1 τη δε μια των ϲαββατων μαριαμ η μαγδαληνη ερχεται πρωι ϲκοτιαϲ ετι ουϲηϲ ειϲ το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενο̅ απο τηϲ θυραϲ εκ του μνημιου
2 τρεχει ου̅ και ερχεται προϲ το̅ ϲιμωνα πετρον και προϲ τον αλλο̅ μαθητην ον εφιλει ο ι̅ϲ̅ και λεγει αυτοιϲ ηραν τον κ̅ν̅ εκ του μνημιου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον
3 εξηλθεν ουν ο πετροϲ και ο αλλοϲ μαθητηϲ
4 και ετρεχον οι δυο ομου προεδραμεν δε ταχιον του πετρου και ηλθεν ειϲ το μνημιο̅ πρωτοϲ
5 και παρακυψαϲ βλεπει τα οθονια κειμενα
6 [отсутствует]
7 και το ϲουδαριον ο ην επι τηϲ κεφαληϲ αυτου ου μετα των οθονιων κειμενο̅ αλλα χωριϲ εντετυλιγμενον ειϲ ενα τοπον
8 τοτε ουν ειϲηλθεν και ο αλλοϲ μαθητηϲ ο ελθων πρωτοϲ ειϲ το μνημιον και ειδεν και επιϲτευϲεν
9 ουδεπω γαρ ηδει την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναϲτηναι
10 απηλθον ουν παλιν προϲ αυτουϲ οι μαθηται
11 μαριαμ δε ιϲτηκει εν τω μνημιω κλαιουϲα ωϲ ουν εκλαιεν παρεκυψεν ειϲ το μνημιον
12 και θεωρει αγγελουϲ καθεζομενουϲ εν λευκοιϲ ενα προϲ τη κεφαλη και ενα προϲ τοιϲ ποϲι̅ οπου εκειτο το ϲωμα του ι̅υ̅
13 λεγουϲιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιειϲ λεγει αυτοιϲ οτι ηραν τον κ̅ν̅ μου ϗ ουκ οιδα που εθηκαν αυτον
14 ταυτα ειπουϲα εϲτραφη ειϲ τα οπιϲω ϗ θεωρει τον ι̅ν̅ εϲτωτα και ουκ ηδει οτι ι̅ϲ̅ εϲτιν
15 λεγει αυτη ι̅ϲ̅ γυναι τι κλαιειϲ τινα ζητειϲ εκεινη δε δοκουϲα οτι ο κηπουροϲ εϲτιν λεγει αυτω κ̅ε̅ ει ϲυ ει ο βαϲταϲαϲ αυτον ειπε μοι που εθηκαϲ αυτον καγω αυτον αρω
16 λεγει αυτη ο ι̅ϲ̅ μαριαμ ϲτραφειϲα δε εκεινη λεγει αυτω εβραιϲτι ραββουνι ο λεγεται διδαϲκαλε
17 λεγει αυτη ο ι̅ϲ̅ μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προϲ τον πατερα πορευου δε προϲ τουϲ αδελφουϲ και ειπε αυτοιϲ ιδου αναβαινω προϲ το̅ πατερα μου και πατερα υμων και θ̅ν̅ μου και θ̅ν̅ υμων
18 ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη αγγελλουϲα τοιϲ μαθηταιϲ οτι εωρακα τον κ̅ν̅ και ταυτα ειπεν αυτη
19 ουϲηϲ ουν οψιαϲ τη ημερα εκεινη μια ϲαββατων και των θυρων κεκλιϲμενων οπου ηϲαν οι μαθηται {} [73] δια τον φοβον τω̅ ιουδαιων ηλθεν ο ι̅ϲ̅ και εϲτη ειϲ το μεϲον και λεγει ιρηνη υμιν
20 και τουτο ειπων εδιξεν ταϲ χιραϲ και την πλευραν αυτοιϲ εχαρηϲα̅ ουν οι μαθηται ιδοντεϲ τον κ̅ν̅
21 ειπεν ουν αυτοιϲ παλιν ειρηνη υμιν καθωϲ απεϲταλκεν με ο πατηρ καγω πεμψω υμαϲ
22 και τουτο ειπων ενεφυϲηϲε̅ και λεγει αυτοιϲ λαβετε π̅ν̅α̅ αγιον
23 αν τινων αφηται ταϲ αμαρτιαϲ αφεθηϲεται αυτοιϲ εαν δε τινων κρατηνται κεκρατηνται
24 θωμαϲ δε ειϲ εκ των δωδεκα ο λεγομενοϲ διδυμοϲ ουκ ην μετ αυτων οτε ουν ηλθεν ι̅ϲ̅
25 ελεγον αυτω οι μαθηται εωρακαμεν τον κ̅ν̅ ο δε ειπεν αυτοιϲ εαν μη ειδω εν ταιϲ χερϲιν {το̅} [74] τυπον των ηλω̅ και βαλω μου τον δακτυλον ειϲ την χειραν αυτου και βαλω μου την χειρα ειϲ την πλευρα̅ αυτου ου μη πιϲτευϲω
26 και μεθ ημεραϲ οκτω παλιν ηϲαν εϲω οι μαθηται και θωμαϲ μετ αυτων ερχεται ο ι̅ϲ̅ των θυρων κεκλιϲμενων και εϲτη ειϲ το μεϲον και ειπεν ιρηνη υμιν
27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον ϲου ωδε και ιδε ταϲ χειραϲ μου και φερε την χειρα ϲου και βαλε ειϲ την πλευραν μου και μη γινου απιϲτοϲ αλλα πιϲτοϲ
28 απεκριθη ο θωμαϲ και ειπεν αυτω ο κ̅ϲ̅ μου και ο θ̅ϲ̅ μου
29 ειπεν δε αυτω ο ι̅ϲ̅ οτι εωρακαϲ με και πεπιϲτευκαϲ μακαριοι οι μη ιδοντεϲ με και πιϲτευϲα̅τεϲ
30 πολλα μεν ουν και αλλα ϲημεια εποιηϲεν ο ι̅ϲ̅ ενωπιον τω̅ μαθητων αυτου α ουκ εϲτιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω
31 ταυτα δε γεγραπται ινα πιϲτευητε οτι ι̅ϲ̅ εϲτιν ο χ̅ϲ̅ ο υ̅ϲ̅ του θ̅υ̅ ινα πιϲτευοντεϲ ζωην αιωνιον εχητε εν τω ονοματι αυτου
Примечания:
19 [73] {ϲυνηγμενοι}
25 [74] {αυτον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 20 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.