Romans 1 глава

Romans
English Standard Version → Пераклад П. Татарыновіча

Paul, a servanta of Christ Jesus, called to be an apostle, set apart for the gospel of God,

Павал, слуга Езуса Хрыстуса, пакліканы Апостал, прызначаны для Божай Эванэліі,

which he promised beforehand through his prophets in the holy Scriptures,

якую загадзіць (Бог) абяцаў праз сваіх Прарокаў у сьвятых Пісаннях,

concerning his Son, who was descended from Davidb according to the flesh

аб Сыне сваім, які целам стаўся яму з насення Давіда

and was declared to be the Son of God in power according to the Spirit of holiness by his resurrection from the dead, Jesus Christ our Lord,

й адкрыўся Сынам Божым паводля духа усьвячэння ды праз паўстанне зь мяртвых, Езусе Хрыстусе, Усеспадару нашым,

through whom we have received grace and apostleship to bring about the obedience of faith for the sake of his name among all the nations,

празь якога мы атрымалі ласку і апастольства, каб дзеля імя Ягонага здабываць да паслушнасьці для веры ўсе народы;

including you who are called to belong to Jesus Christ,

між якімі ёсьць і вы пакліканыя Езуса Хрыстуса;

To all those in Rome who are loved by God and called to be saints: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.

— усім у Рыме ўмілаваным Божым, пакліканым да сьвятасьці, ласка і супакой ад Бога Айца нашага і Усеспадара Езуса Хрыстуса.

First, I thank my God through Jesus Christ for all of you, because your faith is proclaimed in all the world.

Перш за ўсё дзякую Богу майму праз Езуса Хрыстуса за ўсіх вас, што вера ваша слыве па ўсім сьвеце.

For God is my witness, whom I serve with my spirit in the gospel of his Son, that without ceasing I mention you

Бог мне сьветкай, Якому служу духам маім у Эванэліі Сына Яго, што няўпынна спамінаю вас,

always in my prayers, asking that somehow by God’s will I may now at last succeed in coming to you.

просячы ў малітвах маіх заўсёды, каб усёж калінебудзь воля Божая пашчасьціла да вас дастацца.

For I long to see you, that I may impart to you some spiritual gift to strengthen you —

Бо вельмі хацеўбы пабачыцца з вамі, каб удзяліць вам які дар духовы для ўмацавання вашага,

that is, that we may be mutually encouraged by each other’s faith, both yours and mine.

ці то парадавацца з вамі супольнаю вераю вашаю й маёю.

I do not want you to be unaware, brothers,c that I have often intended to come to you (but thus far have been prevented), in order that I may reap some harvest among you as well as among the rest of the Gentiles.

А ня хочу, браты, пакінуць вас у няведанні таго, што я часта зьбіраўся к вам прыбыць — але аж дагэтуль не дазвалялі перашкоды — каб і ў вас мець нейкі пажытак, як і ў другіх народаў.

I am under obligation both to Greeks and to barbarians,d both to the wise and to the foolish.

Грэкам і барбарам, мудрым і нямудрым, даўжніком зьяўляюся;

So I am eager to preach the gospel to you also who are in Rome.

восьжа (што да мяне), я гатоў і вам, каторыя ў Рыме, вясьціць Эванэлію.

For I am not ashamed of the gospel, for it is the power of God for salvation to everyone who believes, to the Jew first and also to the Greek.

Я бо Эванэліі ня стыдзіўся, таму што яна ёсьць моцай Божай да збаўлення кажнаму веручаму, Жыду перш, ды і Грэку;

For in it the righteousness of God is revealed from faith for faith,e as it is written, “The righteous shall live by faith.”f

бо ў ёй адкрываецца справядлівасьць Божая зь веры ў веру, як напісана: А справядлівы зь веры жыве (Габ. 2:4).

For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men, who by their unrighteousness suppress the truth.

Аб’яўляецца бо гнеў Божы зь неба на ўсякую бязбожнасьць і несправядлівасьць тых людзей, што праўду беспраўднасьцю тамуюць.

For what can be known about God is plain to them, because God has shown it to them.

Бо-ж тое, што можна даведацца аб Богу, ёсьць для іх яўным, Бог бо ім гэта унаяўніў:

For his invisible attributes, namely, his eternal power and divine nature, have been clearly perceived, ever since the creation of the world,g in the things that have been made. So they are without excuse.

нябачнае ў Ім, навет справечная моц і боства ягона, у стварэнні сьвету праз одум над творамі дабачваецца; так-што адмануцца ім нельга

For although they knew God, they did not honor him as God or give thanks to him, but they became futile in their thinking, and their foolish hearts were darkened.

ад таго, што пазнаўшы Бога, не аддалі Яму чэсьці й падзякі, як Богу, а блазіліся ў мудрошчах сваіх і амарочылася бяздумнае сэрца іх;

Claiming to be wise, they became fools,

у называнні сябе мудрымі абясьцямелі

and exchanged the glory of the immortal God for images resembling mortal man and birds and animals and creeping things.

і хвалю нетлага Бога перападобнілі сьмяротнаму чалавеку, птушкам, чацьвёраногім ды гадам.

Therefore God gave them up in the lusts of their hearts to impurity, to the dishonoring of their bodies among themselves,

Таму-ж і аддаў іх Бог у похацях сэрцаў іхніх нячыстасьці, каб апаганьвалі між сабою целы свае,

because they exchanged the truth about God for a lie and worshiped and served the creature rather than the Creator, who is blessed forever! Amen.

бо праўду Божую замянілі яны на хвальш і аддавалі чэсьць ды служылі стварэнню, а не Стварыцелю, каторы багаслаўлёны ёсьць навекі. Амэн.

For this reason God gave them up to dishonorable passions. For their women exchanged natural relations for those that are contrary to nature;

Дзеля таго Бог іх аддаў ганебнай жорсьці: жанчыны бо іхнія замянілі натуральнае ужыванне на антынатуральнае;

and the men likewise gave up natural relations with women and were consumed with passion for one another, men committing shameless acts with men and receiving in themselves the due penalty for their error.

гэтаксама й мужчыны, заняхаіўшы натуральнае ужыванне жанчыны, разьярваліся пажадлівасьцю адзін да другога, мужчыны на мужчынах дапушчаліся сораму, нясучы на сабе належную заплату за сваё блюдадзейства.

And since they did not see fit to acknowledge God, God gave them up to a debased mind to do what ought not to be done.

А як яны ня рупіліся мець у пазнані Бога, здаў іх Бог на бязглуздыя замыслы — рабіць няпрыстойнасьць;

They were filled with all manner of unrighteousness, evil, covetousness, malice. They are full of envy, murder, strife, deceit, maliciousness. They are gossips,

так-што яны поўныя ўсякай няпраўды, злосьці, блюдадзейства, прагавітасьці, подласьці, поўныя ненавісьці, людабойства, сваркі, ашуканства, закатнасьці, падшэпніцтва;

slanderers, haters of God, insolent, haughty, boastful, inventors of evil, disobedient to parents,

зьвяглівыя паклёпнікі, боганенавісьнікі, крыўдзіцелі, самахвалы, надутыя пышліўцы, вынаходнікі новых збродняў, непаслушныя бацьком,

foolish, faithless, heartless, ruthless.

неразважныя, вераломныя, нязгодалюбныя, бязь літасьці й бяз міласэрдзя.

Though they know God’s righteous decree that those who practice such things deserve to die, they not only do them but give approval to those who practice them.

Яны, ведаючы праведны Божы прысуд — што гэтак паступаючыя варты сьмерці — ня толькі самы гэта робяць, але й другім у гэтым спрыяюць.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

1 ...прызначаны — ў арыгінале: выдзелены = segregatus, каб паказаць, што пакліканы да эванэлізацыі ў асаблівы, цудоўны спосаб (г. Ап. Дз. 13:2).

4 ...целам стаўся — на жаданне Айца прыняў людзкую натуру з роду Давіда; а паводля духа ўсьвячваючага і цудоўнага згробуўстання паказаў, што мае і Боскую натуру, ёсьць Сын Божы.

13 ...пажытак — не які матарыяльны сваекарысны, але духова-збаўленны.

14 ...барбарам — не ў значэнні ганьбавальным для тых, што не зьяўляюцца Грэкамі, а толькі, каб акрэсьліць, як абыдна там тады гаварылася, пра тых людзей, што не валадалі грэцкай мовай.
Даўжніком зьяўляюся скарбу атрыманай ад Бога Эванэліі, якую вам мушу аддаць...

17 — Сілаю Эванэліі Хрыстус-Бога ўсе людзі стаюцца справядлівымі = годнымі ласкі збаўлення, ці праведнымі, таму яе ня стыджуся, (жыды бо ёю ганьбавалі); па-за Хрыстусам і яго навукай няма збаўлення, таму трэба яе канечне прыняць, тады яна дасьць веру, якою праведны жыць будзе, як казаў прарок Габакук, і яму адкрыецца ўсё з большаю яснасьцю «зь веры ў веру» пазнанне тае канечнасьці.

19 — Усё чалавецтва прызнана грэшным, вінаватым; а перш за ўсё пагане, бо-ж яны праз сваю віну адступілі ад праўдзівага пазнання Бога і кінуліся ў балванахвальства, да глыбіні разбэсьціўшыся і спадлеўшы ў думках, заміж разьвіцьця прыродаведы, даказваючай прамудрасьць і лад у прыродзе, паходзячыя ад творчай Першапрычыны. Досьледы прыроды да гэтага прыводзяць натуральны не здэморалізаваны розум чалавека. Гэтая навука Апостала была акрэсьленая на першым Ватыканскім Саборы (1870) як догма веры. Апостал бо цьвярдзіў, што пагане маглі і павінны былі прызнаць праўду аб БОГУ ПРАЎДЗІВЫМ, ДЫЙ НЯ ТОЛЬКІ МАГЛІ ПАЗНАЦЬ, АЛЕ ФАКТЫЧНА ПАЗНАВАЛІ (Арыстотэлес, Платон), але пазнаўшы ня прыймалі. З гэтага вынікае, што ў нашых часах кажны чалавек, вучоны ці нявучоны, кіруючыся прыродным розумам мае магчымасьць пазнаць існасьць Бога, а таму й абавязаны яе прыняць, ды аддаваць Яму чэсьць. Сама прырода, адкрываючая свае цудоўныя тайніцы, да гэтага панукае, Як той сьв. Ян Залатавусны кажа: «Бог паставіў перад намі (паганамі) сваё стварэнне, пры агледзінах, досьледзе, бачнага прыгаства якога, вучыўся і мудрэц, і невук, і адлюдак, і барбар падыймацца думкаю к Богу» (Тв.т. IX, б.511).

« 1 глава 2 глава »