Деяния 22 глава

Деяния
Слово Жизни → Пераклад Сабілы і Малахава

— Братья и отцы, разрешите мне высказаться в свою защиту.

Мужчыны, браты і ба́цькі! выслухайце цяпер маё апраўданьне перад вамі.

Когда они услышали, что он говорит по-еврейски, то стали еще внимательнее слушать.

Пачуўшы ж, што гаворыць да іх у жыдоўскай мове, (яны) яшчэ больш усьцішыліся. А (ён) кажа:

— Я иудей, уроженец Тарса в Киликии, но воспитывался я в этом городе у Гамалиила и был научен точно соблюдать закон наших отцов. Я борюсь за дело Божье так же ревностно, как и каждый из вас сегодня.

я ёсьць жыд, народжаны ў Тарсе Кілікійскім, узгадава́ны ў месту гэтым ля ног Гамаліэля, рупліва навучаны закону ба́цькаўскаму, раўніцель Бога, як вы ўсе сягоньня.

Я преследовал и мучил до смерти последователей учения Иисуса, арестовывал мужчин и женщин и отправлял их в тюрьмы.

Шлях гэты я перасьледаваў ажно да сьмерці, вяжучы і аддаючы ў вязьніцы і мужчын і жанчын;

Свидетели тому — первосвященник и весь Совет старейшин. Я даже получил от них письма к братьям в Дамаске и пошел туда, чтобы арестовать тех, кто там был, и привести их в Иерусалим для наказания.

як і сьведчыць аба мне архірэй ды ўсе ста́ршыя: ад якіх (я), узяўшы пíсьмы да братоў, пайшоў у Дамаск; каб і быўшых там прывесьці зьвязаных у Ярузалім дзеля пакараньня.

— По пути, когда я уже подходил к Дамаску, около полудня меня вдруг озарил ослепительный свет с неба.

І сталася мне, як ішоў і падыходзіў да Дамаску, каля паўдня зьнячэўку агарнула мяне вялікае сьвятло зь неба.

Я упал на землю и услышал голос, который говорил мне: "Савл! Савл! Зачем ты преследуешь Меня?"

І паваліўся я на зямлю і пачуў голас, які гаварыў да мяне: Саўла, Саўла, чаму перасьледуеш Мяне?

Я спросил: "Кто Ты, Господи?" Он ответил: "Я Иисус из Назарета, которого ты преследуешь".

Я ж адказаў: Хто Ты, Госпадзе? (Ён) сказаў да мяне: Я ёсьць Ісус Назарэй, Якога ты перасьледуеш.

Мои спутники видели свет, но голоса, который я слышал, они не слышали.

Тыя ж, што былí са мною, убачылі сьвятло і перапалохаліся; але Голасу, Які гаварыў да мяне, ня пачу́лі.

Я спросил: "Господи, что мне делать?" Господь сказал: "Встань и иди в Дамаск. Там тебе скажут все, что тебе предстоит сделать".

І (я) сказаў: што (мне) зрабіць, Госпадзе? Госпад жа сказаў да мяне: устаўшы, ідзі да Дамаску; і там табе будзе ска́зана ўсё, што назна́чана табе зрабіць.

Мои спутники за руку привели меня в Дамаск, так как я был ослеплен сиянием света.

А як я ад зьзяньня гэнага сьвятла ня бачыў, дык ведзены за руку́ быўшымі са мною прыйшоў у Дамаск.

— Там ко мне пришел человек по имени Aнания, тщательно соблюдавший закон и уважаемый всеми местными иудеями.

Нейкі ж мужчына Гананя, пабожны паводля Закону, засьве́дчаны ўсімі тамтэйшымі жыдамі,

Он подошел ко мне и сказал: "Брат Савл, прозри!" И в тот же момент я прозрел и увидел этого человека.

прыйшоўшы да мяне і падыйшоўшы, сказаў мне: браце Саўле! будзь ізноў відушчым! І я адразу ўбачыў яго.

Он сказал: "Бог наших отцов избрал тебя, чтобы ты узнал Его волю, увидел Праведного и услышал голос из Его уст.

Ён жа сказаў: Бог ба́цькаў нашых выбраў цябе, каб пазнаў (ты) Волю Ягоную і ўбачыў Справядлівага, і пачуў Голас з Вуснаў Ягоных,

Ты будешь для всех людей свидетелем того, что ты видел и слышал.

бо будзеш (ты) сьведкай Яму перад усімі людзьмі аб тым, што ўбачыў і пачуў.

Не медли! Вставай, прими крещение и смой свои грехи, призвав Его имя".

Дык чаго ж марудзіш цяпер? Устаўшы, ахрысьціся і змый грахі твае, прызваўшы Імя Госпада.

Потом я возвратился в Иерусалим, и, молясь в храме, я пришел в состояние экстаза.

І здарылася мне, як вярнуўся я ў Ярузалім і маліўся ў Сьвятыні, апынуўся я ў захапленьні

Я увидел Господа, который говорил мне: "Скорее выйди из Иерусалима, потому что здесь не примут твоего свидетельства обо Мне".

і ўбачыў Яго, мовячы да мяне: пасьпяшайся і выйдзі хутчэй зь Ярузаліму, бо ня прыймуць сьведчаньня твайго аба Мне.

Я ответил: "Господи, эти люди знают, что я ходил из синагоги в синагогу, чтобы арестовывать и избивать тех, кто верит в Тебя.

Я сказаў: Госпадзе, яны ведаюць, што я замыкаў у вязьніцах і бічаваў па сынагогах веручых у Цябе,

Когда проливалась кровь Твоего свидетеля Стефана, я стоял там и одобрял это, я сторожил одежды его убийц".

і калі пралівалася кроў Сьцяпана, сьведкі Твайго, дык я быў (там) стоячы і пахваляючы забойства ягонае і сьцярог вопраткі тых, што яго забівалі.

Тогда Господь сказал мне: "Иди, Я посылаю тебя далеко к язычникам".

І сказаў да мяне: ідзі, бо Я далёка пашлю цябе да паганаў.

До этих слов толпа слушала Павла, но тут они стали кричать: — Долой его с лица земли! Он не достоин жизни!

Да гэтага слова яго слухалі і паднялі голас свой, кажучы: зьнішчы зь зямлі такога! бо ня жыць яму!

Они кричали, размахивали своими плащами и бросали пыль в воздух.

А як яны крычалі і падкідалі вопраткі ды падкідалі пыл у паветра,

Трибун приказал увести Павла в казарму. Он велел избить его и допросить, чтобы узнать, почему народ так негодует на него.

тысячнік загадаў весьці яго ў крэпасьць, сказаўшы бічаваць яго, каб даведацца дзеля якой прычыны гэтак крычалі проці яго.

Но когда Павла привязали, чтобы бить, он сказал стоявшему рядом центуриону: — Разве позволено бить римского гражданина, к тому же еще не осужденного?

Калі ж расьцягнулі яго рэмнямі, сказаў Паўла да стаяўшага сотніка: ці ж можна вам бічаваць чалавека, рымскага грамадзянíна, да таго ж ня засуджанага?

Когда центурион это услышал, он пошел и доложил трибуну. — Что ты делаешь? Этот человек римский гражданин, — сказал он.

Сотнік пачуўшы ды падыйшоўшы да тысячніка паведаміў, кажучы: глядзі, што (ты) хочаш зрабіць? бо гэты чалавек — рымскі грамадзянін.

Трибун вышел к Павлу и спросил: — Ты действительно римский гражданин? — Да, — ответил тот.

Прыйшоўшы ж тысячнік сказаў яму: скажы мне, ці ты рымскі грамадзянін? Ён жа сказаў: але́.

Тогда трибун сказал: — Мне пришлось заплатить немало денег за мое гражданство. — A я был рожден в нем, — ответил Павел.

Тады тысячнік адказаў: я набыў гэтае грамадзянства за вялікія грошы. Паўла ж сказаў: а я і ўрадзіўся.

Те, кто должны были его допрашивать, сразу же отошли от него. Трибун тоже встревожился, когда узнал, что он заковал в цепи римского гражданина.

Дык ураз адступіліся ад яго тыя, што меліся выпытываць у яго. А тысячнік, даведаўшыся, што ён рымскі грамадзянін, спалохаўся, што зьвязаў яго.

На следующий день трибун, желая точно узнать, в чем же иудеи обвиняют Павла, освободил его от оков и приказал, чтобы собрались первосвященники и весь Синедрион. Затем он ввел Павла и поставил перед ними.

Назаўтрае ж хочучы даведацца напэўна за што абвінавачываюць (яго) жыды, зьняў зь яго кайданы і загадаў прыйсьці архірэям і ўсяму сынэдрыёну іхнаму, і, вывеўшы Паўлу паставіў (яго) перад імі.

« 21 глава 23 глава »