Якуба 2 глава

Паўсюднае пасланьне Апостала Якуба
Пераклад Антонія Бокуна → Перевод Еп. Кассиана

Браты мае! Не ўзіраючыся на аблічча, мейце веру ў Госпада нашага Ісуса Хрыста праслаўленага.

Братья мои, не держитесь веры в Господа нашего Иисуса Христа, Господа славы, — с лицеприятием.

Бо калі ў збор ваш увойдзе чалавек з залатым пярсьцёнкам, у сьветлым адзеньні, і ўвойдзе ўбогі ў брудным адзеньні,

Ибо, если войдет в ваше собрание человек с золотым перстнем, в блестящей одежде, войдет же и бедный в грязной одежде,

і вы глянеце на таго, які носіць сьветлае адзеньне, і скажаце яму: «Табе добра сесьці тут», а ўбогаму скажаце: «Ты стань там», ці: «Сядай тут, ля падножжа майго»,

вы же посмотрите на носящего одежду блестящую и скажете: ты сядь здесь, пожалуйста, а бедному скажете: ты стань там или сядь у подножья моего, —

ці не ўчынілі вы розьніцы ў саміх сабе і ці ня сталіся судзьдзямі са злымі думкамі?

то не впали ли вы в противоречие с самими собой и не оказались ли судьями с мыслями дурными?

Паслухайце, браты мае ўлюбёныя, ці ж ня ўбогіх сьвету гэтага выбраў Бог быць багатымі ў веры і спадкаемцамі Валадарства, якое Ён абяцаў тым, што любяць Яго?

Послушайте, братья мои возлюбленные: не Бог ли избрал бедных мира быть богатыми в вере и наследниками Царства, которое Он обещал любящим Его?

А вы зьняважылі ўбогага. Ці ж не багатыя прыгнятаюць вас, і ці ж не яны цягаюць вас у суды?

Вы же обесчестили бедного. Не богатые ли притесняют вас, и не они ли влекут вас в суды?

Ці ж не яны блюзьняць на добрае імя, якое вы прызываеце?

Не они ли хулят доброе имя, наречённое над вами?

Калі, аднак, вы спаўняеце валадарскі закон паводле Пісаньня: «Любі бліжняга твайго як самога сябе», добра робіце;

Если, однако, вы исполняете закон царский по Писанию: возлюби ближнего твоего, как самого себя, вы хорошо делаете.

а калі на аблічча ўзіраецеся, чыніце грэх і дакараныя законам як парушальнікі.

Если же лицеприятствуете, грех делаете, обличаемые Законом как преступники,

Бо хто захоўвае ўвесь Закон, але спатыкнецца ў [нечым] адным, той стаўся вінным у-ва ўсім.

Ибо кто весь Закон соблюдет, но согрешит в одном, тот во всём повинен,

Бо Той, Які сказаў: «Не чужалож», сказаў таксама: «Не забівай». Дык калі ты не чужаложыш, але заб’еш, ты стаўся парушальнікам Закону.

Ибо Сказавший: не прелюбодействуй, сказал также: не убей. Если же ты не прелюбодействуешь, но убиваешь, — ты преступник Закона.

Гэтак гаварыце і гэтак рабіце, як тыя, што маюць быць суджаны паводле закону свабоды.

Так говорите и так делайте, как имеющие быть судимы по закону свободы.

Бо суд бяз літасьці для таго, хто не ўчыніў літасьці; і ласка па-над суд вывышаецца.

Ибо суд без милости не оказавшему милости. Милость торжествует над судом.

Якая карысьць, браты мае, калі хто кажа, што мае веру, а ўчынкаў ня мае? Ня можа гэтая вера збавіць яго.

Какая польза, братья мои, если кто говорит, что имеет веру, дел же не имеет? Может ли такая вера спасти его?

Калі брат ці сястра ня маюць адзеньня і не хапае ім ежы на дзень,

Если брат или сестра наги и лишены дневного пропитания,

а нехта з вас скажа ім: «Ідзіце ў супакоі, грэйцеся і насычайцеся», але ня дасьць ім патрэбнага для цела, якая карысьць?

и скажет им кто из вас: идите с миром, грейтесь и питайтесь, но не дадите им необходимого для тела, — какая польза?

Гэтак і вера, калі ня мае ўчынкаў, сама па сабе мёртвая.

Так и вера, если не имеет дел, мертва сама по себе.

Але нехта скажа: «Ты маеш веру, а я маю ўчынкі». Пакажы мне веру тваю без учынкаў тваіх, і я з маіх учынкаў пакажу табе маю веру.

Но скажет кто: ты веру имеешь, а я дела имею, — покажи мне твою веру без дел, а я покажу тебе веру из дел моих.

Ты верыш, што Бог адзін, — добра робіш. І дэманы вераць і дрыжаць.

Ты веруешь, что Бог един? Хорошо делаешь: и бесы веруют и трепещут.

Але ці хочаш ведаць, чалавек нікчэмны, што вера без учынкаў мёртвая?

Но хочешь ли узнать, о пустой человек, что вера без дел не действительна?

Ці ж не праз учынкі апраўдаўся Абрагам, бацька наш, узьнёсшы на ахвярнік Ісаака, сына свайго?

Авраам, отец наш, не делами ли был оправдан, возложив Исаака, сына своего, на жертвенник?

Бачыш, што вера дапамагала ўчынкам ягоным, і праз учынкі вера завяршылася.

Ты видишь, что вера действовала вместе с делами его, и делами вера доведена была до совершенства,

І споўнілася Пісаньне, якое кажа: «Паверыў Абрагам Богу, і залічана яму за праведнасьць», і: «Сябрам Богу быў ён названы».

и исполнилось Писание, говорящее: поверил Авраам Богу, и это было зачтено ему в праведность, и он был назван другом Божиим.

Дык паглядзіце, што чалавек апраўдваецца праз учынкі, а не праз веру толькі.

Видите, что делами оправдывается человек, а не верою только.

Падобна і Рахаў распусьніца ці не праз учынкі была апраўданая, прыняўшы пасланцоў і выправіўшы [іх] другой дарогаю?

Подобным же образом и Раав блудница не делами ли была оправдана, приняв вестников и отправив их иным путем?

Бо, як цела бяз духа мёртвае, гэтак і вера мёртвая без учынкаў.

Ибо, как тело без духа мертво, так и вера без дел мертва.

« 1 глава 3 глава »