Якуба 2 глава

Саборнае Пасланьне Якуба
Пераклад Сабілы і Малахава → Перевод Еп. Кассиана

 
 

Браты мае! Мейце нястаронную веру ў Госпада нашага Ісуса Хрыста, (Госпада) Славы.
 
Братья мои, не держитесь веры в Господа нашего Иисуса Христа, Господа славы, — с лицеприятием.

Бо калі на сход ваш увойдзе мужчына з залатым пярсьцёнкам, у багатай вопратцы, увойдзе таксама і бедны ў рызьзю,
 
Ибо, если войдет в ваше собрание человек с золотым перстнем, в блестящей одежде, войдет же и бедный в грязной одежде,

і вы зьвернеце ўвагу на таго, хто апрануты ў вопратку багатую, і скажаце яму: табе добра сесьці тут, а беднаму скажаце: ты стань там, альбо садзіся тут, ля падножжа майго,
 
вы же посмотрите на носящего одежду блестящую и скажете: ты сядь здесь, пожалуйста, а бедному скажете: ты стань там или сядь у подножья моего, —

дык ці ня перасудзілі вы ў самых сабе і ці ня сталі вы судзьдзямі зь нягоднымі думкамі?
 
то не впали ли вы в противоречие с самими собой и не оказались ли судьями с мыслями дурными?

Паслухайце, браты мае любасныя, ці ня Бог выбраў бедных сьвету гэтага багатымі верай і насьлядоўцамі Валадарства, Якое Ён абяцаў тым, што любяць Яго?
 
Послушайте, братья мои возлюбленные: не Бог ли избрал бедных мира быть богатыми в вере и наследниками Царства, которое Он обещал любящим Его?

А вы пага́рдзілі бедным. Ці ня багатыя прыгнятаюць вас, ці ж ня яны цягаюць вас па судах?
 
Вы же обесчестили бедного. Не богатые ли притесняют вас, и не они ли влекут вас в суды?

Ці ж ня яны зьняслаўляюць добрае імя (вашае), якім вы названы?
 
Не они ли хулят доброе имя, наречённое над вами?

Аднак калі (вы) выпаўняеце закон валадарскі па Пісаньню: палюбі бліжняга твайго, як самога сябе, добра робіце.
 
Если, однако, вы исполняете закон царский по Писанию: возлюби ближнего твоего, как самого себя, вы хорошо делаете.

Але калі абыходзіцеся па староннасьці, грэх чыніце будучы дакараемы Законам як злачынцы.
 
Если же лицеприятствуете, грех делаете, обличаемые Законом как преступники,

Бо хто ўвесь Закон выпаўніць, ды саграшыць у нечым адным, той зрабіўся вінаватым ува ўсім.
 
Ибо кто весь Закон соблюдет, но согрешит в одном, тот во всём повинен,

Бо Той, Хто сказаў: ня чужалож! сказаў таксама: ня забí; дык калі ты ня будзеш чужаложыць, але заб’еш, то ты (таксама) стаўся праступнікам Закону.
 
Ибо Сказавший: не прелюбодействуй, сказал также: не убей. Если же ты не прелюбодействуешь, но убиваешь, — ты преступник Закона.

Так кажыце і так рабіце, як тыя, якія маюць быць судзімымі па Закону свабоды.
 
Так говорите и так делайте, как имеющие быть судимы по закону свободы.

Бо суд бяз літасьці ня зрабіўшаму літасьці, бо літасьць вышэй за суд.
 
Ибо суд без милости не оказавшему милости. Милость торжествует над судом.

Якая карысьць (з таго), браты мае, калі хто кажа, што (ён) мае веру, ды ўчынкаў ня мае? Ня можа гэта вера ўратаваць яго.
 
Какая польза, братья мои, если кто говорит, что имеет веру, дел же не имеет? Может ли такая вера спасти его?

Калі ж брат ці сястра ня маюць у што апрануцца ды маюць патрэбу ў штодзённай ядзе,
 
Если брат или сестра наги и лишены дневного пропитания,

і хто-небудзь із вас скажа ім: ідзеце ў міры, грэйцеся і карміцеся, але ня дасьць ім патрэбнага для цела: якая карысьць?
 
и скажет им кто из вас: идите с миром, грейтесь и питайтесь, но не дадите им необходимого для тела, — какая польза?

Гэтак і вера, калі ня мае ўчынкаў, сама па сабе мёртвая.
 
Так и вера, если не имеет дел, мертва сама по себе.

Але скажа хто-небудзь: ты веру маеш, а я маю ўчынкі: пакажы мне веру тваю бяз учынкаў тваіх, а я пакажу табе маю веру на ўчынках маіх.
 
Но скажет кто: ты веру имеешь, а я дела имею, — покажи мне твою веру без дел, а я покажу тебе веру из дел моих.

Ты верыш, што Бог адзін ёсьць, — правільна робіш; і дэманы вераць і дрыжаць.
 
Ты веруешь, что Бог един? Хорошо делаешь: и бесы веруют и трепещут.

Ці хочаш ведаць чалавеча бясплодны, што вера бяз учынкаў мёртвая?
 
Но хочешь ли узнать, о пустой человек, что вера без дел не действительна?

Абрагам, бацька наш, ці ня на падставе ўчынкаў апраўданы быў, усклаўшы Ісагака, сына свайго, на ахвярнік?
 
Авраам, отец наш, не делами ли был оправдан, возложив Исаака, сына своего, на жертвенник?

Ці бачыш, што вера садзейнічала ўчынкам ягоным, і ад учынкаў вера зроблена дасканалай?
 
Ты видишь, что вера действовала вместе с делами его, и делами вера доведена была до совершенства,

І было споўнена Пісаньне, якое гаворыць: «паверыў Абрагам Богу, і было залíчана яму ў праведнасьць, і другам Бога быў ён названы.»
 
и исполнилось Писание, говорящее: поверил Авраам Богу, и это было зачтено ему в праведность, и он был назван другом Божиим.

Такім чынам вы бачыце, што на падставе ўчынкаў прызнаецца чалавек праведным, а ня на падставе толькі адной веры?
 
Видите, что делами оправдывается человек, а не верою только.

Гэтак сама і Рааб блудадзейка ці ня на падставе ўчынкаў была апраўда́на, прыняўшы пасланцоў і адправіўшы іх другой дарогай?
 
Подобным же образом и Раав блудница не делами ли была оправдана, приняв вестников и отправив их иным путем?

Бо як цела бяз духа мёртвае, так і вера бяз учынкаў мёртвая.
 
Ибо, как тело без духа мертво, так и вера без дел мертва.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.