1 Самуэля 19 глава

Першая кніга Самуэля
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

 
 

І намаўляў Саўл Ёнатана, сына свайго, і ўсіх слугаў сваіх, каб забілі Давіда, але Ёнатан, сын Саўла, вельмі любіў Давіда.
 
И глагола саул к ионафану сыну своему и ко всем отроком своим, да умертвят давида. Ионафан же сын саулов любяше давида зело.

І паведаміў Ёнатан Давіду, кажучы: «Саўл, бацька мой, хоча забіць цябе. Таму цяпер сьцеражыся раніцаю, і схавайся, і не паказвайся.
 
И возвести ионафан давиду, глаголя: отец мой саул ищет тя убити: сохранися убо заутра рано, и скрыйся, и сяди втайне:

А я пайду і стану каля бацькі ў полі, дзе ты будзеш, і буду гаварыць пра цябе бацьку майму, і што ўбачу, раскажу табе».
 
и аз изыду, и стану при отце моем на селе, идеже еси ты: и аз возглаголю отцу моему о тебе, и узрю, что будет, и возвещу тебе.

І гаварыў Ёнатан добрае бацьку свайму Саўлу пра Давіда, і сказаў яму: «Няхай не грашыць валадар адносна Давіда, слугі свайго, бо нічым ён не саграшыў перад табою, і ўчынкі ягоныя для цябе заўсёды добрыя.
 
И глагола ионафан о давиде благая к саулу отцу своему, и рече к нему: да не согрешает царь на раба своего давида, яко не согреши пред тобою, и дела его блага суть зело:

Ён палажыў на далоні свае душу сваю, і забіў Філістынца, і [праз яго] ГОСПАД даў вялікую перамогу Ізраілю. Ты бачыў [гэта] і радаваўся. Дык чаму ты грашыш супраць крыві нявіннай, хочучы забіць Давіда без прычыны?»
 
и положи душу свою в руце своей и победи иноплеменника, и сотвори Господь спасение велико всему израилю, и вси видеша и возрадовашася: и почто согрешаеши в кровь неповинну, еже убити давида туне?

І выслухаў Саўл голас Ёнатана, і пакляўся Саўл: «Як жывы ГОСПАД, ня будзе ён забіты».
 
И послуша саул гласа ионафаня: и клятся саул, глаголя: жив Господь, яко не умрет (давид).

І паклікаў Ёнатан Давіда, і пераказаў яму ўсе гэтыя словы. І прывёў Ёнатан Давіда да Саўла, і ён быў перад абдіччам ягоным як учора і пазаўчора.
 
И призва ионафан давида и возвести ему вся глаголы сия, и введе ионафан давида к саулу, и бе пред ним яко вчера и третияго дне.

І зноў пачалася вайна. І пайшоў Давід, і ваяваў супраць Філістынцаў, і зрабіў ім вялікую паразу, і яны ўцяклі перад ім.
 
И приложися брань быти на саула, и укрепися давид, и победи иноплеменники, и изби язвою великою зело, и бежаша от лица его.

І зыйшоў на Саўла ліхі дух, [спасланы] ГОСПАДАМ, і сядзеў ён у доме сваім, і дзіда [была] ў руцэ ягонай, а Давід граў рукою сваёй на гусьлях.
 
И бысть от Бога дух лукавый на сауле, и той в дому своем седяше, и копие в руце его, давид же играше руками своими:

І спрабаваў Саўл прыбіць Давіда да сьцяны, але Давід ухіліўся перад Саўлам, і дзіда ўбілася ў сьцяну, а Давід уцёк і ўратаваўся ў тую ноч.
 
и искаше саул копием поразити давида, и отступи давид от лица сауля, и удари саул копием в стену: давид же отшед спасеся в нощь ту.

І паслаў Саўл слугаў сваіх у дом да Давіда, каб пільнавалі яго і забілі раніцаю. І паведаміла пра гэта Давіду Міхаль, жонка ягоная, кажучы: «Калі не ўратуеш душу сваю ў гэтую ноч, заўтра будзеш мёртвы».
 
И посла саул вестники в дом давидов стрещи его, еже убити его рано. И возвести давиду мелхола жена его, глаголющи: аще ты не спасеши души твоея в нощь сию, заутра умреши.

І спусьціла Міхаль Давіда праз вакно, і ён пайшоў, і ўцёк, і быў уратаваны.
 
И свеси мелхола давида оконцем, и отиде, и убежа, и спасеся:

А Міхаль узяла балвана, і палажыла яго на ложак, а пад галаву ягоную падклала падушку з казінай [поўсьці] і накрыла плашчом.
 
и прият мелхола тщепогребалная, и положи на одре, и печень козию положи на возглавии его, и покры я ризами.

І паслаў Саўл пасланцоў, каб узялі Давіда, але яна сказала, што ён хворы.
 
И посла саул вестники, да имут давида, и рекоша, яко болен есть.

І паслаў Саўл пасланцоў, каб адведалі Давіда, і сказаў: «Прынясіце да мяне яго ў ложку, каб я забіў яго».
 
И посла саул, да оглядают давида, глаголя: принесите его на одре ко мне, еже умертвити его.

І прыйшлі слугі, і вось, балван на ложку, і падушка з [поўсьці] казінай на месцы галавы.
 
И приидоша слуги, и се, тщепогребалная на одре и козия печень при возглавии его.

І сказаў Саўл Міхаль: «Навошта ты так падманула мяне і выпусьціла ворага майго, каб ён мог уцячы?» Міхаль адказала Саўлу: «Бо ён сказаў мне: “Пусьці мяне, бо іначай заб’ю цябе”».
 
И рече саул к мелхоле: почто тако обманула мя еси, и отпустила еси врага моего, и гонзе мене? И рече мелхола саулу: сам ми рече: отпусти мя: аще же ни, погублю тя.

І Давід уцёк, і ўратаваўся, і пайшоў да Самуэля ў Раму, і паведаміў яму ўсё, што зрабіў яму Саўл. І пайшлі адтуль ён і Самуэль, і затрымаліся ў Наёце.
 
И давид убежа и спасеся, и иде к самуилу во армафем и поведа ему вся, елика сотвори ему саул. И идоста давид и самуил и седоста в навафе в раме.

І паведамілі Саўлу, кажучы: «Вось, Давід у Наёце каля Рамы».
 
И возвестиша саулу, глаголюще: се, давид в навафе в раме.

І паслаў Саўл пасланцоў, каб схапілі Давіда. І яны ўбачылі грамаду прарокаў, якія прарочылі, і Самуэля на чале іх, і зыйшоў на пасланцоў Саўла Дух Божы, і яны таксама пачалі прарочыць.
 
И посла слуги саул яти давида, и видеша собор пророков, и самуил стояше настоятель над ними: и бысть дух Божий на слугах саулих, и начаша прорицати.

І паведамілі Саўлу, і ён паслаў іншых пасланцоў, але яны таксама прарочылі. І зноў паслаў Саўл пасланцоў трэці раз, але яны таксама прарочылі.
 
И возвестиша саулу, и посла другия слуги, и прорицати начаша и тии. И приложи саул послати слуги третия, и начаша и тии прорицати.

І ён сам пайшоў у Раму, і дайшоў да вялікай студні, якая ў Сэку. І пытаўся ён, і сказаў: «Дзе Самуэль і Давід?» І сказалі [яму]: «Яны ў Наёце каля Рамы».
 
И разгневася гневом саул, и иде и сам во армафем, и прииде даже до кладязя гумна, еже есть в сефе, и вопроси и рече: где есть самуил и давид? И реша: се, в навафе в раме.

І пайшоў ён у Наёт каля Рамы, і Дух Божы зыйшоў на яго таксама, і ён ішоў, і ўсцяж прарочыў, аж прыйшоў у Наёт каля Рамы.
 
И иде оттуду в наваф (иже) в раме: и бысть и на нем дух Божий, и идяше идый и прорицая, дондеже приити ему в наваф иже в раме.

І зьняў ён з сябе адзеньне сваё, і разам з іншымі прарочыў перад Самуэлем, і ляжаў голы ўвесь дзень і ноч. Таму і гавораць: «Ці ж і Саўл між прарокаў?»
 
И совлече ризы своя и прорицаше пред ними: и паде наг весь день той и всю нощь. Того ради глаголаху: еда и саул во пророцех?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.