1 ο ουν ι̅ϲ̅ προ εξ ημερων του παϲχα ηλθεν ειϲ βηθανιαν οπου ην λαζαροϲ ο τεθνηκωϲ ον ηγειρεν εκ νεκρων ο ι̅ϲ̅
2 εποιηϲαν ουν αυτω διπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαροϲ ειϲ ην των ανακειμενων ϲυν αυτω
3 η ουν μαρια λαβουϲα λιτρα̅ μυρου ναρδου πιϲτικηϲ πολυτιμου ηλειψεν τουϲ ποδαϲ του ι̅υ̅ και εξεμαξεν ταιϲ θρηξιν αυτηϲ τουϲ ποδαϲ αυτου η δε οικια επληρωθη εκ τηϲ οϲμηϲ του μυρου
4 λεγει ουν ειϲ εκ των μαθητω̅ αυτου ιουδαϲ ϲιμωνοϲ ιϲκαριωτηϲ ο μελλων αυτον παραδιδοναι
5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοϲιω̅ δηναριων και εδοθη πτωχοιϲ
6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτηϲ ην και το γλωϲϲοκομον ειχεν και τα βαλλομενα εβαϲταζεν
7 ειπεν ουν ο ι̅ϲ̅ αφεϲ αυτην ειϲ την ημεραν του ενταφιαϲμου μου τετηρηκεν αυτο
8 τουϲ πτωχουϲ γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
9 εγνω ουν οχλοϲ πολυϲ εκ των ιουδαιων οτι εκει εϲτιν και ηλθον ου δια τον ι̅ν̅ μονον αλλ ινα και τον λαζαρο̅ ιδωϲιν ον ηγειρεν εκ νεκρω̅ ο ι̅ϲ̅
10 εβουλευϲαντο δε οι αρχιερειϲ ινα και τον λαζαρον αποκτεινωϲιν
11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιω̅ και επιϲτευον ειϲ τον ι̅ν̅
12 τη επαυριον οχλοϲ πολυϲ ο ελθων ειϲ την εορτην ακουϲα̅τεϲ οτι ι̅ϲ̅ ερχεται ειϲ ιεροϲολυμα
13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον ειϲ απα̅τηϲιν αυτω και εκραζον λεγο̅τεϲ ωϲαννα ευλογημενοϲ ο ερχομενοϲ εν ονοματι κ̅υ̅ βαϲιλευϲ του ι̅η̅λ̅
14 ευρων δε ο ι̅ϲ̅ οναριον εκαθειϲεν επ αυτο καθωϲ εϲτιν γεγραμμενον
15 μη φοβου θυγατηρ ϲειων ιδου ο βαϲιλευϲ ερχεται καθημενοϲ επι πωλον ονου
16 ταυτα δε ουκ εγνωϲαν οι μαθηται αυτου το πρωτον αλλ οτε εδοξαϲθη ι̅ϲ̅ τοτε εμνηϲθηϲαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιηϲαν αυτω
17 εμαρτυρει ουν ο οχλοϲ ο ων μετ αυτου οτε το̅ λαζαρον εφωνηϲεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτο̅ εκ νεκρων
18 δια τουτο και υπη̅τηϲεν αυτω ο οχλοϲ οτι ηκουϲαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το ϲημειον
19 οι ουν φαριϲαιοι ειπον προϲ εαυτουϲ θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδε̅ ιδε ο κοϲμοϲ οπιϲω αυτου απηλθεν
20 ηϲαν δε τινεϲ ελληνεϲ εκ των αναβαινοντω̅ ινα προϲκυνηϲωϲιν εν τη εορτη
21 ουτοι ουν προϲηλθον φιλιππω τω απο βηθϲαιδα τηϲ γαλιλαιαϲ και ηρωτων αυτον λεγοντεϲ κ̅ε̅ θελομεν τον ι̅ν̅ ιδειν
22 ερχεται φιλιπποϲ και λεγει τω ανδρεα ερχετε ανδρεαϲ και φιλιπποϲ και λεγουϲιν τω ι̅υ̅
23 ο δε ι̅ϲ̅ απεκρινατο αυτοιϲ λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξαϲθη ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅
24 αμην αμην λεγω υμι̅ εαν μη ο κοκκοϲ του ϲιτου πεϲων ειϲ την γην αποθανη αυτοϲ μονοϲ μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολεϲει αυτην και ο μιϲων την ψυχην αυτου εν τω κοϲμω τουτω ειϲ ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
26 εαν εμοι τιϲ διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονοϲ ο εμοϲ εϲται και εαν τιϲ εμοι διακονη τιμηϲει αυτον ο π̅η̅ρ̅
27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω π̅ε̅ρ̅ ϲωϲον με εκ τηϲ ωραϲ ταυτηϲ αλλα δια τουτο ηλθον ειϲ την ωραν ταυτην
28 π̅ε̅ρ̅ δοξαϲον ϲου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ και εδοξαϲα και παλιν δοξαϲω
29 ο ουν οχλοϲ ο εϲτηκωϲ και ακουϲαϲ ελεγεν βροντη̅ γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελοϲ αυτω λελαληκεν
30 απεκριθη ο ι̅ϲ̅ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονε̅ αλλα δι υμαϲ
31 νυν κριϲιϲ εϲτι̅ του κοϲμου τουτου νυν ο αρχων του κοϲμου τουτου εκβληθηϲεται εξω
32 καγω εαν υψωθω εκ τηϲ γηϲ πα̅ταϲ ελκυϲω προϲ εμαυτον
33 τουτο δε ελεγεν ϲημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνηϲκειν
34 απεκριθη αυτω ο οχλοϲ ημειϲ ηκουϲαμεν εκ του νομου οτι ο χ̅ϲ̅ μενει ειϲ τον αιωνα και πωϲ ϲυ λεγειϲ οτι δει υψωθηναι τον υιο̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ τιϲ εϲτιν ουτοϲ ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅
35 ειπεν ουν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ ετι μικρον χρονον το φωϲ μεθ υμων εϲτιν περιπατειτε ωϲ το φωϲ εχετε ινα μη ϲκοτια υμαϲ καταβη και ο περιπατων εν τη ϲκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
36 ωϲ το φωϲ εχετε πιϲτευεται ειϲ το φωϲ ινα υιοι φωτοϲ γενηϲθε ταυτα ελαληϲεν ο ι̅ϲ̅ και απελθων εκρυβη απ αυτων
37 τοϲαυτα δε αυτου ϲημεια πεποιηκοτοϲ εμπροϲθεν αυτων ουκ επιϲτευον ειϲ αυτον
38 ινα ο λογοϲ ηϲαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κ̅ε̅ τιϲ επιϲτευϲεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κ̅υ̅ τινι απεκαλυφθη
39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιϲτευειν οτι παλι̅ ειπεν ηϲαιαϲ
40 τετυφλωκε̅ αυτων τουϲ οφθαλμουϲ και επωρωϲεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωϲιν τοιϲ οφθαλμοιϲ και νοηϲωϲιν τη καρδια και επιϲτραφωϲιν και ιαϲομαι αυτουϲ
41 ταυτα ειπε̅ ηϲαιαϲ οτι ιδεν την δοξαν αυτου και ελαληϲεν περι αυτου
42 ομωϲ μεντοι και εκ των αρχο̅των πολλοι επιϲτευϲαν ειϲ αυτον αλλα δια τουϲ φαριϲαιουϲ ουχ ωμολογουν ινα μη αποϲυναγωγοι γενωνται
43 ηγαπηϲα̅ γαρ την δοξαν των α̅ν̅ω̅ν̅ μαλλον ηπερ την δοξαν του θ̅υ̅
44 ι̅ϲ̅ δε {εκραζεν} [26] και ειπεν ο πιϲτευω̅ ειϲ εμε ου πιϲτευει ειϲ εμε αλλ ειϲ τον πεμψαντα με
45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
46 εγω φωϲ ειϲ τον κοϲμον εληλυθα ινα παϲ ο πιϲτευων ειϲ εμε εν τη ϲκοτια μη μεινη
47 και εαν τιϲ μου ακουϲη τω̅ ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοϲμον αλλ ινα ϲωϲω τον κοϲμον
48 ο αθετω̅ εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτο̅ ο λογοϲ ον ελαληϲα εκεινοϲ κρινει αυτον εν τη εϲχατη ημερα
49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαληϲα αλλ ο πεμψαϲ με π̅η̅ρ̅ αυτοϲ μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαληϲω
50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιοϲ εϲτιν α ουν εγω λαλω καθωϲ ειρηκεν μοι ο π̅η̅ρ̅ ουτωϲ λαλω
Примечания:
44 [26] {εκραξεν}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Иоанна, 12 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.