Деяния 22 глава

Деяния
Слово Жизни → Пераклад Анатоля Клышкi

— Братья и отцы, разрешите мне высказаться в свою защиту.

Мужы браты і бацькі, выслухайце цяпер маё апраўданне перад вамі.

Когда они услышали, что он говорит по-еврейски, то стали еще внимательнее слушать.

І, пачуўшы, што ён звяртаецца да іх на яўрэйскай мове, яны яшчэ болей суцішыліся. І ён сказаў:

— Я иудей, уроженец Тарса в Киликии, но воспитывался я в этом городе у Гамалиила и был научен точно соблюдать закон наших отцов. Я борюсь за дело Божье так же ревностно, как и каждый из вас сегодня.

Я іудзей, нарадзіўся ў Тарсе Кілікійскім, але выгадаваны ў гэтым горадзе, навучаны каля ног Гамалііла паводле суровасці бацькоўскага закона, руплівец Бога, як усе вы сёння.

Я преследовал и мучил до смерти последователей учения Иисуса, арестовывал мужчин и женщин и отправлял их в тюрьмы.

Я гнаў гэтую Дарогу да смерці, звязваючы і аддаючы ў турмы і мужчын і жанчын,

Свидетели тому — первосвященник и весь Совет старейшин. Я даже получил от них письма к братьям в Дамаске и пошел туда, чтобы арестовать тех, кто там был, и привести их в Иерусалим для наказания.

як і першасвятар сведчыць пра мяне і ўсе старэйшыны, ад якіх я і атрымаў лісты да братоў і пайшоў у Дамаск, каб і тых, што знаходзяцца там, прывесці звязанымі ў Іерусалім, каб яны былі пакараны.

— По пути, когда я уже подходил к Дамаску, около полудня меня вдруг озарил ослепительный свет с неба.

І сталася, калі я ішоў і набліжаўся каля поўдня да Дамаска, раптам зазіхацела з неба вялікае святло вакол мяне,

Я упал на землю и услышал голос, который говорил мне: "Савл! Савл! Зачем ты преследуешь Меня?"

і я ўпаў на зямлю і пачуў голас, што казаў мне: «Саўле, Саўле, чаму ты гоніш Мяне?»

Я спросил: "Кто Ты, Господи?" Он ответил: "Я Иисус из Назарета, которого ты преследуешь".

І я адказаў: «Хто Ты, Госпадзе?» І Ён сказаў мне: «Я Ісус Назарэй, Якога ты гоніш».

Мои спутники видели свет, но голоса, который я слышал, они не слышали.

І тыя, хто быў са мною, святло бачылі [і перапалохаліся], але голасу Таго, Хто казаў мне, не чулі.

Я спросил: "Господи, что мне делать?" Господь сказал: "Встань и иди в Дамаск. Там тебе скажут все, что тебе предстоит сделать".

І я спытаўся: «Што мне рабіць, Госпадзе?» І Госпад сказаў мне: «Устань і ідзі ў Дамаск, і там табе будзе сказана пра ўсё, што вызначана табе зрабіць».

Мои спутники за руку привели меня в Дамаск, так как я был ослеплен сиянием света.

А як я нічога не бачыў ад славы таго святла, мяне павялі за руку тыя, хто быў са мною, і я прыйшоў у Дамаск.

— Там ко мне пришел человек по имени Aнания, тщательно соблюдавший закон и уважаемый всеми местными иудеями.

І нейкі Ананія, чалавек набожны паводле закона, з добрым сведчаннем ад усіх мясцовых іудзеяў, [якія жылі ў Дамаску],

Он подошел ко мне и сказал: "Брат Савл, прозри!" И в тот же момент я прозрел и увидел этого человека.

прыйшоў да мяне і, стаўшы побач, сказаў мне: «Саўле, браце, стань відушчы!» І я ў тую ж хвіліну ўбачыў яго.

Он сказал: "Бог наших отцов избрал тебя, чтобы ты узнал Его волю, увидел Праведного и услышал голос из Его уст.

І ён сказаў: «Бог нашых бацькоў загадзя вызначыў цябе, каб ты ўведаў Яго волю і ўбачыў Праведніка і пачуў голас з Яго вуснаў;

Ты будешь для всех людей свидетелем того, что ты видел и слышал.

бо ты будзеш сведкам Яго для ўсіх людзей пра тое, што ты ўбачыў і пачуў.

Не медли! Вставай, прими крещение и смой свои грехи, призвав Его имя".

І цяпер — чаму ты марудзіш? Устань, ахрысціся і змый свае грахі, заклікаўшы Яго імя62».

Потом я возвратился в Иерусалим, и, молясь в храме, я пришел в состояние экстаза.

І сталася: калі я вярнуўся ў Іерусалім і маліўся ў святыні, мне было з’явенне63;

Я увидел Господа, который говорил мне: "Скорее выйди из Иерусалима, потому что здесь не примут твоего свидетельства обо Мне".

і я ўбачыў Яго, і Ён казаў мне: «Паспяшайся і выйдзі хутчэй з Іерусаліма, бо яны не прымуць твайго сведчання пра Мяне».

Я ответил: "Господи, эти люди знают, что я ходил из синагоги в синагогу, чтобы арестовывать и избивать тех, кто верит в Тебя.

І я сказаў: «Госпадзе, яны ведаюць, што я знявольваў у турмы і біў у сінагогах тых, хто веруе ў Цябе;

Когда проливалась кровь Твоего свидетеля Стефана, я стоял там и одобрял это, я сторожил одежды его убийц".

і калі пралівалася кроў Твайго сведкі Стэфана, я сам стаяў побач, і згаджаўся [з забойствам яго], і пільнаваў вопратку тых, што забівалі яго».

Тогда Господь сказал мне: "Иди, Я посылаю тебя далеко к язычникам".

І Ён сказаў мне: «Ідзі, бо Я пашлю цябе далёка да язычнікаў».

До этих слов толпа слушала Павла, но тут они стали кричать: — Долой его с лица земли! Он не достоин жизни!

І яны яго слухалі да гэтага слова, а пасля паднялі крык, кажучы: «Прэч з зямлі такога, бо нельга, каб ён жыў!»

Они кричали, размахивали своими плащами и бросали пыль в воздух.

І пакуль яны крычалі і зрывалі вопраткі і кідалі пыл у паветра,

Трибун приказал увести Павла в казарму. Он велел избить его и допросить, чтобы узнать, почему народ так негодует на него.

тысячаначальнік загадаў весці яго ў крэпасць, сказаўшы дапытаць яго з бічаваннем, каб даведацца, з-за якой прычыны яны гэтак крычалі супроць яго.

Но когда Павла привязали, чтобы бить, он сказал стоявшему рядом центуриону: — Разве позволено бить римского гражданина, к тому же еще не осужденного?

А калі расцягнулі яго рамянямі, Павел сказаў сотніку, што стаяў побач: «Ці дазваляецца вам бічаваць чалавека, калі ён рымскі грамадзянін і не асуджаны?»

Когда центурион это услышал, он пошел и доложил трибуну. — Что ты делаешь? Этот человек римский гражданин, — сказал он.

І, пачуўшы [гэта], сотнік падышоў да тысячаначальніка, кажучы: [Глядзі], што ты збіраешся рабіць? Бо гэты чалавек — рымскі грамадзянін.

Трибун вышел к Павлу и спросил: — Ты действительно римский гражданин? — Да, — ответил тот.

І тысячаначальнік, падышоўшы, спытаўся ў яго: Скажы мне, ты рымскі грамадзянін? — І ён сказаў: Так, рымскі грамадзянін.

Тогда трибун сказал: — Мне пришлось заплатить немало денег за мое гражданство. — A я был рожден в нем, — ответил Павел.

І тысячаначальнік адказаў: Я за вялікія грошы набыў гэтае грамадзянства. — Павел жа сказаў: А я і нарадзіўся ў ім.

Те, кто должны были его допрашивать, сразу же отошли от него. Трибун тоже встревожился, когда узнал, что он заковал в цепи римского гражданина.

Тады адразу ж тыя, што збіраліся катаваць, адступілі ад яго; і тысячаначальнік спалохаўся, даведаўшыся, што ён рымскі грамадзянін і што ён звязаў яго.

На следующий день трибун, желая точно узнать, в чем же иудеи обвиняют Павла, освободил его от оков и приказал, чтобы собрались первосвященники и весь Синедрион. Затем он ввел Павла и поставил перед ними.

І назаўтра, хочучы даведацца дакладна, у чым абвінавачваюць яго іудзеі, ён вызваліў яго [з кайданоў] і загадаў сабрацца першасвятарам і ўсяму сінедрыёну; і, прывёўшы Паўла, паставіў яго перад імі.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

16 62: У некат. рукап.: заклікаўшы імя Госпада.

17 63: Літаральна: я ўпаў у экстаз.

« 21 глава 23 глава »