Исаия 38 глава

Книга пророка Исаии
Библейской Лиги ERV → Пераклад Чарняўскага 2017

В это время Езекия заболел и находился при смерти. Пророк Исаия, сын Амоса, пришёл к Езекии и сказал ему: «Господь передал мне такие слова для тебя: „Так говорит Господь: „Ты скоро умрёшь, поэтому ты должен составить завещание своей семье!”»

У тыя дні Эзэкія захварэў смяротна. І прыйшоў да яго Ісая, сын Амоса, і сказаў яму: «Так кажа Госпад: “Распарадзіся домам сваім, бо памрэш ды не будзеш жыць”».

Тогда Езекия повернулся в сторону храма и начал молиться:

Тады павярнуўся Эзэкія тварам сваім да сцяны і маліўся да Госпада,

«Господи, вспомни, что я преданно служил Тебе всем своим сердцем. Я делал то, что Ты считал правильным». Тогда Езекия горько заплакал.

і сказаў так: «Госпадзе, прашу, успомні, малю, як вёў я сябе адносна Цябе верна і са шчырым сэрцам і, што добрае ў вачах Тваіх, тое рабіў». І плакаў Эзэкія плачам вялікім.

И получил Исаия весть от Господа:

І прамовіў Госпад да Ісаі, кажучы:

«Пойди к Езекии и скажи: „Так говорит Господь, Бог твоего предка Давида: „Я услышал твою молитву и увидел твои слёзы. Я прибавлю пятнадцать лет к твоей жизни

«Ідзі і скажы Эзэкіі: гэта кажа Госпад, Бог Давіда, бацькі твайго: “Чуў Я маленне тваё, бачыў слёзы твае, вось жа, дакіну да дзён тваіх пятнаццаць гадоў,

и спасу тебя и этот город от руки ассирийского царя”».

і ўратую з рукі цара асірыйцаў цябе і горад гэты, ды абараню гэты горад”.

«Вот знамение тебе от Господа в знак того, что Он исполнит слово Своё, — сказал Исаия, —

Такі вось будзе табе знак ад Госпада, што Госпад споўніць слова гэтае, што прамовіў:

Он говорит: „Посмотри, Я возвращаю тень на ступени Ахаза на десять ступеней назад”».

“Вось жа, Я адвяду цень на ступенях, па якіх [цень] прайшоў ужо з сонцам на сонечным гадзінніку Ахаза, на дзесяць ступеняў назад”». І вярнулася назад сонца на дзесяць ступеняў па ступенях, па якіх ужо прайшло.

Вот письмо Езекии, когда он выздоровел от болезни:

Пісанне Эзэкіі, цара Юдэйскага, калі ўпаў у хваробу, але быў аздароўлены ад немачы сваёй.

Я сказал себе, что буду до старости жить, но в расцвете дней пришло мне время умереть.

Казаў я: «У палавіне дзён маіх пайду я да брамы пекла; прасіў я рэшту гадоў маіх».

И я сказал, что не увижу Господа Иегову, я не увижу более людей.

Казаў я: «Ужо не буду бачыць Госпада Бога на зямлі жывых, не ўбачу чалавека больш між жыхароў свету.

Мой дом, пастушеский шатёр, снят с места, со мной покончено как с тканью, которую сворачивают, срезая с ткацкого станка. Ты рано жизнь мою закончил.

Жытло маё прынята і перанесена далёка ад мяне, як палатка пастухоў; звіў Ён, як ткач, жыццё маё, ад кроснаў адарваў мяне. Ад рання да вечара мяне марнуеш.

Всю ночь рыдал я громко, но все мои надежды рассыпались как кости в пасти льва. Ты рано жизнь мою закончил.

Павалены, ляжу я аж да раніцы, быццам леў, так сцёр усе косці мае; ад раніцы да вечара марнуеш мяне.

Словно птица я кричал, стонал как горлица и в скорби глядел на небо. Господи, подтверди, что мне поможешь, яви мне доказательство того.

Як птушанё ластаўкі, так запішчу, буду вуркатаць, як галубка; стаміліся вочы мае, углядаючыся ў вышыню. Госпадзе, цярплю прыгнёт, паручыся за мяне!

Что я могу сказать? Господь дал мне ответ и сделал так, что всё это случилось! Смиренен буду я остаток жизни, так как мне горько на душе.

Што скажу я, або што Ён мне адкажа? Ён гэта ўчыніў! Буду гэтак ісці праз усе гады мае ў горычы душы маёй.

Владыка мой, так оживи мой дух тяжёлым испытанием и помоги стать сильным и здоровым духу моему, верни здоровье и жизнь мне возврати!

Госпадзе, на Цябе спадзяецца сэрца маё, хай жыве дух мой, аздараві мяне і ажыві мяне!

Взгляни, минули мои беды, мир снизошёл ко мне. Ты меня сильно любишь, Ты мне не дал уйти в могилу и все мои грехи отбросил далеко.

Вось жа, на супакой замянілася горыч мая. Ты вось вырваў душу маю з ямы загубы, кінуў за спіну Сваю ўсе грахі мае.

Не воспевают мёртвые Тебя, кто в преисподней, тот не восхваляет Тебя, не верит в Твою преданность.

Бо не пекла хваліць Цябе будзе, ані смерць славіць Цябе будзе, не аглядаюцца на праўду Тваю тыя, якія сыходзяць у балота.

Кто жив, как я сейчас, те Тебя хвалят. И должен детям передать отец, что верить можно лишь в Тебя.

Жывы, толькі жывы будзе славіць Цябе, як і я сёння: бацька абвесціць дзецям праўду Тваю.

И говорю я: «Спас меня Господь! Так будем воспевать всю жизнь мы песни в храме Господа!»

Госпадзе, аздараві мяне! І пад гук цытры будзем спяваць усе дні жыцця нашага ў доме Госпада».

И сказал Исаия Езекии: «Сделай припарку из фиг и приложи её к нарыву».

Дык загадаў Ісая, каб узялі кавалак пладоў дрэва фігавага і паклалі на рану, і паздаравеў.

Тогда Езекия спросил Исаию: «Какое будет знамение, что я поправлюсь и смогу войти в храм Господа?»

Ды сказаў Эзэкія: «Што будзе за знак, што я пайду ў дом Госпада?»

Примечания:

Библейской Лиги ERV

21−22 эти стихи в печатной версии находятся в конце 6-го стиха.

« 37 глава 39 глава »