Деяния 18 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

После этого, удалившись из Афин, он пришел в Коринф.

Пасьля-ж гэтага, пакінуўшы Афіны, прыйшоў Паўла ў Карынт.

И найдя некоего еврея по имени Акила, родом из Понта, недавно пришедшего из Италии, и его жену Прискиллу, — так как Клавдий повелел всем евреям удалиться из Рима, — пришёл к ним,

І, знайшоўшы не́йкага Жыда, на ймя Акілу, родам із Понту, які толькі што прыйшоў із Італіі, ды жонку ягоную Прыскіллу (— бо Клаўдзі загадаў усім Жыдом выбрацца з Рыму), прыйшоў да іх.

и, по схожести ремесла, оставался у них и работал: они промышляли изготовлением палаток.

А дзеля таго, што быў аднаго рамясла, аставаўся ў іх ды працаваў; майстравалі-ж палаткі.

И каждую субботу беседовал в синагоге и убеждал евреев и греков.

І кожную суботу гутарыў у сынагозе й пераконываў Жыдоў ды Грэкаў.

Когда же пришли из Македонии Сила и Тимофей, Павел всецело отдался слову, свидетельствуя Иудеям, что Иисус есть Христос.

Калі-ж прыйшлі з Македоніі Сіла й Цімахве́й, Дух панукаў Паўлу сьве́дчыць Жыдом, пра Ісуса Хрыста.

Но так как они противились и злословили, то он отряхнув одежду, сказал им: — Ваша кровь на вашу голову. Я чист. Отныне иду к язычникам.

А як яны працівіліся й зьневажалі яго, дык, абтросшы вопратку, сказаў да іх: Кроў вашая на галаву вам! Я-ж чысты. Ад сяньня йду к паганам.

И, уйдя оттуда, вошёл в дом почитающего Бога, по имени Титий Иуст, чей дом соседствовал с синагогой.

І, выйшаўшы стуль, пайшоў у дом не́йкага багабойнага чалаве́ка, на ймя Юста, дом якога быў побач сынагогі.

А Крисп, глава синагоги, поверил в Господа со всем своей семьей, и многие из коринфян, слыша, верили и были омыты.

А Крысп, начальнік сынагогі, уве́раваў у Госпада разам з усім домам сваім, дый многа Карыньцян, слухаючы, уве́равалі й ахрысьціліся.

И сказал Господь ночью в видении Павлу: «Не бойся, но говори и не умолкай,

Госпад жа сказаў Паўлу ў зьяве ўначы: Не палохайся, але прамаўляй ды не змаўкай:

ибо Я с тобой, и никто не причинит тебе зла, потому что у Меня много людей в этом городе.

бо Я з табою, і ніхто не адважыцца ўчыніць табе́ зло; бо багата ў Мяне́ народу ў ме́сьце гэтым.

И он остался на год и шесть месяцев, уча их Божьему слову.

І прабыў год і шэсьць ме́сяцаў, навучаючы ў іх слова Божага.

А когда Галлион был проконсулом Ахаии, евреи единодушно напали на Павла и привели его в суд,

У часе-ж старастоўства ў Ахе́і Гальліона Жыды аднадушна напалі на Паўлу й павялі яго ў суд,

говоря, что он убеждает людей чтить Бога не по Закону.

кажучы, што ён вуча людзе́й шанаваць Бога не па закону.

Когда же Павел собрался открыть рот, Галлион сказал евреям: — Если бы была какая несправедливость или дурной поступок, о евреи, я выслушал бы вас!

Калі-ж Паўла хаце́ў расчыніць рот, сказаў Гальліон да Жыдоў: Жыды, я-б слушна выслухаў вас, калі-б была не́йкая крыўда, ці думка ліхая;

Но если спор о слове и об именах и о вашем Законе, — рассмотрите сами. Судьёй в этом я быть не хочу.

калі-ж спрэчка йдзе́ аб слова ды ймёны ды закон ваш, дык разглядайце самі, бо я судзьдзёй у гэтым быць не хачу.

И он прогнал их из суда.

І пагнаў іх із суду.

17 И все, схватив Сосфена, главу синагоги, били его перед судом, и Галлиону не было до этого никакого дела.

Усе́-ж Грэкі, схапіўшы Састэна, начальніка сынагогі, білі яго перад судом, Гальліона-ж гэта зусім ня рупіла.

А Павел, пробыв ещё немало дней, простился с братьями и отплыл в Сирию, и с ним Прискилла и Акила. В Кенхреях он, по обету, обрил голову.

Паўла-ж, прабыўшы йшчэ даволі дзён, разьвітаўся з братамі і адплыў у Сірыю (а з ім Прыскілла й Акіла), абстрыгшы ў Кенхрэях галаву: бо быў абяцаўшы.

Они достигли Ефеса, он оставил их там, а сам, войдя в синагогу, беседовал с евреями.

І прыбыў у Эфэс, і пакінуў іх тамака, а сам увайшоў у сынагогу ды гутарыў з Жыдамі.

И хотя они просили его остаться на большее время, он не согласился,

Калі-ж прасілі яго астацца ў іх надаўжэй, ён не згадзіўся,

А, простившись и сказав: «Я опять возвращусь к вам, если Бог пожелает», — отплыл из Эфеса.

але разьвітаўся з імі, сказаўшы: Мне́ кане́шна трэба справіць надыходзячае сьвята ў Ерузаліме; калі-ж Бог захоча, вярнуся йзноў да вас. І вырушыў з Эфэсу.

И, побывав в Кесарии, он взошёл, приветствовал церковь и ушёл в Антиохию.

І, прыбыўшы ў Кесарыю ды зайшоўшы (ў Ерузалім) і прывітаўшы царкву, пайшоў у Антыохію.

И, пробыв там некоторое время, вышел, проходя своим чередом Галатийский край и Фригию, ставя учеников на ноги.

Пабыўшы-ж не́йкі час, выйшаў стуль ды праходзіў па чарзе́ зямлю Галятыйскую і Фрыгію, умацоўваючы ўсіх вучняў.

Некий еврей, по имени Аполлос, родом из Александриии, человек красноречивый, сведующий в Писаниях, прибыл в Ефес.

Прыйшоў-жа ў Эфэс не́йкі Жыд, на ймя Апальлёс, родам Александрыец, муж красамоўны й моцны ў Пісаньнях;

Он был обучен пути Господа и, пламенея духом, говорили и учил об Иисусе точно, зная только омовение Иоанна.

ён быў пастаўлены на шлях Гасподні і, палаючы духам, прамаўляў ды навучаў пра Госпада правільна, ве́даючы толькі хрышчэньне Іоанавае.

Он начала смело говорить в синагоге. Услышав его, Акила и Прискилла пригласили его и более основательно изложили ему Путь.

Ён пачаў адважна прамаўляць у сынагозе. Пачуўшы-ж яго, Акіла й Прыскілла ўзялі яго й вылажылі яму тачне́й шлях Божы.

А когда он захотел идти в Ахаию, то то братья, в поощрение ему, написали ученикам, чтобы его приняли. Прибыв, он сильно помог благодатью тем, кто поверил.

А як ён маніўся пайсьці ў Ахе́ю, браты, наважыўшыся, напісалі вучням, каб прынялі яго. І ён, апынуўшыся там, шмат дапамог тым, што былі ўве́раваўшы праз ласку:

Ибо он прилюдно страстно опровергал евреев, доказывая Писаниями, что Иисус — это Христос.

бо ўсенародна крэпка пераконываў Жыдоў, даводзячы Пісаньнямі, што Ісус ёсьць Хрыстос.

« 17 глава 19 глава »