Деяния 28 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

И тогда спасённые узнали, что остров называется Мелит.

А калі ўратаваліся, тыя, што былі з Паўлам, даведаліся, што востраў называецца Меліт.

Туземцы проявили к нам необычайное человеколюбие, ибо они, из-за непрекращавшегося дождя и холода, разведя огонь, приняли всех нас,

Іншапляменцы прынялі нас вельмі чалавекалюбна: бо яны, з прычыны дажджу і холаду, расклалі вогнішча і прынялі ўсіх нас.

Когда же Павел набрал много хвороста и положил в огонь, гадюка, высунувшись от жара, впилась ему в руку.

Калі ж Павал набраў многа хмызу і клаў на вагонь, выскачыла ад жару зьмяюка і павісла на руцэ ў яго.

И когда туземцы увидели висящую на его руке тварь, они говорили друг другу: — Ясно, этот человек — убийца, когда ему, спасённому от моря, Правосудие не позволило жить.

Іншапляменцы, калі ўбачылі павіслую на руцэ ў яго зьмяю, казалі адзін аднаму: праўда, чалавек гэты — забойца, калі яму, уратаванаму ў моры, суд Божы не пакідае жыцьця.

Но он, стряхнув тварь в огонь, не не испытал ничего дурного.

Але ён, абтросшы зьмяю ў вагонь, не зазнаў аніякае шкоды.

Они же ожидали, что он распухнет или внезапно упадет мёртвым. Но так как они ждали долго и видели, что ничего плохого с ним не происходит, то, переменившись, говорили, что он бог.

Яны чакалі былі, што ён пухнуць пачне, альбо што раптам упадзе мёртвы; але, чакаючы доўга і ўбачыўшы, што ня сталася зь ім ніякай бяды, думку зьмянілі і казалі, што ён — Бог.

В окрестностях того места были поместья главы острова, по имени Публий, который, приняв нас, три дня любезно угощал.

Навакол той мясьціны былі валоданьні першага чалавека вострава, называнага Публіем; ён прыняў нас і тры дні гасьцінна частаваў.

Случилось, что отец Публия лежал, страдая жаром и дизентерией. Павел, войдя к нему и помолившись возложив на него руки, исцелил его.

Публіеў бацька ляжаў, пакутуючы ад гарачкі і ад болю ў жываце: Павал увайшоў да яго, памаліўся і, усклаўшы на яго рукі свае, ацаліў яго.

И после случившегося, прочие на острове, имевшие болезни, приходили и были исцеляемы.

Пасьля гэтай падзеі і астатнія на востраве, хто быў хворы, прыходзілі і былі вылечаны.

Они оказали нам много почестей и, при отъезде, снабдили необходимым.

І рабілі нам шмат гонару, і на дарогу далі ўсё патрэбнае.

А через три месяца мы отплыли на перезимовавшем на острове александрийском корабле, носившем имя «Диоскуры».

Праз тры месяцы мы адплылі на Александрыйскім караблі, пад знакам Дыяскураў, які зімаваў на тым востраве,

И пристав в Сиракузах, пробыли три дня.

і, прыплыўшы ў Сыракузы, пабылі там тры дні;

Откуда, идя вдоль берега, прибыли в Ригий. И так как через день поднялся южный ветер, мы прибыли на второй день в Путеол,

адтуль адплыўшы, прыбылі ў Рыгію; а празь дзень, як павеяў паўднёвы вецер, прыбылі на другі дзень у Путэол,

где, найдя братьев, поддались уговорам остаться у них семь дней. И так пришли в Рим.

дзе знайшлі братоў і былі ўпрошаныя пабыць у іх сем дзён, і потым паплылі мы ў Рым.

И оттуда братья, услышав о нас, пошли к нам навстречу до Аппиева Форума и Трёх Таверн. Увидев их, Павел возблагодарил Бога и ободрился.

Тамтэйшыя браты, дачуўшыся пра нас, выйшлі нам насустрач да Апіевай плошчы і трох гасьцініц; убачыўшы іх, Павал падзякаваў Богу і падбадзёрыўся духам.

Когда же мы вошли в Рим, Павлу позволено было жить отдельно, с охраняющим его солдатом.

А як прыйшлі мы ў Рым, дык сотнік перадаў вязьняў ваеначальніку, а Паўлу дазволена жыць адасоблена з воінам, які вартаваў яго.

Спустя три дня он созвал тех, кто были первыми среди евреев, и когда они собрались, говорил им: — Я, мужи братья, не сделав ничего против народа или обычаев отцов, в оковах был из Иерусалима предан в руки римлян,

Праз тры дні Павал склікаў самых знакамітых Юдэяў і, калі яны сышліся, прамовіў да іх; мужы браты! не зрабіўшы нічога супраць народу ці бацькоўскіх звычаяў, я ў кайданах зь Ерусаліма перададзены ў рукі Рымлянам;

которые, допросив меня, хотели отпустить, потому что нет на мне вины, достойной смерти.

яны, судзіўшы мяне, хацелі даць волю, бо няма ўва мне ніякай віны, вартае сьмерці;

Но так как Иудеи возражали, был вынужден апелировать к Цезарю, но не с тем, чтобы обвинять в чем-либо мой народ.

але як што Юдэі не паразумеліся, дык я мусіў патрабаваць суду ў кесара, зрэшты, ня дзеля таго, каб зьвінаваціць у чым-небудзь народ мой;

По этой-то причине я и позвал вас, чтобы увидеть и поговорить с вами, ибо за надежду Израиля я скован этой цепью.

з гэтай прычыны я і склікаў вас, каб пабачыцца і пагутарыць з вамі, бо за надзею Ізраілеву абложаны я гэтымі кайданамі.

Они же сказали ему: — Мы никаких писем о тебе не получили из Иудеи, и никто из братьев, придя, не сообщил и не сказал о тебе что-либо дурное.

А яны сказалі яму: мы ні пісьмаў ня мелі пра цябе зь Юдэі, ні з вандроўных братоў ніхто не паведаміў пра цябе і не сказаў нічога благога.

Но считаем уместным услышать от тебя, что ты считаешь, ведь нам известно, что об этом учении спорят повсюду.

Зрэшты, нам пажадана пачуць ад цябе, як ты думаеш; бо вядома нам, што пра гэта вучэньне ўсюды спрачаюцца.

И назначив ему день, многие пришли к нему в гости, и он с утра до вечера возвещал о Царстве Божьем, приводя доказательства об Иисусе из Закона Моисея и Пророков.

І прызначыўшы дзень яму, вельмі многія прыйшлі да яго ў гасьцініцу; і ён з раніцы да вечара выкладаў ім вучэньне пра Царства Божае і пераконваў іх за Ісуса, прыводзячы сьведчаньні з закона Майсеевага і прарокаў.

И одни были убеждены тем, что говорилось, а другие не верили.

І адны пераконваліся ад словаў ягоных, а другія ня верылі.

Будучи же не согласны между собой, они стали уходить после того, как Павел сказал им одно слово: — Хорошо изрек Дух Святой вашим отцам через пророка Исаию,

Ня маючы згоды паміж сабою, яны адыходзілі, калі Павал сказаў ім наступныя словы: добра Дух Сьвяты сказаў бацькам нашым праз прарока Ісаю:

говоря: «Пойди к народу этому и скажи: Слухом будете слышать и не уразумеете, и глазами смотреть будете и не увидите.

«ідзі да народу гэтага і скажы: слыхам пачуеце, і не ўразумееце; і вачыма глядзецьмеце, і ня ўбачыце;

Ибо ожирело сердце этого народа, и ушами они едва слышат, и глаза свои они закрыли, чтобы не увидеть глазами и ушами не услышать и сердцем не уразуметь и не обратиться. И Я исцелю их».

агрубела бо сэрца ў людзей гэтых, і цяжка чуюць вушыма, і зьмежылі вочы свае, хай ня ўгледзяць вачыма, і не пачуюць вушыма, і сэрцам не ўразумеюць, і не навернуцца, каб Я ацаліў іх».

Итак, да будет вам известно, что это Божье спасение послано иноверцам: они и услышат.

Дык вось, хай вам будзе вядома, што збавеньне Божае паслана язычнікам: яны і пачуюць.

[ отсутствует в NA ]

Калі ён сказаў гэта, Юдэі пайшлі, многа спрачаючыся паміж сабою.

И прожил Павел целых два года в нанятом им самим помещении и принимал всех приходивших к нему,

І жыў Павал цэлыя два гады на сваім утрыманьні і прымаў усіх, хто прыходзіў да яго,

возвещая Царство Божье и уча о Господе Иисусе Христе беспрепятственно, со всей смелостью.

прапаведуючы Царства Божае і вучачы пра Госпада Ісуса Хрыста з усякай адвагаю без забароны.

« 27 глава 1 глава »