1 Самуэля 4 глава

Першая кніга Самуэля
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

І было слова Самуэля да ўсяго Ізраіля. Ізраільцяне вырушылі на вайну супраць Філістынцаў і разлажыліся табарам каля Эбэн-Гаэзэру, а Філістынцы разлажылі табар свой у Афэку.

И бысть во дни оны, и собрашася иноплеменницы противу израиля на брань: и изыде израиль во сретение им на брань, и ополчишася во авенезере, и иноплеменницы ополчишася во афеце:

І выставілі Філістынцы шыхты супраць Ізраіля, і пачаўся бой. Ізраільцяне сталі адступаць перад Філістынцамі, і загінула ў тым баі на полі каля чатырох тысячаў ваяроў.

и сразишася иноплеменницы на брани со израилтяны, и преклонися брань, и падоша мужие израилевы пред иноплеменники, и убиени быша в брани на селе четыри тысящы мужей.

І вярнуўся народ у табар, і старшыні Ізраіля сказалі: «Чаму ўдарыў сёньня нас ГОСПАД у баі з Філістынцамі? Давайце прынясем з Шыло Каўчэг Запавету ГОСПАДА, і няхай ён будзе сярод нас, каб ратаваць нас ад рук ворагаў нашых».

И приидоша людие в полк, и реша старейшины израилевы: почто порази нас Господь днесь пред иноплеменники? возмем кивот Бога нашего от силома, и изыдет посреде нас и спасет ны от руки враг наших.

І паслалі народ у Шыло, каб прынесьлі адтуль Каўчэг Запавету ГОСПАДА Магуцьцяў, Які сядзіць на херувімах. Пры Каўчэгу Запавету Божага былі два сыны Гэлія, Хофні і Пінхас.

И послаша людие в силом, и взяша оттуду кивот Господа седящаго на херувимех: и (быша) тамо оба сына илиина с кивотом Божиим, офни и финеес.

Калі прынесьлі Каўчэг Запавету ГОСПАДА ў табар, загаманіў увесь Ізраіль голасам вялікім, аж задрыжэла зямля.

И бысть егда прииде кивот Господень в полк, и возопи весь израиль гласом великим, и возшуме земля.

Гэты крык пачулі Філістынцы і пыталіся: «Што гэта за крык вялікі ў табары Гебраяў?» І даведаліся, што Каўчэг ГОСПАДА прыйшоў у табар.

И услышаша иноплеменницы глас вопля и реша: что сей вопль великий в полце еврейсте? И уразумеша, яко кивот Господень прииде в полк.

І спалохаліся Філістынцы, і казалі: «Прыйшоў Бог у табар!» І сказалі яны: «Гора нам! Бо не было такога ані ўчора, ані пазаўчора.

И убояшася иноплеменницы и реша: сии бози приидоша к ним в полк: горе нам, изми ны, господи, днесь: яко не бысть тако вчера и третияго дне:

Гора нам! Хто нас захавае ад рукі гэтага Бога магутнага? Гэта той самы Бог, які ўдарыў Эгіпет усякімі карамі ў пустыні.

горе нам, кто ны измет от руки богов крепких сих? сии суть бози, побившии египта всякими язвами и в пустыни:

Умацуйцеся і будзьце мужнымі, Філістынцы, каб не служылі вы Гебраям, як яны служылі вам. Будзьце мужнымі і ваюйце!»

укрепитеся и будите в мужы, иноплеменницы, яко да не поработаете евреом, якоже поработаша нам, будите убо в мужы и бийтеся с ними.

І ваявалі Філістынцы, і перамаглі Ізраіля, так што кожны ўцёк у намёт свой. І параза гэтая была страшная, бо ў Ізраіля палегла трыццаць тысячаў пяхотнікаў.

И бишася с ними: и падоша мужие израилевы пред иноплеменники, и побеже кийждо в селение свое, и бысть язва велика зело: и паде от израиля тридесять тысящ чинов:

І Каўчэг Божы быў узяты, і два сыны Гэлія, Хофні і Пінхас, былі забітыя.

и кивот Божий взят бысть, и оба сыны илиины умроша, офни и финеес.

Адзін Бэн’ямінец уцёк з бою і прыйшоў у Шыло ў падзёртым адзеньні і з абсыпанай пылам галавою.

И тече муж от брани иеминей, и прииде в силом в день он, и ризы своя растерзав, и персть бе на главе его.

Калі ён прыбег, Гэлій сядзеў на крэсьле каля брамы, гледзячы на дарогу, бо ён трывожыўся дзеля Каўчэга Божага. А чалавек той прыйшоў і паведаміў гораду, і ўвесь горад загаласіў.

И прииде, и се, илий седяше на престоле своем у дверий, смотря на путь, яко бе сердце его во ужасе (велице) о кивоте Божии. И человек вниде во град возвещая: и возопи весь град гласом великим:

І пачуў Гэлій голас крыку, і спытаўся: «Што азначае гармідар гэты?» А той чалавек пасьпяшаўся, і прыйшоў, і паведаміў Гэлію.

и слыша илий глас вопля и рече: что есть глас вопля сего? И человек потщався вниде и поведа илию.

Гэлій меў дзевяноста восем гадоў, і вочы ягоныя саслабелі, і ён ня мог бачыць.

И бе илий девятидесяти осми лет, и очи его изнемогоста, и не видяше.

Уцякач сказаў Гэлію: «Я прыйшоў з месца бою, я — той, хто вырваўся сёньня з шыхтоў». Гэлій спытаўся: «Што сталася, сын мой?»

И рече илий мужем предстоящым себе: что глас вопля сего? И муж потщався вниде ко илию и рече ему: аз есмь пришедый из полка, и аз прибежах от брани днесь. И рече илий: что бывший глагол, чадо?

І адказаў вясьнік: «Ізраільцяне ўцяклі перад Філістынцамі, народ атрымаў страшную паразу, і абодва сыны твае, Хофні і Пінхас, загінулі, і Каўчэг Божы ўзяты».

И отвеща отрочищь и рече: побежаша мужие израилевы от лица иноплеменников, и язва велия бысть в людех, и оба сыны твоя умроша, и кивот Божий взят есть.

Калі той сказаў пра Каўчэг Божы, Гэлій зваліўся з крэсла на кант брамы, і зламаў сабе карак, і памёр, бо ён быў стары і цяжкі. Ён судзіў Ізраіль сорак гадоў.

И бысть егда помяну о кивоте Божии, и паде (илий) с престола взнак близ дверий, и сокрушися хребет его, и умре, яко стар бе человек и тяжек: и той суди израилеви четыредесять лет.

А нявестка ягоная, жонка Пінхаса, якая была цяжарная і мела хутка нарадзіць, калі даведалася, што Каўчэг Божы ўзяты і што сьвёкар ейны і муж загінулі, упала і нарадзіла, бо прыйшлі на яе болі радзінаў.

И сноха его жена финеесова заченшая родити, и слыша весть, яко взят бысть кивот Божий и яко умре свекор ея и муж ея, и восплакася (горько), и роди, яко обратишася на ню болезни ея.

І калі канала, казалі ёй жанчыны, якія стаялі кругом яе: «Ня бойся! Ты нарадзіла сына». Але яна не адказала ім і не зьвярнула на іх увагі.

И во время, внегда умираше, реша ей жены предстоящыя ей: не бойся, яко сына родила еси. И не отвеща, и не разуме сердце ея.

І назвала хлопчыка Іхавод, кажучы: «Адыйшла слава ад Ізраіля» з прычыны ўзяцьця Каўчэга Божага, а таксама сьмерці сьвёкра і мужа.

И нарече отрочища уехавоф: и реша о кивоте Божии и о свекре ея и о мужи ея: преселися слава от израиля, яко взятся кивот Господень, и яко умре свекор ея и муж ея.

І паўтарыла: «Адыйшла слава ад Ізраіля, бо ўзяты Каўчэг Божы».

И рече: преселися слава израилева, яко взят бысть кивот Божий.

« 3 глава 5 глава »