Я выслушаю тебя, когда явятся твои обвинители». Правитель приказал держать Павла под стражей во дворце Ирода.

« 22 глава 24 глава »