Деяния 22 глава

Деяния
Слово Жизни → Пераклад Васіля Сёмухі

— Братья и отцы, разрешите мне высказаться в свою защиту.

Мужы браты і бацькі! выслухайце цяпер маё апраўданьне перад вамі.

Когда они услышали, что он говорит по-еврейски, то стали еще внимательнее слушать.

Пачуўшы, што ён загаварыў зь імі па-Габрэйску, яны яшчэ больш аціхлі. Ён сказаў:

— Я иудей, уроженец Тарса в Киликии, но воспитывался я в этом городе у Гамалиила и был научен точно соблюдать закон наших отцов. Я борюсь за дело Божье так же ревностно, как и каждый из вас сегодня.

я Юдэй, нарадзіўся ў Тарсе Кілікійскім, выгадаваны ў гэтым горадзе ў нагах у Гамалііла, рупліва настаўлены ў бацькоўскім законе, шчыры слуга Божы, як і ўсе вы сёньня.

Я преследовал и мучил до смерти последователей учения Иисуса, арестовывал мужчин и женщин и отправлял их в тюрьмы.

Я нават да сьмерці гнаў пасьлядоўнікаў гэтага вучэньня, вяжучы і аддаючы ў цямніцу і мужчын і жанчын,

Свидетели тому — первосвященник и весь Совет старейшин. Я даже получил от них письма к братьям в Дамаске и пошел туда, чтобы арестовать тех, кто там был, и привести их в Иерусалим для наказания.

як засьведчаць пра мяне першасьвятар і ўсе старэйшыны, ад якіх і пісьмы ўзяў да братоў у Дамаску, я ішоў, каб тамтэйшых прывесьці ў аковах у Ерусалім на катаваньне.

— По пути, когда я уже подходил к Дамаску, около полудня меня вдруг озарил ослепительный свет с неба.

І калі я быў у дарозе і падыходзіў да Дамаска, пад полудзень раптам азарыла мяне вялікае сьвятло зь неба.

Я упал на землю и услышал голос, который говорил мне: "Савл! Савл! Зачем ты преследуешь Меня?"

Я ўпаў на зямлю і пачуў голас, які казаў мне: Саўле! Саўле! чаго ты гоніш Мяне?

Я спросил: "Кто Ты, Господи?" Он ответил: "Я Иисус из Назарета, которого ты преследуешь".

Я адказваў: хто Ты, Госпадзе? Ён сказаў мне: Я Ісус Назарэй, Якога ты гоніш.

Мои спутники видели свет, но голоса, который я слышал, они не слышали.

Тыя, што былі са мною, бачылі сьвятло і перапалохаліся, але голасу Таго, Хто гаварыў да мяне, ня чулі.

Я спросил: "Господи, что мне делать?" Господь сказал: "Встань и иди в Дамаск. Там тебе скажут все, что тебе предстоит сделать".

Тады я сказаў: Госпадзе! што мне рабіць? А Гасподзь сказаў мне: устань і ідзі ў Дамаск, і там табе сказана будзе ўсё, што назначана табе рабіць.

Мои спутники за руку привели меня в Дамаск, так как я был ослеплен сиянием света.

А як што я ад славы сьвятла таго асьлеп, дык тыя, хто быў са мною, за руку прывялі мяне ў Дамаск.

— Там ко мне пришел человек по имени Aнания, тщательно соблюдавший закон и уважаемый всеми местными иудеями.

Нехта Ананія, муж пабожны паводле закона, пахвалёны ўсімі Юдэямі, што жывуць у Дамаску,

Он подошел ко мне и сказал: "Брат Савл, прозри!" И в тот же момент я прозрел и увидел этого человека.

прыйшоў да мяне і, падышоўшы, сказаў мне: браце Саўле! будзь зноў відушчы! І я адразу ўбачыў яго.

Он сказал: "Бог наших отцов избрал тебя, чтобы ты узнал Его волю, увидел Праведного и услышал голос из Его уст.

А ён сказаў мне: Бог бацькоў нашых наперад выбраў цябе, каб ты ўведаў волю Ягоную, убачыў Праведніка і пачуў голас з вуснаў Ягоных,

Ты будешь для всех людей свидетелем того, что ты видел и слышал.

бо ты будзеш Яму за сьведку перад усімі людзьмі ў тым, што ты бачыў і чуў;

Не медли! Вставай, прими крещение и смой свои грехи, призвав Его имя".

дык вось, чаго ж ты марудзіш? устань, ахрысьціся і змый грахі твае, заклікаўшы імя Госпада Ісуса.

Потом я возвратился в Иерусалим, и, молясь в храме, я пришел в состояние экстаза.

Калі ж я вярнуўся ў Ерусалім і маліўся ў храме, упаў я ў жарсьць,

Я увидел Господа, который говорил мне: "Скорее выйди из Иерусалима, потому что здесь не примут твоего свидетельства обо Мне".

і ўгледзеў Яго, і Ён сказаў мне: пасьпяшайся і выйдзі хутчэй зь Ерусаліма, бо ня прымуць тут твайго сьведчаньня пра Мяне.

Я ответил: "Господи, эти люди знают, что я ходил из синагоги в синагогу, чтобы арестовывать и избивать тех, кто верит в Тебя.

Я сказаў: Госпадзе! ім вядома, што я веруючых у Цябе кідаў у цямніцы і пабіваў у сынагогах,

Когда проливалась кровь Твоего свидетеля Стефана, я стоял там и одобрял это, я сторожил одежды его убийц".

і, калі пралівалася кроў Сьцяпана, сьведкі Твайго, я там стаяў, ухваляў забойства яго і вартаваў адзеньне забойцаў ягоных.

Тогда Господь сказал мне: "Иди, Я посылаю тебя далеко к язычникам".

І Ён сказаў мне: ідзі; Я пашлю цябе далёка да язычнікаў.

До этих слов толпа слушала Павла, но тут они стали кричать: — Долой его с лица земли! Он не достоин жизни!

Да гэтага слова слухалі яго; а пасьля гэтага паднялі крык, кажучы: зьнішчы зь зямлі такога! бо ня варта яму жыць.

Они кричали, размахивали своими плащами и бросали пыль в воздух.

Тым часам як яны крычалі, шпурлялі вопратку і кідалі пясок у паветра,

Трибун приказал увести Павла в казарму. Он велел избить его и допросить, чтобы узнать, почему народ так негодует на него.

тысячнік загадаў увесьці яго ў крэпасьць, загадаўшы бічаваць яго, каб выведаць, зь якое прычыны так крычалі супроць яго.

Но когда Павла привязали, чтобы бить, он сказал стоявшему рядом центуриону: — Разве позволено бить римского гражданина, к тому же еще не осужденного?

Але калі расьцягнулі яго рэмнямі, Павал сказаў сотніку: хіба вам дазволена бічаваць рымскага грамадзяніна, ды і бяз суду?

Когда центурион это услышал, он пошел и доложил трибуну. — Что ты делаешь? Этот человек римский гражданин, — сказал он.

Пачуўшы гэта, сотнік падышоў і данёс тысячніку, кажучы: глядзі, што ты хочаш рабіць? гэты чалавек — рымскі грамадзянін.

Трибун вышел к Павлу и спросил: — Ты действительно римский гражданин? — Да, — ответил тот.

Тады тысячнік, падышоўшы да яго, сказаў: скажы мне, ты рымскі грамадзянін? Ён сказаў: так.

Тогда трибун сказал: — Мне пришлось заплатить немало денег за мое гражданство. — A я был рожден в нем, — ответил Павел.

Тысячнік адказваў: я за вялікія грошы набыў гэта грамадзянства, А Павал сказаў: а я і нарадзіўся ў ім.

Те, кто должны были его допрашивать, сразу же отошли от него. Трибун тоже встревожился, когда узнал, что он заковал в цепи римского гражданина.

Тады адразу адступіліся ад яго тыя, што хацелі яго катаваць; а тысячнік, даведаўшыся, што ён рымскі грамадзянін, перапалохаўся, што зьвязаў яго.

На следующий день трибун, желая точно узнать, в чем же иудеи обвиняют Павла, освободил его от оков и приказал, чтобы собрались первосвященники и весь Синедрион. Затем он ввел Павла и поставил перед ними.

На другі дзень, хочучы ўпэўніцца ў праўдзе, за што вінавацяць яго Юдэі, вызваліў яго з ланцугоў і загадаў сабрацца першасьвятарам і ўсяму сынедрыёну і, вывеўшы Паўла, паставіў яго перад імі.

« 21 глава 23 глава »