Дзеі 22 глава

Дзеі сьвятых апосталаў
Пераклад Яна Станкевіча → Перевод Еп. Кассиана

«Мужы браты й айцове, паслухайце цяпер мае аправеньне перад вамі».

Мужи братья и отцы, выслушайте мою нынешнюю перед вами защиту.

Пачуўшы, што ён загукаў да іх гэбрэйскай моваю, яны яшчэ балей сьціхлі. А ён сказаў:

Услышав, что он начал свое обращение к ним на еврейском языке, они стали еще тише.

«Я Жыд, радзіўся ў Тарсе Кіліцкім, а ўзгадаваны ў гэтым месьце ля ног Ґамаліеля, дакладна наўчаны Права айцоў, будучы рупатлівы дзеля Бога, як вы ўсі сядні;

И он сказал: я — Иудей, рожденный в Тарсе Киликийском, но воспитанный в этом городе, у ног Гамалиила, наставленный во всей точности отеческого Закона, ревнитель по Боге, как все вы сегодня.

Каторы перасьледаваў гэтую Дарогу аж да сьмерці, вяжучы а дастаўляючы да вязьніцы мужчынаў і жанкі,

На этот Путь я воздвигнул смертельное гонение, заключая в узы и предавая в тюрьмы как мужчин, так и женщин,

Як пасьветча празь мяне найвышшы сьвятар а ўсі старцы, ад каторых і лісты адзяржаўшы да братоў, што жывуць у Дамашку, я падарожжаваў, каб тамашніх прывесьці ў зялезах да Ерузаліму, каб былі пакараны.

в чем и первосвященник мне свидетель и весь совет старейшин; получив от них и письма к братьям, я шел в Дамаск с тем, чтобы и там находящихся привести в узах в Иерусалим для наказания.

І сталася, як я падарожжаваў і бліжыўся да Дамашку, што каля паўдня разам агарнула мяне вялікая сьвятліня зь неба.

И было со мной, когда я шел и приближался к Дамаску: около полудня внезапно воссиял с неба сильный свет вокруг меня,

І я паў на зямлю, і чуў голас, што казаў імне: "Саўле! Саўле! чаму ты перасьлядуеш Мяне?"

и я упал на землю и услышал голос, говорящий мне: «Саул, Саул, что ты Меня гонишь?»

А я адказаў: "Хто Ты, Спадару?" І сказаў імне: "Я Ісус Назарэцкі, Каторага ты перасьлядуеш".

И я ответил: «кто Ты, Господи?» И Он сказал мне: «Я — Иисус Назорей, Которого ты гонишь».

Тыя ж, што былі з імною, запраўды бачылі сьвятліню, але ня чулі голасу таго, што казаў імне.

Бывшие со мной свет видели, но голоса Того, Кто мне говорил, не слышали.

І я сказаў: "Спадару, што я маю рабіць?" І Спадар сказаў імне: "Устань і йдзі да Дамашку, і там скажуць тэ ўсе, што прызначана табе рабіць".

И я сказал: «что мне делать, Господи?» Господь же сказал мне: «встань и иди в Дамаск и там тебе будет сказано о всём, что назначено тебе делать»,

А як я спабыў відзеньне ад славы сьвятліні тае, то былыя з імною за руку прывялі мяне да Дамашку.

И пока я ничего не видел от славы света того, бывшие со мной за руку привели меня в Дамаск.

І ведамны Ананя, муж набожны подле Права, маючы сьветчаньне ад усіх Жыдоў, што жыхарылі там,

А некий Анания, муж благочестивый по Закону, имеющий доброе свидетельство от всех местных Иудеев,

Прышоў да мяне і, стаўшы, сказаў імне: "Саўле браце, глянь!" І я тае ж гадзіны празерыў і абачыў яго.

пришел ко мне и, подойдя, сказал мне: «Саул, брат, прозри!» И я в тот же час прозрел и устремил взор на него.

Ён жа сказаў: "Бог айцоў нашых наканаваў цябе пазнаць волю Ягоную, і бачыць Справядлівага, і чуць голас із вуснаў Ягоных;

А он сказал: «Бог отцов наших предназначил тебя познать волю Его и увидеть Праведного и услышать голос из уст Его,

Бо ты будзеш сьветкаю Яму ў вусіх людзёў праз тое, што ты бачыў а чуў.

потому что ты будешь свидетелем Ему пред всеми людьми о том, что ты видел и слышал.

Дык чаму адвалакаеш? Устань, і ахрысьціся, і абмый грахі свае, гукаючы імя Ягонае".

И теперь, что ты медлишь? Восстав, крестись и смой грехи твои, призвав имя Его».

І сталася, як я зьвярнуўся да Ерузаліму й маліўся ў сьвятыні, што я быў у захапленьню,

И было со мной по возвращении в Иерусалим, когда я молился в храме: пришел я в исступление

І абачыў Яго, імне кажучага: "Сьпяшайся й выйдзі ўборзьдзе зь Ерузаліму, бо тут ня прыймуць твайго сьветчаньня празь Мяне".

и увидел Его, и Он говорил мне: «поспеши и выйди скорее из Иерусалима, потому что не примут твоего свидетельства о Мне».

Я ж сказаў: "Спадару, яны ведаюць, што я садзіў у вязьніцу і біў па бажніцах тых, што вераць у Цябе;

сказал: «Господи, они знают, что я заключал в тюрьмы и бил в синагогах верующих в Тебя;

І як лілася кроў Сьцепана, сьветкі Твайго, я таксама там стаяў, і згаджаўся, і сьцярог адзецьці тых, што забівалі яго".

и когда проливалась кровь Стефана, свидетеля Твоего, я и сам стоял тут же и сочувствовал и стерег одежды убивавших его».

І Ён сказаў імне: "Ідзі, Я пашлю цябе далёка да народаў"».

И Он сказал мне: «иди, потому что Я пошлю тебя далеко к язычникам».

Дагэтуль слухалі яго, а па гэтым слове ўзьнялі крык, кажучы: «Вон ізь зямлі такога! ён ня мае жыць».

До этого слова они его слушали, а тогда возвысили голос свой, говоря: долой с земли такого! Нельзя ему жить!

Як жа яны верашчэлі, і шпурлялі адзецьцям сваім, і кідалі пыл у паветра,

И пока они кричали и потрясали одеждами и бросали пыль в воздух,

Тысячнік расказаў весьці яго да гораду, кажучы, што сьцёбаньням мае быць выпытаны, каб даведацца, зь якое прычыны яны так крычэлі на яго.

трибун велел ввести его в казарму, сказав подвергнуть его допросу под бичем, чтобы узнать, по какой причине они так кричали на него.

Яле, як зьвязалі яго рэменямі, Паўла сказаў сотніку, што стаяў тут. «Ціж дазволена вам сьцёбаць Рымляніна, ды не засуджанага?»

Когда же растянули его для бичевания, Павел сказал присутствовавшему сотнику: можно ли вам бичевать человека, Римского гражданина, и не осужденного?

Пачуўшы гэта, сотнік дабліжыўся да тысячніка і здаў лічбу, кажучы: «Глянь, што ты робіш? гэты ж чалавек Рымлянін».

Услышав это, сотник явился к трибуну и доложил ему: что ты собираешься делать? Ведь человек этот Римский гражданин.

Тады тысячнік, дабліжыўшыся да яго, сказаў: «Скажы імне, ты Рымлянін?» Ён сказаў: «Але».

Тогда трибун подошел и сказал ему: скажи мне, ты Римский гражданин? Он сказал: да.

І адказаў тысячнік: «Я за вялікую суму прыдбаў гэта грамадзянства». А Паўла сказаў: «А я й нарадзіўся таковы».

И трибун ответил: я за большие деньги приобрел это гражданство. Павел же сказал: а я и родился гражданином.

Тады зараз адступілі ад яго тыя, што хацелі выпытаваць яго. А тысячнік, даведаўшыся, што ён быў Рымлянін, спалохаўся, што зьвязаў яго.

И тотчас же отступили от него собиравшиеся его пытать, а трибун испугался, узнав, что Павел Римский гражданин, а он связал его.

Назаўтрае ж, хочучы даведацца пэўна, у чым яго вінавалі Жыды, вывальніў яго, і расказаў зыйсьціся найвышшым сьвятаром а ўсяму сынэдрыёну, і, вывеўшы Паўлу, пастанавіў яго перад імі.

На другой день, желая узнать точно, в чем обвиняют его Иудеи, он освободил его от уз и велел собраться первосвященникам и всему синедриону и, приведя Павла, поставил его перед ними.

« 21 глава 23 глава »