1 ο ουν ι̅ϲ̅ προ εξ ημερων του παϲχα ηλθεν ειϲ βηθανιαν οπου ην λαζαροϲ ον ηγειρεν ι̅ϲ̅ εκ νεκρων
2 εποιηϲαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονι ο δε λαζαροϲ ειϲ ην εκ των ανακειμενων ϲυν αυτω
3 η ουν μαρια λαβουϲα λιτραν μυρου ναρδου πιϲτικηϲ πολυτιμου ηλιψεν τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ και εξεμαξεν ταιϲ θριξιν αυτηϲ τουϲ ποδαϲ αυτου η δε οικια επληρωθη εκ τηϲ οϲμηϲ του μυρου
4 λεγει δε ιουδαϲ ο ιϲκαριωτηϲ ειϲ εκ τω̅ μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοϲιων δηναριων και εδοθη πτωχοιϲ
6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι τω̅ πτωχων εμελε̅ αυτω αλλ οτι κλεπτηϲ ην και το γλωϲϲοκομον εχων τα βαλλομενα εβαϲταζεν
7 ειπεν ουν ο ι̅ϲ̅ αφεϲ αυτην ινα ειϲ τη̅ ημεραν του ενταφιαϲμου μου τηρηϲη αυτο
8 τουϲ πτωχουϲ γαρ πα̅τοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
9 εγνω ουν ο οχλοϲ πολυϲ εκ των ιουδαιων οτι εκει εϲτιν και ηλθον ου δια τον ι̅ν̅ μονο̅ αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωϲιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
10 εβουλευϲα̅το δε οι αρχιερειϲ ινα και τον λαζαρον αποκτινωϲι̅
11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον τω̅ ιουδαιων και επιϲτευον ειϲ το̅ ι̅ν̅
12 τη επαυριον οχλοϲ πολυϲ ελθων ειϲ την εορτην ακουϲαντεϲ οτι ερχεται ι̅ϲ̅ ειϲ ιεροϲολυμα
13 ελαβον τα βαια των φοινικω̅ και εξηλθον ειϲ υπαντηϲιν αυτω και εκραυγαζον λεγοντεϲ ωϲαννα ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ εν ονοματι κ̅υ̅ και ο βαϲιλευϲ του ι̅η̅λ̅
14 ευρων δε ο ι̅ϲ̅ οναριον εκαθιϲεν επ αυτο καθωϲ εϲτι γεγραμμενον
15 μη φοβου θυγατερ ϲιων ιδου ο βαϲιλευϲ ϲου ερχεται καθημενοϲ επι πωλον ονου
16 ταυτα ουκ εγνωϲαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξαϲθη ι̅ϲ̅ τοτε εμνηϲθηϲαν οτι ταυτα επ αυτω η̅ γεγραμμενα και ταυτα εποιηϲαν αυτω
17 εμαρτυρι ουν ο οχλοϲ ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνηϲεν εκ του μνημιου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
18 δια τουτο και υπη̅τηϲεν αυτω οχλοϲ πολυϲ οτι ηκουϲαν αυτον τουτο πεποιηκεναι το ϲημειον
19 οι ουν φαριϲαιοι ειπαν προϲ εαυτουϲ θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ειδε ο κοϲμοϲ οπιϲω αυτου απηλθεν
20 ηϲαν δε ελληνεϲ τινεϲ εκ των αναβαινοντων ινα προϲκυνηϲωϲιν εν τη εορτη
21 ουτοι ουν προϲηλθον φιλιππω τω απο βηθϲαιδα τηϲ γαλιλαιαϲ και ηρωτων αυτο̅ λεγοντεϲ κ̅ε̅ θελομεν τον ι̅ν̅ ιδιν
22 ερχεται φιλιπποϲ και λεγει τω ανδραια και παλιν ερχεται ανδρεαϲ και φιλιπποϲ ϗ λεγουϲιν τω ι̅υ̅
23 ο δε ι̅ϲ̅ αποκρινεται αυτοιϲ λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξαϲθη ο υιοϲ του ανθρωπου
24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκοϲ του ϲιτου πεϲων ειϲ την γην αποθανη αυτοϲ μονοϲ μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μειϲων την ψυχην αυτου εν τω κοϲμω τουτω ειϲ ζωην αιωνιον {} [49]
26 εαν εμοι τιϲ διακονη εμοι ακολουθιτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονοϲ ο εμοϲ εϲται εαν τιϲ εμοι διακονη {ϲειμηϲει} [50] αυτον ο πατηρ
27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ ϲωϲο̅ με εκ τηϲ ωραϲ ταυτηϲ αλλα δια τουτο ηλθον ειϲ την ωραν ταυτην
28 πατερ δοξαϲον ϲου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξαϲα και παλιν δοξαϲω
29 ο ουν οχλοϲ ο εϲτωϲ ακουϲαϲ ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελοϲ αυτω λελαληκεν
30 απεκριθη ι̅ϲ̅ ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμαϲ
31 νυν κριϲιϲ εϲτιν του κοϲμου {} [51] τουτου και εκβληθηϲεται εξω
32 καγω εαν υψωθω εκ τηϲ γηϲ παντα ελκυϲω προϲ εμαυτο̅
33 {τουτον} [52] δε ελεγεν ϲημαινων ποιω θανατω εμελλεν αποθνηϲκειν
34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλοϲ ημιϲ ηκουϲαμεν εκ του νομου οτι ο χ̅ϲ̅ μενει ειϲ τον αιωνα και πωϲ ϲυ λεγιϲ οτι δει υψωθηναι τον υ̅ν̅ του ανθρωπου τιϲ εϲτιν ουτοϲ ο υ̅ϲ̅ του ανθρωπου
35 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ετι μικρον χρονον το φωϲ εν υμιν εϲτι̅ περιπατειτε εωϲ το φωϲ εχετε ινα μη ϲκοτια υμαϲ καταλαβη και ο περιπατων εν τη ϲκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
36 ωϲ το φωϲ εχετε πιϲτευεται ειϲ το φωϲ ινα υιοι φωτοϲ γενηϲθε ταυτα ελαληϲεν ι̅ϲ̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
37 τοϲαυτα δε αυτου ϲημια πεποιηκοτοϲ εμπροϲθεν αυτω̅ ουκ επιϲτευον ειϲ αυτον
38 ινα ο λογοϲ ηϲαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κ̅ε̅ τιϲ επιϲτευϲεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κ̅υ̅ τινι απεκαλυφθη
39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιϲτευειν οτι παλιν ειπεν ηϲαιαϲ
40 τετυφλωκεν αυτω̅ τουϲ οφθαλμουϲ και επηρωϲεν αυτων την καρδιαν ινα μη ειδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και τη καρδια ϲυνωϲιν και ϲτραφωϲι̅ και ιαϲομαι αυτουϲ
41 ταυτα ειπεν ηϲαιαϲ οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαληϲεν περι αυτου
42 ομωϲ μεντοι και εκ των αρχοντω̅ πολλοι επιϲτευϲαν ειϲ αυτον αλλα δια τουϲ φαριϲαιουϲ ουχ ωμολογουν ινα μη αποϲυναγωγοι γενωνται
43 ηγαπηϲαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον υπερ την δοξαν του θ̅υ̅
44 ι̅ϲ̅ δε εκραξεν και ειπεν ο πιϲτευων ειϲ εμε ου πιϲτευει ειϲ εμε αλλα ειϲ το̅ πεμψαντα με
45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
46 εγω φωϲ ειϲ το̅ κοϲμον εληλυθα ινα παϲ ο πιϲτευω̅ ειϲ εμε εν τη ϲκοτια μη μινη
47 και εαν τιϲ μου ακουϲη των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοϲμον αλλ ινα ϲωϲω το̅ κοϲμον
48 ο αθετω̅ εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογοϲ ον ελαληϲα εκεινοϲ κρινει αυτον εν τη εϲχατη ημερα
49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαληϲα αλλ ο πεμψαϲ με πατηρ αυτοϲ μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαληϲω
50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιοϲ εϲτιν α ουν εγω λαλω καθωϲ ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτωϲ λαλω
Примечания:
25 [49] {φυλαξει αυτη̅}
26 [50] {τειμηϲει}
31 [51] {νυν ο αρχων τουτου ��}
33 [52] {τουτο}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.