Бытие 29 глава

Первая книга Моисеева. Бытие
Библейской Лиги ERV → Пераклад Яна Станкевіча

 
 

Затем Иаков продолжил свой путь, направляясь в страну на востоке.
 
І пусьціўся Якаў у дарогу, і пайшоў да зямлі сыноў Усходу.

Он увидел в поле колодец, возле которого находились три отары овец, пришедшие на водопой. Над колодцем был привален большой камень.
 
І глянуў — і во, студня на полю, і во, там тры чарады драбнога статку ляжаць каля яе; бо із студні тае паілі стады. І вялікі камень быў на адтуліне студні.

Когда все стада собирались возле колодца, пастухи отваливали камень и поили овец, а затем снова клали камень на прежнее место.
 
І зьбіраліся туды ўсі стады, і адкочавалі камень з адтуліны студні, на свае месца.

Иаков спросил тех пастухов: «Откуда вы, братья?» «Из Харана», — ответили они.
 
І сказаў ім Якаў: «Браты мае! скуль вы?» І казалі яны: «З Гарану мы».

«Знаете ли вы Лавана, сына Нахора?» — спросил тогда Иаков. «Знаем», — ответили пастухи.
 
І сказаў ім: «Ці знаеце вы Лавана, сына Нагоравага?» Яны сказалі: «Знаем».

«Как он поживает?» — спросил Иаков. «Хорошо, — ответили пастухи. — Вон дочь его, Рахиль, идёт с отарой овец».
 
І сказаў ім: «Добра ён маецца?» Яны сказалі: «Добра; і вось, Рахеля, дачка ягоная, прыходзе з авечкамі».

Иаков сказал: «Послушайте, на улице ещё день, солнце сядет не скоро, и ещё рано собирать овец на ночь, так напоите их и выпустите обратно в поле».
 
І сказаў: «Вось, адылі, яшчэ шмат дня; не пара зьбіраць статак; напаіце авечкі, і пайдзіце, пасіце».

Но пастухи сказали: «Не можем, пока все стада не соберутся. Тогда мы отвалим от колодца камень и будем поить овец».
 
А яны сказалі: «Ня можам, пакуль не зьбяруцца ўсі стады, і не адкоцяць каменя з адтуліны студні; тады напоім авечкі».

Пока Иаков разговаривал с пастухами, подошла Рахиль с отцовскими овцами (она пасла их).
 
Яшчэ ён гукаў ізь імі, як і Рахіль прышла з драбным статкам айца свайго, бо пастушка яна.

Рахиль была дочерью Лавана, брата Ревекки, матери Иакова. Увидев её, Иаков подошёл, отодвинул камень с колодца и напоил овец.
 
І было, як абачыў Якаў Рахіль, дачку Лаванову, брата маці свае, і статак Лаваноў, брата маці свае, то падышоў Якаў, адкаціў камень з адтуліны студні і напаіў стаду Лаванову, брата маці свае.

Потом он поцеловал Рахиль и заплакал.
 
І пацалаваў Якаў Рахелю, і ўзьняў голас свой, і заплакаў.

Иаков рассказал Рахили, что он из семьи её отца и что он сын Ревекки. Рахиль сразу же побежала домой и рассказала об этом отцу.
 
І паведаў Якаў Рахелі, што ён свой айцу яе, і што ён сын Рэвечын. І яна пабегла, і паведала айцу свайму.

Услышав новость о сыне своей сестры, Лаван выбежал навстречу Иакову, обнял его, поцеловал и привёл к себе в дом; и Иаков рассказал Лавану обо всём происшедшем.
 
І было, як пачуў Лаван ведамкі празь Якава, сына сястры свае, і выбег яму на пярэймы, і абняў яго, і пацалаваў яго, і прывёў яго до дому свайго, і ён паведаў Лавану ўсі стацьці гэтыя.

«Как это замечательно, — сказал Лаван Иакову, — что ты — кровь и плоть моя!» Иаков оставался у Лавана целый месяц.
 
І сказаў яму Лаван: «Вось ты косьць мая і цела мае». І жыў у яго цэлы месяц.

Однажды Лаван сказал Иакову: «Нехорошо, что ты работаешь на меня даром, ведь ты мой родственник. Как мне рассчитаться с тобой?»
 
І сказаў Лаван Якаву: «Хоць ты сваяк мой, то ціж табе служыць імне дарма? Скажы імне, якая плата твая?»

У Лавана было две дочери: старшая — Лия и младшая — Рахиль.
 
І ў Лавана дзьве дачкі, імя вялікае: Лія; і імя малое: Рахіль.

Рахиль была красавица, у Лии же был кроткий взгляд.
 
А вочы Лііны былі кволыя, а Рахіль была харошага складу і харошага віду.

Иаков полюбил Рахиль, поэтому он ответил Лавану: «Я буду семь лет работать на тебя, если ты согласишься, чтобы я женился на твоей дочери Рахили».
 
І палюбіў Якаў Рахіль, і сказаў: «Я буду служыць тэ сем год за Рахіль, дачку тваю малую».

«Для неё будет лучше выйти замуж за тебя, чем за кого-то другого. Оставайся у меня», — сказал Лаван.
 
І сказаў Лаван: «Валей аддаць імне яе за цябе, чымся аддаць за іншага чалавека; жыві з імною».

Иаков остался и работал на Лавана семь лет, которые промелькнули очень быстро, потому что велика была его любовь к Рахили.
 
І служыў Якаў за Рахіль сем год; і былі яны ў ваччу ягоным як колькі дзён, бо ён любіў яе.

Когда же семь лет истекли, Иаков сказал Лавану: «Отдай мне Рахиль в жёны, так как срок моих трудов на тебя истёк».
 
І сказаў Якаў Лавану: «Дай жонку маю, бо споўніліся дні мае, і я уйду да яе».

Лаван устроил празднество для всех, кто там жил,
 
І зьбер Лаван усіх людзёў таго месца, і зрабіў чэсьць.

и в ту же ночь привёл к Иакову свою дочь Лию, и Иаков познал её.
 
І было ўвечары, і ўзяў Лію, дачку сваю, і ўвёў яе да яго; і ўвыйшоў да яе.

Лаван дал Лии свою служанку Зелфу, чтобы та служила ей.
 
І даў Лаван Зылпу, нявольніцу сваю, Ліі, дачцэ сваёй, за нявольніцу.

На утро Иаков увидел, что та, с кем он спал, — Лия, и сказал Лавану: «Что же ты сделал со мной? Я ведь много работал на тебя, чтобы жениться на Рахили. Зачем же ты обманул меня?»
 
І было нараніцы: і во, гэта Лія. І сказаў Лавану: «Што гэта ты ўчыніў імне? Ці не за Рахіль я служыў у цябе? Чаму ж ты ашукаў мяне?»

«У нас в стране не разрешается младшей дочери выходить замуж раньше старшей.
 
І сказаў Лаван: «Ня робіцца так у нашым месцу, каб малодшую выдаваць перад старшай;

Но если ты доведёшь до конца неделю свадебного обряда, то я отдам тебе в жёны и Рахиль. Ты же за это должен прослужить мне ещё семь лет».
 
Споўні тыдзень гэты, і дана будзе табе таксама гэна, за службу, каторую ты будзеш служыць у мяне яшчэ сем год іншых».

Иаков так и сделал: довёл до конца неделю свадебного обряда, и Лаван отдал ему в жёны свою дочь Рахиль.
 
І зрабіў Якаў так; і споўніў тыдзень гэты. І даў Рахіль, дачку сваю, яму за жонку.

Лаван дал Рахили свою служанку Валлу, чтобы та служила ей.
 
І даў Лаван Рахілі, дачцэ сваёй, Валу, нявольніцу сваю, ёй за нявольніцу.

Иаков познал также и Рахиль и любил её больше, чем Лию. После этого он работал на Лавана ещё семь лет.
 
І ўвыйшоў таксама да Рахілі, і любіў, таксама Рахіль, болей за Лію; і служыў у яго яшчэ сем год іншых.

Господь видел, что Иаков любит Рахиль больше, чем Лию, и потому сделал так, чтобы Лия имела детей, а у Рахили детей не было.
 
І бачыў СПАДАР, што ненавіджана Лія, і адчыніў дзетніцу ейную, а Рахіль бясплодная.

Лия родила сына и назвала его Рувимом, потому что, как она сказала: «Господь увидел, как я бедствую: муж мой не любит меня, так, может быть, теперь он полюбит меня».
 
І зачала Лія, і нарадзіла сына, і назвала імя яго: Рувін; бо сказала яна: «Во бачыў СПАДАР маю гароту; бо цяпер будзе любіць мяне муж мой».

Лия снова забеременела и родила ещё одного сына. Она назвала его Симеоном, сказав: «Господь услышал, что я нелюбима, и потому послал мне сына».
 
І зачала ізноў, і нарадзіла сына, і сказала: «Бо пачуў СПАДАР, што ненавіджана я, і даў імне таксама гэтага». І назвала імя ягонае Сымон.

И снова забеременела Лия, и родила ещё одного сына. Она назвала его Левием, сказав: «Теперь-то мой муж будет близок ко мне, ведь я дала ему троих сыновей».
 
І зачала яшчэ, і нарадзіла сына, і сказала: «Гэтым разам прыстане муж мой да мяне, бо я нарадзіла яму трох сыноў». Затым назвала імя ягонае: Леў.

Лия забеременела и родила ещё одного сына. Она назвала его Иудой, потому что, как она сказала: «Теперь я восхвалю Господа». После этого Лия перестала рожать.
 
І зачала яшчэ, і нарадзіла сына, і сказала: «Гэтым разам я буду хваліць СПАДАРА». Затым назвала імя ягонае: Юда. І перастала радзіць.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.