Деяния 18 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад Яна Станкевіча

После этого, удалившись из Афин, он пришел в Коринф.

Просьле гэтага, пакінуўшы Атэны, ён прышоў да Карынту.

И найдя некоего еврея по имени Акила, родом из Понта, недавно пришедшего из Италии, и его жену Прискиллу, — так как Клавдий повелел всем евреям удалиться из Рима, — пришёл к ним,

І знайшоўшы якогась Жыда, на ймя Аквіла, родам із Понту, што кагадзе прыбыў з Італі, і Прыськілу, жонку ягоную (бо Кляўд казаў усім Жыдом пакінуць Рым), прышоў да іх;

и, по схожести ремесла, оставался у них и работал: они промышляли изготовлением палаток.

І, быўшы аднолькавага рамяства, застаўся ў іх і рабіў; бо рамяством іхным было гатаваць буданы.

И каждую субботу беседовал в синагоге и убеждал евреев и греков.

Кажную ж сыботу ён разважаў у бажніцы і пераконаваў Жыдоў а Грэкаў.

Когда же пришли из Македонии Сила и Тимофей, Павел всецело отдался слову, свидетельствуя Иудеям, что Иисус есть Христос.

А як зышлі з Македоні Сіла а Цімох, Паўла, ацяжараны ў духу словам, урочыста сьветчыў Жыдом, што Ісус ё Хрыстос.

Но так как они противились и злословили, то он отряхнув одежду, сказал им: — Ваша кровь на вашу голову. Я чист. Отныне иду к язычникам.

Але як яны працівіліся й блявузґалі, ён атрос адзецьце свае й сказаў ім: «Кроў ваша на галаву вашу; я чысты; адгэтуль пайду да паган».

И, уйдя оттуда, вошёл в дом почитающего Бога, по имени Титий Иуст, чей дом соседствовал с синагогой.

І, адышоўшы стуль, прышоў да дому аднаго чалавека, на ймя Юст, што сьціў Бога, каторага дом стыкаўся з бажніцаю.

А Крисп, глава синагоги, поверил в Господа со всем своей семьей, и многие из коринфян, слыша, верили и были омыты.

Крысп жа, начэльнік бажніцы, уверыў у Спадара з усім домам сваім, і шмат хто з Корынцян, слухаючы, уверылі й ахрысьціліся.

И сказал Господь ночью в видении Павлу: «Не бойся, но говори и не умолкай,

Спадар жа сказаў у відзені ночы Паўлу: «Ня бойся, але кажы і не змаўкай;

ибо Я с тобой, и никто не причинит тебе зла, потому что у Меня много людей в этом городе.

Бо Я з табою, і ніхто ня ўкрыўдзе цябе; бо ў Мяне шмат людзёў у гэтым месьце».

И он остался на год и шесть месяцев, уча их Божьему слову.

І ён заставаўся год а шэсьць месяцаў, вучачы іх слова Божага.

А когда Галлион был проконсулом Ахаии, евреи единодушно напали на Павла и привели его в суд,

А як Ґалё быў праконсулам ув Ахаі, Жыды згодна паўсталі на Паўлу і прывялі яго да трыбуналу,

говоря, что он убеждает людей чтить Бога не по Закону.

Кажучы: «Гэты пераконуе людзёў сьціць Бога супроці Закону».

Когда же Павел собрался открыть рот, Галлион сказал евреям: — Если бы была какая несправедливость или дурной поступок, о евреи, я выслушал бы вас!

Як жа Паўла хацеў адчыніць вусны, Ґалё сказаў Жыдом: «Жыды! калі б запраўды была якая крыўда, альбо выступнасьць, я цярпеў бы вас.

Но если спор о слове и об именах и о вашем Законе, — рассмотрите сами. Судьёй в этом я быть не хочу.

Але калі будзе сьпярэчка праз слова а ймёны а Закон вашы, разглядайце самы: я не манюся быць судзьдзёю ў гэтым».

И он прогнал их из суда.

І прагнаў іх ад суду.

17 И все, схватив Сосфена, главу синагоги, били его перед судом, и Галлиону не было до этого никакого дела.

А ўсі Грэкі, схагііўілы Сосьфена, начэльніка бажніцы, білі яго перад трыбуналам; і Ґалё ані не парушаўся гэтым.

А Павел, пробыв ещё немало дней, простился с братьями и отплыл в Сирию, и с ним Прискилла и Акила. В Кенхреях он, по обету, обрил голову.

Паўла ж, пабыўшы яшчэ шмат дзён, разьвітаўся з братамі і паплыў да Сыры, — і зь ім Прыськіла а Аквіла, — агаліўшы галаву ў Кенхрэях, бо ўчыніў абятніцу.

Они достигли Ефеса, он оставил их там, а сам, войдя в синагогу, беседовал с евреями.

Прыбыўшы да Ефэсу, пакінуў іх там, сам жа, увыйшоўшы да бажніцы, даводзіў Жыдом.

И хотя они просили его остаться на большее время, он не согласился,

А як яны прасілі яго пабыць даўжэй, ён не згадзіўся,

А, простившись и сказав: «Я опять возвращусь к вам, если Бог пожелает», — отплыл из Эфеса.

Але разьвітаўся зь імі, кажучы: «Я маю канечне сьвяткаваць надыходзячае сьвята ў Ерузаліме; да вас ізноў зьвярнуся, калі будзе Божая воля»; і адплыў зь Ефэсу (Аквіла ж а Прыськіла засталіся ў Ефэсе).

И, побывав в Кесарии, он взошёл, приветствовал церковь и ушёл в Антиохию.

Высеўшы ў Цэсарэі, ён прышоў, паздароваў царкву і зышоў да Антыёхі.

И, пробыв там некоторое время, вышел, проходя своим чередом Галатийский край и Фригию, ставя учеников на ноги.

Правёўшы там якісь час, адышоў і хадзіў зь месца да месца з парадку па краю Ґаляцкім а Фрыґі, мацнячы ўсіх вучанікаў.

Некий еврей, по имени Аполлос, родом из Александриии, человек красноречивый, сведующий в Писаниях, прибыл в Ефес.

І якісь Жыд, на ймя Аполёс, родам із Аляксандры, муж вымоўны, моцны ў Пісьме, прыбыў да Ефэсу.

Он был обучен пути Господа и, пламенея духом, говорили и учил об Иисусе точно, зная только омовение Иоанна.

Ён быў навучаны дарогі Спадаровае і, палаючы духам, гукаў а вучыў дакладна празь Ісуса, знаючы толькі хрэст Яанаў.

Он начала смело говорить в синагоге. Услышав его, Акила и Прискилла пригласили его и более основательно изложили ему Путь.

І ён пачаў адважна гукаць у бажніцы. Паслухаўшы яго, Прыськіла а Аквіла прынялі яго і дакладней зьясьнілі яму Дарогу Спадарову.

А когда он захотел идти в Ахаию, то то братья, в поощрение ему, написали ученикам, чтобы его приняли. Прибыв, он сильно помог благодатью тем, кто поверил.

І як ён маніўся йсьці да Ахаі, браты пісалі да вучанікаў, сьхінаючы іх сардэчна прыняць яго; і ён, прышоўшы туды, шмат памагаў тым, што ўверылі пераз ласку;

Ибо он прилюдно страстно опровергал евреев, доказывая Писаниями, что Иисус — это Христос.

Бо ён прынародна моцна зьбіваў цьверджаньні жыдоўскія, даводзячы Пісьмом, што Ісус быў Хрыстос.

« 17 глава 19 глава »